(Zawgyi)
Part(19)
***ေဆးခြက္ေတြၾကားမွ ရစ္မူးဖြယ္ရင္ခုန္သံႏွင့္ ဆူးခက္သစ္ေတာဆီတေၾကာ့ျပန္သြားျခင္း***
“ဝမ္ငယ္...ဝမ္ငယ္ မရွိဘူးလား မင္းတို႔ကဘာလာလုပ္တာတုန္း…သြား..အကုန္အျပင္ျပန္ထြက္….ဝမ္ငယ္ေရာ.”
….ေဆးဝါးေတြ အစားေသာက္ေတြကိုင္ေဆာင္လာတဲ့ အထိန္းေတာ္မ်ားမွာ ျပန္ယူသြားရမလို ခ်ပဲေပးခဲ့ရေတာ့မလိုနဲ႕ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ…ဒါက လက္ရွိမွာျဖစ္သြားေသာ မိုရမ္ရဲ႕အထူးေျပာင္းလဲသြားမႈ႕အေျခအေနတစ္ရပ္….ၾကာပန္းသခင္ေလးမွ မဟုတ္ရင္ လာပို႔တဲ့အထိန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ အစားစာ ေဆးဝါးမ်ားမွာ အဖက္မတန္သလိုေအာ္ေငါက္ ေမာင္းထုတ္ခံရေလသည္….
“ကြၽန္ေတာ္ရွိပါတယ္….ခဏေလး လမ္းေလ်ာက္ထြက္လိုက္တာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ အရွင္…..”
“ဒီမွာပဲထားခဲ့ၾကပါ…ေဆးေတြကို တစ္ခါတည္းျပင္ထားခဲ့တယ္မလား……”
…..အသံေအးေအးေလးနဲ႕အတူ သင္းပ်ံ့ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ ၾကာပန္းရနံ႕ေတြႏွင့္အတူ ဝမ္ရိေပၚေရာက္ရွိလို႔လာသည္….
“ဟုတ္ကဲ့…ကြၽန္မတို႔အားလုံးအသင့္ျပဳလုပ္ထားၿပီးသားပါ ၾကာပန္းသခင္ေလး….” အထိန္းေတာ္မ်ားမွာ ယခုမွ အသက္ရႈေခ်ာင္သြားဟန္နဲ႕ အခ်င္းခ်င္းမ်က္ရိပ္ျပရင္း အလ်င္အျမန္ပဲ အိပ္ေဆာင္ခန္းမွ လစ္ထြက္ကုန္ေတာ့သည္….
“ဝမ္ေလး…ကိုယ္နိုးလာေတာ့အနားမွာ မရွိဘူး ဘယ္ေတြေလ်ာက္သြားေနတာလဲ…..”
….မေက်မနပ္ဟန္နဲ႕ ၿပဳံးစိစိေလးျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို အတင္းကာေရာ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ သြားတန္းေလးေတြစီေနေအာင္ သူ႕ရဲ႕သခင္ေလးက ရယ္ပါေတာ့သည္….
“ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ အရွင္…ကြၽန္ေတာ္ေဆးေတာ့ စပ္ပါရေစဦး…ေတာ္ၾကာအရွင့္ရဲ႕ မ်က္လုံးအၾကည့္ေၾကာင့္ လက္ေတြတုန္ၿပီး အကုန္ေမွာက္က်ကဳန္ရင္ ခက္ရခ်ည္ရဲ႕….”
…ေဆးခြက္ေလးထဲမွာ သမားေတာ္ေပးခဲ့တဲ့ေဆးေတြကို ေရာစပ္ေနတဲ့ဝမ္ရိေပၚမွာ ကေလးဆိုးႀကီးလို လိုခ်င္တာမရေသးသ၍ ငိုယိုပူဆာေနတဲ့ကေလးဟန္နဲ႕ မိုရမ္ကိုသာ ရယ္ၿပီးရင္းရယ္ခ်င္ေနေတာ့သည္….ဒီလူက လူတစ္ကာအေပၚ ေမာက္မာစြာဆက္ဆံတတ္ၿပီး အျပဳအမူရိုင္းျပတဲ့ ထင္ရာလုပ္တတ္တဲ့ ေရခဲသခင္မိုရမ္မွ ဟုတ္ပါေလစ…ဒီလိုမ်ိဳးလဲ တစ္ဖက္သားကို အရည္ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္တတ္ပါေသးလား……
ESTÁS LEYENDO
နှောင်ဖွဲ့လေသောသစ္စာ(OR)ကျိန်စာ (Complete)
FanficPart(1) to (10) ကအောက်မှာရှိပါတယ်နော် ရှေးခေတ်နဲ့ယခုခေတ်ရောရေးထားတဲ့ fic ကလေးပါ Zhanyi ပုံစံလေးပါရှင် 💞မင်းကို ကိုယ့်အနားမှာရှိဖို့အတွက်ကြိုးပေါင်းများစွာထဲကမှ အခိုင်ခံ့ဆုံးသော သစ္စာမေတ္တာကြိုးလေးနဲ့ကိုယ်ချည်နှောင်မယ်ရိပေါ် ဘယ်ဘဝမှာပဲရှိနေနေ ကို...
