AY VE GECE

13.BÖLÜM:SEN HEP BENİMSİN

"Siyah neden gökkuşağında olmak istesin ki, gece tamamıyla ona aitken"...

Anneme mesaj attıktan sonra telefonu yastığımın kenarına koyduktan sonra ayağa kalkıp pencereden dışarı seyrettim. Yaşadığım her şeyi bir bir gözümün önüne getirdim. Yağmurlu günlerden sonra tekrar güneş açmıştı. O günlerdeyken asla bunları yaşayacağıma inanmazdım. Kafamı çevirip koltukta uyuyan Derin'e baktım. Yavaşça ona doğru ilerledim. Bir kaç dakika sadece onu izledim uyuyordu ama kalbim onu görünce kıpır kıpır oluyordu nefesim kesiliyordu istemsizce mutlu ve huzurlu oluyordum. Diz çöktüm önünde onu uyandırmayacak şekilde ellerimle saçlarına dokundum, sonra ellerine...
Dursun istedim zaman kalp atışları kulağımın içinde elleri onun ellerinde sonra fısıldadım ona;
"Güzel adam, bu kız sana aşık oldu. Nefes alışına, ela gözlerine, saçlarına, en çok da kalbine aşık oldu... Bırakmayalım hiç birbirimizi. Seni seviyorum"
Ayağa kalktım daha fazla dursaydım uyanacaktı. Arkamı dönerken bir anda bir eli elimi tutmuştu. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki bayılacak gibiydim. Daha dönmeden arkamda duran Derin "Bende seni seviyorum, güzel kadın" dedi. İşte o an tüm duygularım karmakarışıktı. Arkamı dönüp Derin'e baktım. Yanaklarım kızarmış saçım yüzüme düşmüş. Derin ayağa kalktı yüzüme düşmüş saçlarımı kulağımın arkasına koydu. Elleriyle yüzümü okşuyordu. "Gece'm her şey seninle o kadar güzel olacak ki..." Kulağıma yaklaşarak "Unutma sakın, sen hep benimsin"  koskoca tebessüm etmiştim sonra kafamı göğsüne gelecek şekilde sarıldı bana bende ona bir an telefonumdan mesaj gelmişti arkamı dönerek hemen telefonumu almaya gitmiştim. Derin de ne olduğunu anlamayarak bana baktı. Telefonumda bildirim vardı korkarak bildirime baktım.

Kime:Gece

Kimden:Annem
Gecem, biliyordum bir gün beni bulacağını.
Kızım seni çok özledim annem.
Hadi kalk yanıma gel
Attığım adrese gel seni bekliyor olacağım.

Gözlerim dolmuştu, bir yandan da çok mutluydum yıllardır annemi görmüyordum. Bilmediğim kokusunu bile özlemiştim. Derin hemen yanıma geldi elimdeki telefonu aldı ve mesajları okudu sonra bana baktı.
"Gece bunlar ne anlat bana hemen sen nasıl buldun anneni"
"Derin gel otur şöyle anlatacağım sana"
"Evet dinliyorum"
"Hani biz telefonla konuştuk ya sonra ben bayıldım. Konuştuğum kişi annemdi. Çünkü ben anne dedikten sonra o da benim ismimi söyledi sonra ben mesaj attım o da bu mesajı attı. Ne yapacağımı bilmiyorum"
"Gece bak yine sana bişi olucak diye çok korkuyorum. Bir kaç gün dinlen sonra gideriz. Lütfen"
"Derin hayır ben beklemenin ne kadar kötü bir şey olduğunu biliyorum. Onu bir kere kaybettim şimdi tekrardan kaybedemem lütfen gidelim."  Biraz düşündükten sonra o da kabul etti. Üstümü hızlıca giydim ve kimseye görünmeden hastaneden kaçmıştık. Hızlıca arabaya binmiştik
Derin gülüyordu bende onunla birlikte
" Ya sen neye gülüyorsun"
"Sen neye gülüyorsun bende ona"
"Ben sen gülüyorsun diye gülüyorum Derin"
"Bende sen gülüyorsun diye gülüyorum"
"Ya off tamam bu böyle uzayacak"
"Neyse sen bana adresi söyle"
"Olur"
"Gece"
"Efendim Derin"
"Sen ne güzel konuştun ya benim aklım hala orda".
"Ne konuşması anlamadım"
"Hani ben uyurken yani uyuma taklidi yaparken"
Bir tane koluna vurarak "Ya off sus"
"Aaa kolum zayıfsın ama elin baya sert  kolum çıktı  çünkü"
"Bende kahkahayla gülüyordum."
"Canımın acıması hoşuna mı gitti. Peki öyle olsun"
"Yaa ben kıyamam sana ver ver öpeyim de geçsin" Küçük çocuklar düştüğünde annesine acıdığı yeri gösterirler ya Derin de bana öyle gösteriyordu bende anne edasıyla kolunu öpmüştüm. "Geçti mi şimdi"
"Geçti her canım acıdığında öpsene beni böyle"
"Yok bence senin hiç canın acımasın"
Tebessüm ederek yola devam ettik.
Derin'in telefonu çalmasıyla sessizlik bozulmuştu. Derin telefonuna baktıktan sonra arabayı durdu.
"Gece ben hemen geliyorum diyerek dışarı çıkmıştı."

