The Story Of Us

Chapter 10: Started With A Kiss

Napagkasunduan naming magkita ni Jae sa restaurant malapit lang sa opisina ng kompanya namin. He was already sitting at a table na nireserve raw nito sabi ng waiter na sumalubong nang dumating ako and he was all smiles upon seeing me, iyong tipo ng ngiti na akala mo eh nakakaloko.

"Alam mo ngayon pala lang, gusto ko nang alisin iyang nakakalokong ngiti sa mukha mo." nagbabantang sabi ko pa habang umuupo ako.

Wala na akong pakialam kung kliyente namin siya, he is not JYB to me at this very moment. Para sa akin, siya ngayon si Jae. Ang lalakeng ngayon ay pinagsisisihan kong iniligtas noon kina Chris at Gim.

"Why the long face, babe?" nagpatuloy siya sa pagngiti hanggang sa makaupo ako kaya lalo lamang akong nainis.

"Huwag mo akong ma-babe babe diyan kung ayaw mong maligo ngayon diyan sa pwesto mo." nagbabanta lang sabi ko habang hinahawakan ang baso ng tubig sa harapan ko.

Nakita ko siyang napalunok as he directed his gaze towards my hand. At tuluyan nang naging defensive nang iangat ko iyon oara uminom.

"Huwag kang praning, nakakapagpigil pa naman ako." Sabi ko pa sabay tungga ng baso. "Pero malapit ng hindi."

"Ano bang kasalanan ko? Ililibre na nga kita ng dinner, bakit nagagalit ka sa akin?"

"Should I be happy sa mga ginagawa mo? Should I be thankful na sa araw-araw na ginawa ng Diyos eh kailangan kong tiisin na makita ang dalawang taong nanloko sa akin? Iyong mismong mga taong pinagmukha akong tanga?"

Sumeryoso siya habang umaayos ng upo, hindi ko sinasadyang basagin ang mood ng dinner na iyon pero naiinis ako at masyado iyong matindi para pigilan ko o kimkimin.

"I just don't get it, hindi ko maintindihan kung bakit ginagawa mo ang bagay na ito."

"Tapos ka na ba?" Siya naman ang seryosong tumingin sa akin, uminom rin siya ng tubig na nasa baso niya baho nagpatuloy. "I told you, I am helping you out."

"And how eaxctly seeing the people who betrayed me everyday helping at all. Lalo mo lang pinapamukha sa akin kung gaano ako katalo 'coz the fact that I am seeing them bith together? All I can feel is pain and hatred and this makes me loose my mind."

"At hahayaan mo na lang na ganyang pakiramdam ang ibigay nila sa iyo? I am giving you an chance to get even on them."

"How?" matigas pa na tanong ko as I am seeking reasons to make sense of the senseless. Pero kahit anong isip ko ay wala akong mapala.

"You have me, I am here to help you at kung kinakailangan nating magpanggap sa kanila just to make you feel better, that is what I am going to do."

"Sa tingin mo nakatulong ka?"

"I know how much you wanted to take revenge on them, from hurting you and form the injustice na sa tingin mo eh dinanas mo sa lalakeng iyan. I wanted you to see your worth, and I wanted you to redeem yourself again nust like what you did when you save me from Gim and Chris that night."

"Magkaiba tayo ng sitwasyon, you don't have to feel indebted to me dahil doon."

"But I really wanted to help you. Its not the end of the world, Elijah."

"It is for me, at kung patuloy mong gagawin ang gusto mo, I might end up hating you too."

"You can hate me all you want. Just get better after and don't let them destroy you. Don't let them make you less of a person that you are."

"I hate you."

"I don't care. Just like what I have said, you can hate me all you want but for now, focus on getting better."