ABİS//TEXTİNG (TAMAMLANDI)

2.7

Yaklaşık bir haftadır internetim yoktu. Biraz geç geldiği için kusura bakmayın.
Keyifli okumalar.
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Beni motive ediyorlar.

~

Kendime verdiğim gazla küçük yumruklarımı göğsüne, karnına ve koluna Allah ne verdiyse diyerek vururken bir yandan da ona sesli küfürlerimi ediyordum. Kollarıyla başını kapamış benim 1.65 lik bedenimden korunmaya çalışıyordu. 1.80 olduğunun farkında mıydı o?

"Sen hayatımda gördüğüm en büyük dağ ayısısın."

Fakat o kadar çok sinirlenmiştim ki çalan zili bile önemsemedim. Sınıflardan çıkan herkesin benim Batu'ya sinek ısırığı şiddetinde vurduğumu şaşkınlıkla izlediğini görüyor fakat kimse bizi ayırmaya çalışmıyordu.

Buna arkadaşlarımızda dahildi.

Cenk ve Emirhan nerden bulduklarını bilmediğim çekirdeklerini çitliyor, Burak ve Ozan sırıtarak bana tezahürat veriyordu. Tuğçe acıyan gözlerle Batu'ya bakıyor. Selin ve İrem kahkaha atıp 'oh olsun' şarkısını söylüyor, Sude de Batu'nun hassas olan yerlerini gösterip vurmam için yardım ediyordu.

Etrafımdaki herkesin deli olduğuna kanaat getirdikten sonra Batu'ya vurmayı bıraktım.

"Ne oluyor çocuğum burda?" Diyerek etrafımızı saran öğrencileri geçerek yanımıza gelen Hatice hocaya nasıl yalan söyleyeceğimi düşünürken imdadıma Cenk yetişti.

"Hocam, hocam. Canım hocam. Hatırladınız mı beni hocam?" Hatice hoca dik dik Cenk'in suratına baktı ve aklına gelen şey ile yüzü aydınlandı.

"Hatırlamaz olur muyum evladım. Sen, 'sınav kağıdına kedi çizenin bir puanı benden' dediğimde yüz tane kedi çizen o çocuksun. Babanın numarasını söyle evladım." Dedikten sonra nerden çıkardığını bilmediğim ajandasını çıkardı ve boynuna taktığı gözlüklerini taktı. Elindeki kalemle Cenk'in velisinin numarasını söylemesini beklerken kendimi gülmemek için zor tutuyordum. Benim aksime kalabalıktan gülme sesleri duyuluyordu. Göz ucuyla bana baktığında 'bunlar hep iyi bir insan olduğum için' der gibi baktı.

Hadi ama! İkimizde Tuğçe'nin gözünü boyamak için yaptığını biliyorduk.

Hınzırca göz kırptım. Sonra gözlerimi etrafta gezdirdiğimde Batu'nun sinirli yüzüyle karşılaştım. Bende ona sinirle baktım. Az önceki dedikleri kafamda yankılandığında yumruklarımı daha da sıktım.

"Hadi herkes dağılsın. Ders zili çalacak." Diyen Hatice hoca ile koridordaki kalabalık dağıldı. Biz Batu ile sinirle birbirimize bakarken Cenk'in annesinin numarasını almış olmalıydı.

Hatice hoca az önceki kavgayı unuttuğu belli olan şapşal gülümseme ile biraz uzağımızda nöbetine devam ettiğinde onumuz birbirimize baktık garip garip.

"Seni tebrik ederim tatlım. Uzun zamandır yapmak istediğim şeyi yaptın." Diyerek yanıma gelip bana sarılan Sude ile şaşkın ördek yavrusu gibi hissediyordum. Annem ve babamı ördeğe benzetmem böyle garip bir ortamda aklıma gelmesi gereken son şeydi. Gerçekten devrelerimle oynuyorlardı.

Bunun için birine minnet duyulur muydu?

Ne diyebilirim ki? Erkuran insanları biraz deli.

Batu yanıma gelip Sude'yi benden uzaklaştırmak için hafifçe ittiğinde Sude'nin bana sarılan kolları uzaklaştı. Batu ise tam önümde durup bana eğildi. Benden bayağı bir uzun olduğu için fazla edilmişti ve yüzümüzün arasında santimler vardı.

Bu kadar dibime girme vicdansız. Kızgınlığımı unutuyorum.

Sırıtarak bana baktığında bilerek yaptığını anladım. Kızlar üzerindeki etkisini biliyordu şerefsiz.