"Acı çekmenin yaşı olmazdı ve olmadı da... Acı çeke çeke büyüdüm acılarımın üstesinden gelerek, ayakta dimdik durarak büyüdüm tüm kadınlar gibi... Baba sevgisinden yoksun bir kadın olarak büyüdüm ve bir babanın kızına yapabileceği tüm kötülükleri y...
" İnsanların açtığı yaranın, kabul bağlanmasını beklerken zamanla hissizleştiğini ve bir umudun kalmadığını görürsün"...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Derin'in Ağzından)
Zaman öyle hızlı akıyor ki her gün biraz daha yorulduğumu, canımın acısı, anılarımı, sevdiğimi daha çok hisseder oldum. Onu çok özledim çok özlüyorum öldüğü günden beri hergün mezarına gidiyorum. Ama hala öldüğüne inanmıyorum. Dayanamıyorum ve Gecem'in omuzunda ağlamak istiyorum. Bu 3 günlük dünya da ne kadar da kötüleşmişiz ne de çok kalp kırar olmuşuz insan birşeyini kaybedince daha çok kıymetini anlıyor ahhh benim aptal kafam keşke hiç canını yakmasaydım, keşke hiç kaçıp gitmeseydim... İşte söylediğim gibi geriye sadece keşkeler kalıyor. Bizden tam bir buçuk aydır uzakta, hemde çok uzakta.. Bunları düşünürken birden telefonum çaldı. Arayan Bartuydu. "Efendım"
"Hala aynı yerde misin yanına geliyorum"
"Evet bekliyorum"
"Tamam" Yarım saat sonra Bartu gelmişti..
"Hoşgeldin"
"Hoşbuldum"
"Derin kendine gel abi biliyorum çok zor benim de canım yanıyor onu her geçen gün biraz daha özlüyorum ama Gece öldüğünden beri onun odasında kalıyorsun otelden ne zaman ayrılacaksın acaba"
"Bartu birincisi Gece ölmedi ikicisi bu odadan çıkmayacağım onu bulana kadar ama toparlandıktan sonra dışarı çıkarım."
"Ya otelde bu kadar uzun kalınmaz"
"Bartu ondan geriye ne kaldı ne sadece bu oda... Şu ayna varya benden çok gördü Geceyi çünkü her sabah oraya bakıyordu, her sabah elini yüzünü o çeşmede yıkıyordu ve her gece burdaki lambayı kapatıyordu, her gece bu yastığa başını koyuyordu. Biraz da olsa özlemimi gideriyorum"
"Eğer dediğin gibiyse Gece ölmediyse tam 2 aya yakın bizimle değil neyi bekliyoruz ya daha fazla acı çekiyorsa bize bir şekilde ulaşmaya çalışıyorsa"
"Doğru diyorsun hadi gidelim"
"İlk mezarlığa gidelim"
"Tamam" Hızlıca hazırlanıp odadan çıkmıştık. Koşar adımlarla arabaya bindik, arabada ikimizde hiç konuşmadık ikimizin de düşünceleri vardı ve ne yapmak istediğimiz tek şey Geceyi bulmaktı... 10 dakika sonra mezarlığa gittik. Gece'nin mezarlığına yürüyorduk. Sessiz ve hızlıydık. Mezarlığına yaklaşmıştık ama birisi vardı. Hızlıca Bartuyu kendime çektim.
"Abi napıyorsun"
"Bartu Gece'nin mezarlığında bir adam var elinde de telefon mu var onun"
"Evet abi fotoğrafını mı çekiyor napıyor adam hadi hemen gidelim"
"Hayır dur bekleyelim sonra onu takip edelim"
"Ya giderse arabayla sonradan nerden taksi bulacağız"
