Unconditionally [Completed]

Part 26

[Zawgyi]

ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ကတၱီပါအနက္ေရာင္ေလးေပၚမွာ အပြင့္တစ္ပြင့္စီ တပ္ထားတဲ့ ပုခံုးေထာက္ကေလးနွစ္ခုကို လင္းေသြးက မဟာထူးျမတ္ဆီ ကမ္းေပးလာသည္။ လင္းေသြးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေလးေတြ ေပ်ာက္သည္အထိ မဟာ့ကို ရယ္ျပေနသည္။ ေဘးဘီကို ဝဲၾကည့္ေတာ့လဲ တစ္ျခားဒုရဲအုပ္သင္တန္းဆင္းေလးေတြကို မိဘေတြက ပုခံုးေပၚမွာ ေထာက္ကေလးေတြ တပ္ေပးေနတာကို ေတြ႕ရသည္။ ေငးေနတုန္း မဟာ့ရဲ႕ ညာဘက္ပုခံုးကို အတိုက္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုးသိန္းက မ်က္ခံုးပင့္ျပကာ လုပ္ေပးလိုက္ေလဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ၾကည့္ေနသည္။ မဟာလဲ လင္းေသြးလက္ထဲက ေထာက္ကေလးနွစ္ခုကိုယူၿပီး စိုးသိန္းလက္ထဲကို တစ္ခုထည့္ေပးလိုက္သည္။ လင္းေသြးကေတာ့ ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတာမ်ား ပါးစပ္က နား႐ြက္ကို တပ္ခ်ိတ္ေတာ့မယ့္ အေနအထား။

'ဒီလိုက်ေတာ့ ဦးမဟာနဲ႔ ကိုစိုးသိန္းက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေဖနဲ႔ အေမလိုပဲ . ဟီးဟီး ~ ေတာ္ေသးတာေပါ့ သူမ်ားေတြလို ကြၽန္ေတာ့္ကို ပုခံုးေထာက္တင္ေပးမယ့္သူေတာ့ရွိလို႔'

'အပိုမေျပာစမ္းနဲ႔ လင္းေသြးရာ . မင္းမွာ ေထာက္တပ္ေပးဖို႔ ငါတို႔ရွိေနတာကို'

'သိပါတယ္ ကိုစိုးသိန္းရ . ေပ်ာ္လဲအရမ္းေပ်ာ္ေနၿပီ . သင္တန္းလဲဆင္းၿပီဆိုေတာ့'

သူမ်ားသင္တန္းသားေတြလို ပုခံုးေပၚမွာ ေထာက္တပ္ေပးမယ့္ မိဘမရွိတာကို အရမ္းစိတ္ထဲထားေနပံုမရပဲ မဟာနဲ႔ စိုးသိန္းက ဘယ္ညာတစ္ဖက္စီေနရာယူရင္း ပုခံုးေထာက္တင္ေပးေနတာကိုပဲ လင္းေသြးက ေပ်ာ္ေနပံုရသည္။ တိုကပ္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြနဲ႔ နံျပားဦးထုပ္ေလးေဆာင္းထားတဲ့ လင္းေသြးက မ်က္နွာေလး ၾကည္ရွင္းေနတာေၾကာင့္ မဟာေရာ စိုးသိန္းေရာ စိတ္သက္သာရာရသည္။ ေထာက္တင္လို႔ၿပီးေတာ့ ပုခံုးေပၚမွာ အပြင့္ေလးနဲ႔ လင္းေသြးက ယူနီေဖာင္းေလးနဲ႔ လိုက္ဖက္သည္။ ေလ့က်င့္ေရးေတြေၾကာင့္ အသားအရည္က ညိဳသြားေပမယ့္ ညစ္သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ညိဳၿပီးၾကည္ေနသည္။

'အမွတ္တရဓာတ္ပံုရိုက္ရေအာင္ေလ ဦးမဟာ'

'အင္း . စိုးသိန္းေရ . ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးဖို႔ ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းေပးဦး'