Unconditionally [Completed]

Part 24

[Zawgyi]

မိုးရာသီကုန္ဆံုးၿပီး ေဆာင္းဝင္ကာ ရာသီစက္ဝန္းက တစ္ပတ္စီလည္ပတ္ရင္း အခ်ိန္အားျဖင့္ တစ္နွစ္ေက်ာ္ နွစ္နွစ္နီးပါး ကုန္ဆံုးလာသည္။ ၾကာတယ္ထင္ရေပမယ့္ အကုန္ျမန္တဲ့ အခ်ိန္စက္ဝန္းေတြၾကား အလည္အပတ္မွာ ျဖစ္သြားပ်က္သြားသမွ်ေတြက မေန႔တစ္ေန႔ကလို။ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္လဲ ရွိသလို တမ္းတမ္းတတလဲ ရွိေကာင္းရွိနိုင္သည္။ ေမၿမိဳ႕ရဲ႕ ေႏြဦးရာသီေလးက ေလေအးတသုန္သုန္တိုက္ခတ္လ်က္ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ မနက္ခင္းေစာေစာေတြ။

တနဂၤေႏြေန႔ရဲ႕ ပိတ္ရက္တစ္ခု မနက္ေစာေစာမွာ လက္ထဲေစ်းဝယ္ျခင္းေတာင္းေလးကိုယ္စီနဲ႔ ေစ်းဝယ္ထြက္ေနၾကတဲ့ မဟာထူးျမတ္နဲ႔ စိုးသိန္း။ Uni mart ရဲ႕ ေအာက္ထပ္က အစားအေသာက္တန္း ပတ္ပတ္လည္ကို ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ရင္း လင္းေသြးမွာထားတဲ့မုန္႔ေတြကို စံုေအာင္ဝယ္ရသည္။ တစ္ခါမွ တကူးတကေစ်းဝယ္ထြက္ေလ့မရွိတဲ့ လူပ်ိဳသိုးႀကီးနွစ္ေယာက္ကေတာ့ လင္းေသြးနဲ႔ေတြ႕ကာမွ မွာလိုက္သမွ်ကို ျပဴးၿပဲၾကည့္ကာ လိုက္ဝယ္ေနရသည္။

'ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြက အစံုဝယ္သြားမွာလား မဟာ'

'ေအး သူစားခ်င္တာ စားလို႔ရေအာင္ . ငါတို႔လဲ အားေနတုန္း သြားရတာ . သူ outpass ထြက္တိုင္း သြားမေတြ႕နိုင္ဘူး . ဝယ္နိုင္သေလာက္သာ မ်ားမ်ားဝယ္သြားေပးလိုက္မယ္'

'တစ္ျခားအေျပာင္းအလဲေလးျဖစ္ေအာင္ ဘီစကစ္ေလးေတြဘာေတြလဲ ထည့္ေပး . ေပါင္မုန္႔ေတာ့မထည့္ေပးနဲ႔ေတာ့ မစားျဖစ္ရင္ ဒိတ္ေအာက္ကုန္မယ္'

'ေအးပါ သိပါတယ္ . ဘယ္နွစ္နာရီရွိၿပီလဲ စိုးသိန္း . ဇီးပင္ႀကီးဘက္ဆင္းရင္ ေနာက္က်ေနမွာစိုးလို႔'

ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေတြကို တစ္ထုပ္ခ်င္းစီၾကည့္ကာ ျခင္းထဲထည့္ေနတဲ့ မဟာက အခ်ိန္ေမးေတာ့ စိုးသိန္းလဲ လက္က လက္ပတ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္။ လင္းေသြးတို႔ outpass ခ်ိန္က ညေနေလးနာရီအထိသာျဖစ္တာေၾကာင့္ မဟာက ေနာက္က်မွာစိုးေနသည္။ အခုမွ မနက္ကိုးနာရီသာရွိေသးတာမလို႔ စိုးသိန္းက မဟာ့ ပုခံုးကို တစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္သည္။