KURUCUNUN YILDIZLARI

20. BÖLÜM: SON BAKIŞ

Artık huzurluydum. Artık mutluydum. Bizi üzen insanları ve hayatımı karartan insanlara bir son vermiştik. İnanıyorum ki hepimiz içinde küçük ya da büyük mutluluk vardı. Şimdi ise hepimiz bir aradaydık. Arkadaşlarım ve sevdiğim adam artık benim ailemdi. Bu saatten sonra hepimiz daha iyi olacaktık. Önce sevdiğim adama sonra dostlarıma baktım ve gülümsedim.

Sonra Kayraların evine geldik ve arabadan indik. Kayra bizi gördü ve koşa koşa yanımıza geldi.

''Başardık.'' Dedi ve kahkaha atmaya başladı. Sonra bizde gülmeye ve dans etmeye başladık. Başardık kelimesini tüm orman duymuştu. Çılgınlarca dans edip gülüyorduk. Bunu hak etmiştik. Artık hiç kötülük kalmamıştı.

''Hadi ne duruyorsunuz. Gelin içeri. Akşam yemeğini unutmamışsınızdır umarım.'' Dedi Kayra.

''Yo ben hiç unutmadım.'' Dedi Kaan.

''Biliyorsunuz ben hiç doymam.'' Dedim gülerek.

''Bende açıktım.'' Dedi Doruk.

''Midemden bildirim geldi bende açmışım çocuklar.'' Dedi Yağmur.

''O zaman hemen bahçeye geçiyorsunuz ve bende yemekleri getiriyorum.'' Dedi Kayra.

''Tamam, bizde yardım edelim.'' Dedim.

''Hayır, olmaz. Ben her şeyi hallettim. Siz sadece masaya geçin oturun. Geliyorum.'' Dedi.

''Tamam, öyle olsun bakalım.'' Dedim ve Doruk'un elinden tuttum. Sonra hepimiz bahçeye geçtik ve masaya oturduk. Kayra'nın gelmesini bekliyorduk. Sonra Kayra geldi ve yemekleri teker teker masaya koydu.

''Oha en sevdiğim. Kayra, karnıyarık yapmışsın. İnanamıyorum sana.'' Dedim ve Doruk kızmış halde bana baktı.

''Kıskançlığının hiç sırası değil. Açım burada.'' Dedim.

''Kıskanmıyorum. Merak etme. Bende yaparım ne var.'' Dedi Doruk.

''Yap da yiyelim o zaman.'' Dedim ve önüme döndüm.

''Kayra sen var ya adamsın. Fırında tavuk ve pilav yapmışsın. Çok severim. Teşekkür ederim.'' Dedi Kaan ve tabağına pilav ve tavuk koydu.

''Rica ederim ne demek. Afiyet olsun.''

''Yayla çorbası. Çok güzel bir başlangıç olmuş. Teşekkürler Kayra.'' Dedi Yağmur ve gülümsedi.

''Önemli değil. Afiyet olsun Yağmur.''

''Teşekkürler Kayra. Yemek için uğraşmışsın.'' Dedi Doruk.

''Çok uğraşmadım aslında. Nesrin abla var o yaptı bende yardım ettim.'' Dedi Kayra.

''Çok teşekkür ederiz Kayra. Hem kendi adıma hem de midem adına.'' Dedim ve herkes gülmeye başladı. Yalan yok son dediğim şey beni de güldürmüştü. Sonra hepimiz güzel bir akşam yemeği yedik. Güzel bir sohbet ettik ve baya gülmüştük. Yemeğimizi yedikten sonra Yağmurla masayı toplamaya yardım ettik. Beyler içeri geçti ve oturdular. Sonra Kayra Geldi.

''Kızlar inanın hiç gerek yok buna. Yarın Nesrin abla yapar.''

''Hayır, olmaz Kayra. Yarına kalmayacak kadar kötü etraf. Biz hallederiz. Hadi sen geç içeri.'' Dedim ve sonra bir şey geldi aklıma.

''Kayra.''

''Efendim Melis.''

''Çok teşekkür ederim. Aslında her şey için. Sen olmasan eğer hatta patlamasa eğer bu işin içinden nasıl çıkardık bilmiyorum.''

''Sen zeki bir kızsın Melis. İstiyorsan eğer her şeyi başarırsın. Önemli değil. Seni ve sizi mutlu edebildiysem ne mutlu bana.

''Mutlu etmekten daha fazlasını yaptın emin ol. Tekrar teşekkürler.'' Dedim ve birbirimize gülümsedik. Sonra Yağmurla hızlı bir şekilde bulaşıkları sudan geçirip makineye yerleştirdik. Sonra hepimize Türk kahvesi yaptık ve içeriye geçtik.