CAPTURED

XXXIII

Maingat kong ibinaba sa loob ng drawer ang bracelet na akala ko ay nawala ko na nang tuluyan. It's been three days since I explored the forest with Kaius and his men at tatlong araw na ding naibalik sa akin ang purselas ko.

I keep on asking him where and how he found it but he just keeps on answering 'I have my ways' ... kaya hinayaan ko na at nagpasalamat nalang.

Isang marahang katok ang umantala sa aking paninitig sa bracelet bago ko napagpasyahang isara nang tuluyan ang drawer. I don't wear it anymore because I'm scared to lose it again and won't find it this time, that's why I just keepnit safe in the drawer.

" Milady, nais lamang po naming ipabatid sainyo na nakabalik na ang Capo "

Nakuha ang buong atensyon ko ni Yumi sa ibinalita nya. Nakabalik na sya?

Noong isang araw kasi ng madaling araw ay may dumating ditong mga tauhan nya sa organisasyon galing sa ibang lugar at nagkaroon daw ng problema. At first he refused to go and let his men handle it yet it is said that the problem is serious and his presence is needed.

" Sige na. Hindi naman siguro susugod dito ng madaling araw yang mga tauhan mo kung hindi kailangang kailangan " saad ko nang bumaba ako sa bulwagan nang mamataan sa bintana ang ilaw ng mga sasakyan nila.

" The problem will take days in order to be solved. I can't be away from you for a very long time " he stated with a bored look as if the ' big problem ' his men is reporting to him is not a big deal.

Hindi ko mang gusto ang gawain ng organisasyon nila ay alam kong importante ito para sakanila at may responsibilidad parin syang dapat tugunan.

" .. and so? Mabuti nga yun at hindi mo ako mapepeste! Don't worry hindi ako tatakas! " saad ko kung iyon ang inaalala nya.

" Then why is that everytime I lose my sight on you, you always slip away? " tanong nya na parang mas malaki pang problema ito kesa sa idinadaing ng mga tauhan nya.

I feel guilty about it. Last time na may pinuntahan sya sa organisasyon nadatnan nya akong kasama si Felix, tapos yung nasa gubat kami saglit lang syang tinawag ng tauhan nya ... nawala na agad ako.

" Okay, I promised hindi ako aalis ng Chateau at behave lang ako dito " wika ko at nagbigay pa nang isang pekeng ngiti para mapaniwala sya pero hindi nya iyon pinatulan.

Napanis ang ngiti ko nang umiling sya at lumapit sa akin bago hapitin ang bewang ko palapit sakanya at iginiya paakyat sa pangalawang palapag, marahil ay pabalik sa kwarto ko.

" It's fvcking two in the morning Mia Belle. Let's get you back to sleep " he whispered on my ears with his freaking husky voice.

" Huh? Kaya ko naman bumalik sa tulog mag isa eh. Pumunta ka na sa mga tauhan mo. Para maasikaso mo na yung problema " utas ko at nauna na sa pagpanhiknpara iparating na hindi nya na ako kailangan ihatid.

Pero ang halimaw ay nakasunod pa rin sa akin hanggang kwarto ko. Inirapan ko sya nanag makapasok ako ngunit bagonkontuluyang isaradonang pinto ay kinausap ko na sya.

" You don't have to baby sit me here. You have a bigger obligation to your organization kaya doon ka na " sabi ko pero inilingan nya lang ako na nakapagpairita sa akin.

" I said I'm not going. I'm not trading my quality time with you just for some piece of shits. My men can handle that "

His men can handle that?! Eh bakit hahangos dito ng alas dos ng madaling araw at mukhang constipated ang mga mukha sa bigat ng problemang inireport nila. Baka isipin pa nung mga yun ako ang dahilan kaya hindi sila gustong asikasuhin ng boss nila. Kasalanan ko pa!