Ruthless Revenge

Chapter 15

"Arghhhhhh."galit na sigaw ko habang pinagbabato ang mga gamit ko sa kwarto. Damn her. Siya na naman! Bakit siya na naman?.

"WHY ITS ALWAYS YOU?WHHHYYYY?"galit na sabi ko habang umaagos ang mga luha sa mata ko. Damn her. I won't allowed this! I will now take what is mine and no one can stop me.
Just wait for my revenge bitch, I swear that you will kneel in front of me begging.

I smirked.

Nagising ako sa tunog ng nagwawalang tiyan ko. Aish, nagugutom na ako anong oras na ba?.

Tinignan ko orasan, 8:00pm na shit! ganon kahaba ang tulog ko? Tsk, kaya pala nagugutom na ako.

Makababa na nga lang.

Pagbaba ko ng hagdan nakita ko si manang coring na nagluluto sa kusina.

"Good evening po manang coring."magalang na bati ko. Humarap naman siya sakin.

"Oh iha, gising ka na pala!Maupo ka muna doon at ipaghahanda kita ng makakain. Ay, teka muna okay na ba ang pisngi mo?Hindi na ba masakit?"nag aalalang tanong ni manang coring. Ngumiti lang ako sa kanya.

"Hindi na naman po masyadong masakit."tugon ko.

"Ay mabuti naman kung ganon pinag aala mo akong bata ka."paninirmon nito sakin.

"Okay na po ako wag napo kayong mag alala siya nga po pala nasan po si Kaizer?"tanong ko wala kasi ito dito.

Ngumiti ito.

"Umalis lang sandali ang asawa mo pero maya maya'y babalik rin iyon."

Umalis siya? San kaya yun pupunta?
Asawa? Fiance palang niya ako, fake fiance kumbaga.

"Fiance palang po manang coring hindi pa po asawa."paliwanag ko sa matanda.

"Tsk, djn din naman 'yun papunta wife."sagot ng nasa likod ko kaya nagugulat akong humarap sa kanya, shit kanina pa ba to?.

"Done checking me wife?"nakangising tanong nito!kapal ah!

"Hindi no."Sabi ko sabay irap sa kanya.

Tumawa lang siya. Tss, baliw.

"Iho, iha, kumain na kayo."anyaya samin ni manang coring.Kaya pumunta na kami sa dining table at umupo na.

Busy sa paglalagay ng pagkain si kaizer sa plato ko. Halos punuin na niya ito sa dami!

"HOY, ang dami naman niyan hindi ko mauubos yan."reklamo ko, nakasimangot.

"Hindi naman lang naman para sayo yan"nakakalokong Saad niya.

Pahiya ako dun ah!

"Anong ibig mo sabihin?"takang tanong ko.

Ano na naman kayang binabalak ng hinayupak nato?

"We will shared the same plate."walang kagatol gatol niyang sabi.

Ano?

"Bakit naman?Eh andami namang p---hmm"hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil walang sabi sabing sinubuan niya ako. Langhiya!

Sinamaan ko siya ng tingin!

"Basjcskeueeuegfljf?"Hindi na ako makapagsalita dahil puno Ang bibig ko

"Tsk, don't talk when your mouth is full."he said.

Dali-dali kung nilunok ang pagkain.

"Bakit ka ba nanunubo bigla ha!?"singhal ko sakanya pero ngumisi lang siya.

"Tsk, you talked too much, just shut up and feed me."usal niya.

Susubuan ko siya?

"Ayoko nga."kunwari kung sagot.

He smirked.

"You'll feed me?or I'll eat you?"

Nanlaki ang mata ko. Langhiya talaga!

"Tss! Oo na say ahh!"Sabi ko habang tinapat ang kutsara sa bibig niya.

Ngumanga naman ito at sinubo ang pagkain. Then he smiled.

"Wish we could stay liked this forever"bulong nito.

Anong binulong-bulong nito?

"Anong binulong-bulong mo diyan?"tanong ko

He just smiled.

"Nothing, just feed me!"nakangiting tugon nito.

Weird!