Prologue

307 15 24
                                    


Disclaimer: This is a work of fiction Names, Characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

This is my first story hehehe if madaming mali sorry.

I was reading an article when someone knock on the door.

"Come in!" I yelled

I wasn't shock when Kira Kate enter in my room.

She smiled."Ito nga po pala yung sosoutin mo tommorow." Sabay bigay niya nung dala dala niya.

"Wow! Thank you!"

"Actually si kuya yung nag padala niyan." She said.

"Kasya kaya sakin to?" I asked her.

"Yes naman ate! Bagay nga yan sayo ih." Nakangiting sabi niya.

"Ayun nambola pa!" Sabay tawa ko.

"Hindi kaya!" May sasabihin pa sana siya kaso biglang nag ring yung phone niya.

"Hello?" Dinig kong sagot niya sa kung sino man yung tumawag.

Iniwan ko naman muna siya sa kwarto ko at pumunta ng kusina.

Nadatnan ko naman na nag luluto si mama kaya tinulongan ko na ito.

Maya maya lang dumating si kuya.
"Wassup guys!" Sigaw niya mula sa sala.

Pinuntahan ko naman ito. "Kuya ang ingay hah!" Sabi ko sakanya saka umupo sa tabi niya.

"Sanaol ikakasal na bukas!" Sabi niya.

Sinimangutan ko naman ito. "Ikaw kailan ka magpapakasal?" Tanong ko sakanya.

Tumingin naman ito sa gawi ko."Pag nakasal ka na."

Magsasalita na sana ako nang dumating si Kira.

"Ate gotta go na po." Paalam niya."Tita, kuya Nick, uwi na po ako." Tinangoan naman ito ni kuya.

"Okay take care!" Bilin ko sakanya.

"Okay ate bye!" Sabi niya pa.

Na upo naman sa harap namin si mama.

"Ano kamusta trabaho mo?" Tanong ni mama kay kuya.

"Ayon mama tatrabahuhin parin." Ngisi ngising sabi niya. Kaya sinamaan siya ni mama ng tingin.

"Huwag kang kakain!" Pag bibiro ni mama kay kuya.

"Ma naman! Walang ganyanan!" Pag rereklamo ni kuya.

Tumawa Naman ako."Ay wala hindi ka makakain ngayong gabi. Yung favorite mo pa naman Yung ulam natin sana." Pang aasar ko pa dito.

"Ayan! Isa ka pa gagatungan mo pa ako. Ganiyan ka rin sumagot minsan." Naka taas ang kilay na sabi ni mama.

Si kuya naman nag pipigil ng tawa. Ma utot sana siya! Tumayo Naman si kuya.

"Oh! San ka nanaman pupunta?" Naka sigaw na tanong ni mama.

"Chillax ma! Mag bibihis Lang."

"Dalian mo at kakain na!" Sabi niya habang nag lalaro ng candy crush.

Kinuha ko naman yung phone ko. May 1 message galing kay Ems.

From Emiel:

Wedding day tomorrow. Sana okay ka lang! Hahaha.

To Email:

Hindi ka sana umabot sa kasal bukas!

From Emiel:

Sama!

"Ayan nag se cellphone ka nanaman!" Sabi ni mama. Sus parang siya hindi nag se cellphone tsk.!

"Mabuti pa tulungan mo akong ihanda yung dinner natin." Sabay tayo niya.

Sumunod naman ako sakanya papuntang kusina. Tinulongan ko Naman si mama na mag hain. Kumuha na din ako ng Plato para saming tatlo.

"Wew!" Sipol ni kuya.

Inirapan ko naman ito. Alam niya talaga kung kailan naka handa na ang pagkain. Hmpt! Napaka batugan niya! Char.

"Ayan ho, Mahal na hari nakahanda na yung kakainin niyo." Sarkastikong sabi ko kay kuya.

"Hari lang walang Mahal!" Sabay upo nito sa tabi ko.

Kumuha naman ako ng kanin saka nag simula ng kumain.

"Napadala na sakin yung sosoutin bukas." Sabi ni kuya.

"Ay invited ka pala?" Lokong tanong ko sakanya.

"Oo! Ikaw lang hindi!" Sabay subo niya nung kanin. Mabulunan sana siya.

Nang matapos kaming kumain dumersto naman ako sa aking kwarto.

Inaantok na ako kaya naka tulog agad ako.

Nagising naman ako dahil sa tunog ng phone ko. Tamad ko itong kinapkap sa may side table ko at ini off ito.

Tumalukbong ako ng kumot. Matutulog na sana ako ng bumukas ang pinto ng aking kwarto.

"Hey! Bumangon ka na diyan at baka ma late ka pa sa kasal." Sabi ni mama.

Kinuha ko naman yung unan sa tabi ko saka linagay sa tenga ko. Whaaaa. Inaantok pa ko ih!

"Woay! Bumangon ka na diyan!" Naka sigaw na sabi ni mama.

"5 minutes!" Sabi ko sakanya.

"Anong 5 minutes? Babangon ka diyan o bibigwasan kita ng malamig na tubig?"

Tamad naman akong bumangon saka dumeretso sa Cr. padabog ko naman na sinara yun.

Kasi naman! Bakit ba mukhang excited sila? 5 am palang oh! Yung kasal 8 am.

Pagkatapos kong gawin gung daily routine ko lumabas naman ako ng kwarto ko saka dumeretso sa kusina.

"Good morning!" Napa pitlag naman ako dahil sa gulat.

"Luh? Bat ang aga mong magising?" Tanong ko kay kuya.

"Para makapag ready." Sabay smirk niya.

"Hindi naman ikaw yung ikakasal." I murmured.

"Nadinig ko yun ah!" Sigaw niya.

Tss.

Maya maya lang nandito na yung mag aayos samin ni mama.

Inuna naman nilang ayosin yung buhok ko tapos sinumulan na nilang mag make up sakin.

Simple lang naman kaya madaling matapos.

"Ayan ang ganda ganda mo na!" Sabi nung nag make up sakin.

Tumingin naman ako sa salamin.
Hmm. Okay naman nag mukha ulit akong tao! Haha.

Sinout ko naman yung dinala ni Kira kagabi.

"Wow! You look gorgeous!" Komento ni kuya na kakapasok palang sa kwarto.

"Wala akong pera kuya." Sabay tawa ko.

"Tsk. Manghihiram pa naman sana ako!" Naka ngiting sabi niya."Mauna na kami ni mama sa church ha!" Sabi niya pa ulit.

"Okay, take care."

7:28 am palang naman.

Nandito naman si Hannah. Nag picture picture naman muna kami.

"Nandito na daw yung susundo sayo." Sabi ni Hannah.

"Yeah, yeah!"

Lumabas naman na ko. Nakita ko din yung naka paradang sasakyan sa tapat ng bahay namin.

Pinagbuksan niya naman ako ng pinto at inalayan na maka sakay. Naka sunod rin lang samin si Hannah.

Pagdating namin sa church halos nandoon na ang lahat.

Maya maya lang biglang tumugtog ang malamyos na musika.

I'm walking in the aisle while Chris waiting in the altar.

A/n: Awit sa panget yung prologue sorna agad huhuz.

The Unexpected RelationshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon