Tristan's POV
"Pero may mga kasamahan kami at kailangan namin silang balikan!"sabi ko kay Yuri.
Sila yung tumulong samin dun sa mall. Si Yuri na anak ng general, si JR at kapatid niyang si PeeJay.
Andito kami ngayon sa quarter ng mga sundalo. Awa ng Diyos ligtas naman kami dito.
Hindi na kasi namin nagawang balikan sina Ate Shy kasi sandamakmak na zombies ang nakaharang sa daanan pabalik nun.
Ayoko pang mamatay. May liligawan pa ako. Ahehehehe
"Pero patuloy pa rin ang pagsabog sa labas. Maaring hindi tayo mapahamak sa mga halimaw, pero mawawasak naman mga bungo natin sa bomba."
"May point si Yuri, Tristan. Ipagpabukas na lang natin ang pagpunta kina Ate Shy."
"Pero Hime....."
"Tristan wag na matigas ang ulo okay? Mas mapapahamak tayo kapag nag pumilit ka. Better take a rest."tatayo na sana si Hime.
"Promise me that you'll never gonna leave me. I can't."sabi ko sa kanya tapos hinila para mayakap.
"Ito naman, para kang bata... Okay baby, mommy's here lang ha! Sleep na baby. Hahahaha"
"Sira!!!"ginulo ko ang buhok niya. Nakakagaam talaga siya ng loob.
"Ahemmmm. Andaming langgam, promise."nakalimutan kong andito pala si Yuri.
Panira ng momentum. XD
Maya maya tinawag ni JR si Yuri. Pansin ko lang, ewan ko kung pansin niyo rin. Hahaha parang nakita ko na si Yuri.
Hayys. Inaantok na ako.
\(>O^)/
YOU ARE READING
The Zombie Tsunami
HorrorNa iisip mo ba na paano kung magkatoo lahat ng napapanood mong HORROR movies? Paano mo ba haharapin ang mga circumstances? Paano kung magkakaroon ng zombie tsunami? Lahat ng yan ay nag.uumpisa sa "Paano kung at Bakit"
