Życie to nić
naprężona, ciągnąca się daleko, odpowiednio dotknięta może mieć różny wydźwięk
Życie to twój zapach, śmiech i ciepło, którym mnie obdarzasz, oraz każda chwilia w której mogliśmy wzajemnie się przed nożycami obronić
Życie to twoje ramiona, które wystarczają mi, aby czuć stablizacje
mam ochotę wziąć swoją nić i uszyć sweter
a potem podarować Ci go na naszą pierwszą wspólną gwiazdke
YOU ARE READING
Zgniłe słoneczniki
PoésieSłoneczniki to moje wypociny (potocznie zwane wierszami) a zgniły od przesiąknięcia smutkiem. Trochę o miłości i o ludzkiej fałszywości trochę powściągliwości i naglych serca porywów a to wszystko złożone do paru rymów. W bohaterów się wcielanie, ży...
