The Zombie Tsunami

Chapter 10

Tristan's POV

Mabilis kaming naka.abot ng Cavite. Wala naman na gaanong zombie sa daanan.

Mas malala pa pala dito. Ang dating park na pinaglalaruan ng mga bata dati ay ngayo'y ungol ng mga halimaw ang madidinig at mga taong humihingi ng tulong.

Sina Nikko kaya, kamusta na? HIndi kami naka sabay sa kanila sa paglabas.

Kasi....

*flashback*

"Francis bat dito tayo dadaan?"tanong ko kay Francis. Inutusan niya kasi si Thea na dito dumaan.

"Kung susunod tayo sa kanila Tristan, baka pagpiestahan tayo ng mga halimaw! Kumpol ng mga zombie ang humahabol sa kanila. Mabuti ng mahati ang atensyon ng mga halimaw."

May punto siya. Pero paano kung?..

Aargh!! Ano ba tong iniisip ko!? Alam kong matapang si Nikko.

Magkikita din kami pagdating dun.

*end of flashback*

"Ma, okay ka lang?"namumutla na si mommy, hindi pa siya kumakain simula kagabe.

"Siguro kailangan nating maghanap ng pagkain at tubig. Nagugutom na rin ako." suhistyon ni Ate Shy.

"....pati na rin gamot."dagdag pa niya.

May nakita kaming malapit na mall at dun na pinark ni Thea ang sasakyan.

"Shy, Thea.. maiwan muna kayo, total tinted naman tong sasakyan hindi kayo makikita ng mga zombie., samahan at bantayan niyo si tita.."utos ni Francis at agad naman nilang sinang.ayunan.

Bago pa kami maka.alis. Niyakap ko si mama..

"Mag.iingat kayo Tristan.."daing ni mama

"Opo, babalikan namin kayo rito." nilingon ko sina Thea. "kung sakaling pagpawisan kayo,punasan niyo agad.... Matalas ang pang.amoy ng mga halimaw. Okay"tumango lang sila.

Bago kami pumasok, tiningnan muna namin ang paligid at siniguradong walang nakasunod o aming makakasagupa.

-----

"Sapat na siguro to satin. May mga gamot na din akong nalaga-------FRANCIS SA LIKOD MO!!!!"

*RRAAAAAWWWRRR*

*SSWWWIIIISSSHH*

"I guess hanggang dito na lang ako.." he gave me a wide smile.

"Francis may kalmot ka!.. Francis magagamot pa nati----"

"Wag kang magtangkang lapitan ako Tristan!!! Kuhanin mo na yung bag at lumabas kana! Habang kaya ko pa! Wag kang mag.alala... alalayan kita palabas!!"

"Per--"

"Wala ng pero pero!! Sundin mo na lang ako!!!!"natakot na ako sa expression ng mukha niya. Pero nag.aalala ako sa kalagayan niya.

Habang naglalakad kami, may na.eencounter kaming mangilan.ngilang halimaw. Pero binabaril naman agad ni Francis.

*RRRAAAAWWRRR*

*RRRAAAWWWRRR*

Pagtingin ko sa likod....

"Sh*t!!! andami nila!!!"

"Mauna kana Tristan! Run for your live! DALI!!!!!" bulalas ni Francis.

"Pero-----"

"Tatakbo ka ba o ikaw ang babarilin ko? Iligtas mo na sila! I know you can. Hanggang dito na lang talaga ang journey ko."may kinuha siya mula sa side pocket ng pantalon niya. It must be a grenade.

Hindi na ako naka angal. Tumakbo na ako papalapit sa pinto.

Bago pa ako tuluyang maka labas, narinig kong gumagawa ng ingay si Francis ng nakakuha ng atensyon ng mga zombie.

Tiningnan ko ang kinaroroonan niya. He gave me a wide smile. Na nagsasabing tatagan ko ang loob ko.

Bumuntong hininga ako "Maraming salamat Francis."sabi ko ng mahina at unti unting nanggigilid ang aking luha.

Napaka.iyakin ko talaga!! SO GAY!

*BBOOOOOOMMMMM*

Tumilapon ako palabas ng mall. Magagalit na naman neto si Nikko, nabawasan na naman kami.

Argh! tinamaan ako ng bubog!

Tumayo na ako. Nanlaki ang mga mata ko.

Inaalog alog ng mag zombie ang sasakyan. Kailangan ko silang tulungan!

-----
(A/N : Naiiyak na ako!! huhuhu kataposan na ba nila? Sana may magliligtas sa kanila. HELLPPP TULLOOONGG!!! xD comment and vote kayo!!! para mailigtas bias niyo mga pards... THANK U!)