Zürafa|yarı texting [Tamamlandı]

Bölüm 32

Okul çıkışında Su ve abimi beklemeyip Ateş ile birlikte çıkmıştık. İlk önce onların evine uğrayıp Ayşen Teyze'den alışveriş listesi almamız gerektiği için adımlarımızı onların evine yönlendirmiştik. Kapıdan girdiğimizde Ayşen Teyze bana sarılıp konuştu.

"Oy kuzum çok özlemişim. Diğerleri nerde?"

"Ben de seni çok özledim."

"Su ve Alp nerede?"

"Anne bizi beğenmiyor musun?"

"Yok yavrum ondan değil de. Merak ettim. Hadi siz geçin. Ben size bir şeyler hazırlayayım."

"Yok yok. Sen, Ateş'e ver alışveriş listesini, biz alışverişe gidelim. Dönünce de mükemmel yemeklerinden yeriz."

"Daha yeni geldiniz. Biraz dinlenip gidersiniz."

"Gece oturunca bir daha kalkmıyor anne. Sen ver listeyi. Hemen hallederiz."

"Tamam getireyim madem."

Listeyi aldıktan sonra çıkıp hemen yakındaki süpermarkete gittik ve sohbet ederek lazım olan her şeyi aldık. Ateş kasiyere parayı ödedikten sonra taşıyabileceğim iki poşeti elime alıp marketten çıktım.

"Sağ elindeki ağır gibi. Ver ben taşıyayım onu da."

"Ateş 4 poşet sende zaten. Ağır değil hem taşıyabiliyorum."

"Akşam yemeğe de kalsana."

"Eve gitsem iyi olur. Hem Su'yun da beni yemekte isteyeceğini sanmıyorum."

"Benim misafirimsin sonuçta bir şey diyemez."

"Olsun. Poşetleri bıraktıktan sonra biraz durur giderim."

"Tamam, ısrar etmiyorum. Ne istersen onu yapabilirsin."

Eve vardığımızda Ayşen Teyze bize kapıyı açmıştı. Elimizdeki poşetleri mutfağa bırakıp ellerimizi yıkayıp Ateş'in odasına geçmiştik. Odaya girer girmez eteğime dikkat ederek kendimi Ateş'in yatağına attım ve uzandım. Ateş de çalışma masasının sandalyesini yatağın kenarına çekip oturdu.

"Gece."

"Efendim böceğim?" diyerek yan yatmaya ve ona bakmaya başladım.

"İyi misin?"

"Niye iyi olmayayım?"

"Bugün olanlardan dolayı."

"Bilmiyorum. Değilim sanırım."

"Bak Alp seni çok seviyor biliyorsun. Yine de olur da barışmazsanız ben varım biliyorsun. Su için de moralini bozma sakın tamam mı? O da kendi hatasını anlar. Ben senin yanındayım her zaman biliyorsun."

Yerimden kalkıp Ateş'i de kaldırdım ve ona sarıldım.

"İyi ki varsın, Ateş."

"Sen de iyi ki varsın. Benim sadece ikizim yok biliyorsun. Alp ve senin gibi iki tane çok güzel kardeşim de var."

"Sen de 'biliyorsun' seni çok seviyorum. Küçükken de ben düşsem diğerler dalga geçerdi, sen ilk yanıma koşan olurdun."

"Ben değişmedim, hem değişsem bile bu mandalina her zaman senin böceğin olmayı kabul eder."

"Of çok duygusallaştık."diyip gözlerimi sildim ve montumu alıp üstüme giydim.

"Ben artık gideyim."

"Seni bırakmamı ister misin?"

"Yok. Zahmet etme."

"Eve girince yaz bana yine de."