"Acı çekmenin yaşı olmazdı ve olmadı da... Acı çeke çeke büyüdüm acılarımın üstesinden gelerek, ayakta dimdik durarak büyüdüm tüm kadınlar gibi... Baba sevgisinden yoksun bir kadın olarak büyüdüm ve bir babanın kızına yapabileceği tüm kötülükleri y...
"Böyle güzel bir yerin bu kadar kötü bir anısı olmamalıydı. Hiç bir çocuk parktan korkmamalıydı. Hiç bir park bir çocuğu bu kadar korkutmamalıydı.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyandığımda arkamda Derin vardı huzurlu bir şekilde nefes almıştım, sonra yavaşça kalkıp lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım saçlarımi topladım. Odaya geldiğimde kapı birden açıldı gelen doktordu. Tam konuşucakken ben sözünü keserek sessizce "Dışarıda konşalım mı". Derin için Doktoru dışarı çıkarttım resmen. "Ya kusura bakmayın arkadaşım uyuyordu da rahatsız etmek istemedim. "Yok önemli değil. Sadece seninle konuşmam gereken önemli şeyler var. Odamda konuşabilir miyiz." "Olur tabi ki" Doktorla birlikte odasına gelmiştik.. "Gece söyleyeceğim şeyler seni biraz üzebilir ama korkmana gerek yok çünkü tedavileri var. Kalp kapağında büyük bir delik var." "Ne ama benim hiç bir sıkıntım yok ki ağrılarım falan da yok" "Şey yani bazen olamayabilir hissetmeyebilirsin." "Tedavileri ne peki ne zaman geçer" "İlaçlar vereceğiz şimdilik sonra bakacağız stresten uzak dur ve kendine çok iyi bak" "Peki teşekkür ederim" deyip odadan çıktım anlamsız bir şekilde kafamı kaşıdım. Ne yani hasta mıyım şimdi doktor neden o kadar duygusal konuştu anlamadım.. Biran Derin aklıma gelmişti hızlıca odama gittim. Derin ayakta endişeli bir şekilde duruyordu. "Yaa Gece neredesin çok merak etti.." Tam konuşmak için yanına yaklaşmışken bana sıkı sıkı sarıldı. "Ne olursa olsun beni uyandır" "Doktorla konuştuk." Sarılmayı bıraktı ve gözlerime baktı.. "Neden ne konuştunuz." "Hiç ya öyle sey konuştuk ilaçlardan yani ilaçlarımı yazdı bana verdi. Neyse hadi gidelim." "Peki" bisi anlamadığı için mutluydum ztn korkulacak bişi yoktu. "Gece neden sustun öyle" "Sen neden sustuysan bende ondan sustum." "Ben şuan araba kullanıyorum ama senin konuşman lazım" "Araba kullanınca sadece el ve ayakların kullandığını düşünüyordum meğer ağız da kullanılıyor." "Hahaha lafta sokarmış minik serçe" "Tabi canım ben daha neler neler biliyorum." "Neysee gün geçtikçe görüyorum zaten şimdi ne yapıyoruz" "Ben ilk önce otele gideyim sonra buluşalım olur mu." "Tamam olur" "Ha bide Bartuyu da çağırıcam" "Yaa Gece hayır ya" "Ne hayır mı? İzin almadım ben gelicek" "Öyle mi" "Evet öyle belki bir kaç aydır tanıyorum ama yıllardır tanıdığım bir insanla değişmem onu üzgün olduğum her anımda yanımda kaldı şimdi onsuz mutlu olmamı bekleme" "İyi gelsin" Otele gidene kadar hiç konuşmadık ama haklı olduğum için bende konuşmadım çünkü Bartu benim için çok değerli kıskanılacak bir durum da yok. "Görüşürüz" deyip arabadan indim. Birsey demesine izin vermeden kapıyı kapatıp uzaklaştım. Yatağa kendimi attım. Off off çok yoruldum. Uzun zamandır öyle çok bakmıyordum kendime ama şimdi tam zamanı. İlk duşa girdim sonra duştan çıktıktan sonra yüzüme maske yaptım. Maskemi beklerken saçlarımı kuruttum. En zoru olan kıyafet seçimine gelmiştik. Biraz dolabımı karıştırdıktan sonra siyah yüksek bel skinny jeans çıkarttım üstüne de siyah crop sweatshirt çıkartıp hızlıca giydim. Hafif şeftali tonlarında makyaj yaptım. Saçlarımı hafif fön çekip bıraktım çünkü doğal saçlarım dalgalı ve bu yüzden saçlarımı pek fön çekmeyi sevmiyorum. Vans ayakkabıları giydikten sonra Derin'e mesaj atmak için telefonumu almıştım ama o çok önceden mesaj atmıştı.