(Derin'in ağzından)
Bu adam beni şimdi neden arıyordu ya ne diyicem şimdi.
Israrla çalan telefonumu açmıştım
Efendım Demir Bey.
"Neden telefonuna bu kadar geç bakıyorsun ya seni boşuna tutmadım"
"Ne söyleyeceksiniz"
"Bana durumlardan bahset Gece'yi kendine aşık etmeyi başarabildin mi"
"Evet başardım istediğiniz oldu mu"
"Aferın, Gece yanında mı"
"Hayır yanımda değil"
"Tamam ben İstanbul da olucam bir kaç gün onu kendine daha çok bağla beni de durumlardan haberdar et"
Deyip telefonu kapatmıştı ya ben bunu nasıl Gece'ye söyleyeceğim. Nasıl baban seninle oyun oynuyor aslında senden nefret ediyor diyeceğim. Allah'ım yardım et bana lütfen Gece beni hiç bırakmasın iyice nefes aldıktan sonra arabaya binmiştim. "Derin bir sıkıntı mı var"
"Yok hayır canım arkadaşım aramıştı da bu aralar iyi değilde o yüzden bu kadar uzun konuştuk."
"Ya önemli değil iyi olsun da"
"Neyse sen bunları takma hadı devam edelim zaten çok az kaldı"

(Gece'nin ağzından)
Nihayet adrese gelmiştik. Eskişehir'in
Çifteler ilçesinde oturuyorlardı. Gece olduğu için pek bir şey görünmüyordu.
"Gece şimdi anneni göreceksin biliyorum çok zor senin için ama lütfen sakin kalmaya çalış ama sakın ağlamanı tutma istediğin kadar ağla güçlü olmana gerek yok."
Kafamı sallaya bilmiştim sadece kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu ne diyeceğim onu görünce ne yapacağım gözlerim şimdiden dolmuştu. Evinin önüne gelmiştik nefes alıp verdikten sonra dik durarak zile bastım. Derin bana ben Derin'e  bakıyordum. Korktuğumu farkeden Derin elimi tuttu bende onun...
Sonra kapı açıldı. Karşımda biri vardı kim bilmiyordum ben ona o bana bakıyordu. "Kızım, sensin" gözlerinden yaş akan kişi annemmiş bir şey diyemedim sadece gözlerimden yaş aktı.
"Sen misin " "Benim kızım benim" diyerek boynuma sarıldı. Bende korkarak yavaşça ona sarıldım. Sonra hiç almadığım kokusunu içime çektim. "Seni çok özledim "
"Bende seni çok özledim Gece'm"
Sonra birbirimize baktık "Hadi geçin içeri" Derin ve ben içeri girdik. Ev sadece ışıklardan oluşuyormuş gibiydi ışığı neden bu kadar çok sevdiğimi anlamıştım annemden almışım bu huyumu.
"Kızım gel otur hadi" koltuğa oturduktan sonra annem saçımı okşamaya başladı. "Kızım arkadaşını tanıştırmayacak mısın"
" Şey unuttum ben biran" Derin bana bakarak gülümsedi sonra kendisi elini uzattı. "Merhaba efendim ben Derin"
"Bende Gece'nin annesi Asuman"
"Tanıştığımıza memnun oldum efendim"
"Çocuklar bekleyin beni size bir şeyler getireyim"
"Anne" ilk defa anne demiştim Derin ve annem bana bakmıştım.
"Gece bana anne dedin demi ben yanlış duymadım"
"Hayır anne duymadın lütfen otur seninle konuşmam lazım"
"Kızım biliyorum benimde seninle konuşmam gereken bir sürü şey var. Hadi ne sormak istiyorsan sor kızım seni dinliyorum"
Tam konuşmaya başlayacakken içeriden ayak sesleri gelmişti.
"Anne evde biri mi var" bunu duyan annem ayağı kalktı ve içeriden benden bir kaç yaş küçük bir kız salona gelmişti..
Annemle ben göz göze geldik.
"Anne bunlar kim"
Bir anda yutkunamadım. Gözlerimde sanki yağmur yağarcasına yaş akıyordu. Annemin bir kızı daha mı vardı...

Merhabalar biliyorum bana çok kızıyorsunuz geç yazıyorum diye ama bu aralar hiç istemediğim şeyler yaşadım ve hasta olduğum içinde yazamıyordum. Merak etmeyin artık daha erken bölüm atacağım. Umarım beğenirsiniz yorumlarda yazarsınız artık. Sizleri koskocaman seviyorum kendinize iyi bakın (yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın 💓💓)