Ang syota kong abnormal [completed]

Chapter 9 - Laplap

JANJIE KANE SOCRATES POV

Patay! Nandito si sungit. Deym shet! Buong akala ko pa naman ay mag-isa itong si Red. Hindi man lang kasi marunong magsalita. Sana sinabihan lang naman niya akong papalapit na pala si sungit. Tsk!

" oh!? Nandito ka pala Chua! Kmusta??!" Patay malisyang sabi ko sakanya para lang hindi mahalata ang pagka-gulat ko sa presensya niya.

"Sinong sungit ang tinutukoy mo? And why are you here? Are you stalking me abnormal!?" Sabay pitik niya sa noo ko.

"Sino nagbigay sayo ng karapatang pitikin ang noo ko!?" Singhal ko sakanya.

"Wala. Ang lapad kasi ng noo mo. Tabi nga. Tara na Red bago pa masira araw ko sa walang kwentang abnormal na to." Siya sabay tabig sakin. Walang modo talaga ang masungit na to.

"Hoy Chua ginagalit mo ko?! Akala mo wala akong alam na sikreto mo!? Gusto mong ipagkalat sa school na pustiso yang ngipin mo!?" Sigaw ko sakanya na hindi pa nakakalayo sakin.

"Stupid! Ano ngayon sayo kung pustiso ngipin ko! Go pagkalat mo. You're a waste of time." Tatalikod na sana ulit pero lumapit ako sakanya at binulungan ng..

"Oo walang nakakahiya sa pustiso mo. Pero ang nakakahiya ay ang dahilan kung bakit ka nagka-pustiso! Ano pagkakalat ko!?"banta ko sakanya. Si Red ay nakatingin lang sa amin na napaka-pormal parin ang ekspresyon sa mukha.

"Fvck! Who told you that story!? Damn you bitch! Ano pa bang kailangan mo? Naipakilala mo na ako sa pamilya mo bilang fake boyfriend mo diba!?" Singhal niya sakin pagkatapos kong gunawa ng kwento. Haha! Nakakatuwa naman pala ang masungit na to. So pustiso pala siya? Hahahahaha!

And actually, wala naman talaga akong kailangan sakanya. Eh, nataon na badtrip ako at gusto kong maglibang at malas niya dahil siya ang nakita ko. Wahahahaha! Ang dali siyang i-blackmail.

"I just want a free lunch. Ililibre mo ako." Sabi ko ng walang kahiya-hiya.

"Hindi ka lang pala abnormal. Patay guto kapa. Tch! Tara na!" Sabi niya at nauna ng naglakad.

Ano ba kasing meron sa taong ito at napaka-sungit? Parang pasan ang buong daigdig e ang sarap sarap ng buhay niya. With bodyguards pa? Hayyyy! Mga tao nga naman oh. Hirap ispelingin.

Habang naglalakad kaming tatlo papunta sa pinaka-malapit na food court ay panaw ang kulit ko kay Rhed. Hindi naman pala siya pipi. Ang saya pa niyang kausap. Haha! Taga probinsya daw pala siya. Somwhere in Leyte. Nagku-kwento siya about sakanila. At nai-imagine kong masarap at masayang mamasyal sakanila.

"Hoy abnormal! Will you please shut up your mouth!? You're very noisy! Wala kang delikadesa sa katawan! And you Rhed? Kelan kapa naging madaldal!? Tch! Umorder kana ng pagkain Rhed." Pagsusungit niya samin at naupo na. Gumalaw na din si Rhed at agad na sinunod ang boss niyang masungit.

"Hoy! Bakit kaba nagsusungit!? Inaano ka ba namin ni Rhed? Minsan na nga lang makipagdaldalan yung tao sinisita mo pa. Tch! Too bossy! Feeling!" Irap ko sakanya at humila na din ako ng uupuan ko sa harap niya.

"Ano bang pakialam mo?! Gagawin ko ang gusto ko. Pwede bang manahimik ka nalang? Masakit ka sa tainga. Get that?" Ampitako! Kainis! >________

"Tch!" At hindi ko nalang siya pinansin.

Habang hinihintay namin ang order namin ay may batang lalake na bigla nalang lumapit sa table namin.