Chapter 32

656 12 0
                                    


Kulay puti laha't ang paligid pagkamulat ko palang mata ko. Teka nasan ako?

"Aw."igik ko ng biglang sumakit ang buong
katawan ko.

"You're awake." napabaling ako sa gilid ko kung saan nanggaling ang baritonong tinig. Si kaizer pala na nakatingin sa'kin at halatang kagigising lang. Hindi pa rin maiiwasan ang magtanim ng konting sama ng loob dahil sa ginawa niya.

Iniwas ko ang tingin ko.
"Anong oras na?"pag-iiba ko ng usapan.

Narinig kung bumuntong hininga ito.

"9:00pm."sagot niya. Ang haba pala ng naitulog ko.

"Ah, okay!"tanging naisagot ko na lang saka bumalik ng higa sa kama habang nakatalikod sa kanya.

Bumuntong hininga uli ito. Lumusbog bigla ang kama hudyat na umupo siya.

" Babe, face me please."utos niya pero hindi ako umimik at nanatili na lamang tahimik. Ayoko pa siyang kausapin kasi galit pa rin ako.
Naramdaman kung yumakap ito sa'kin.

"Babe, I'm sorry."bulong nito At hinigpitan pa lalo ang yakap niya.

Hindi pa rin ako umimik.

He let out a heavy sighed.

"Babe, I'm sorry,Honestly I was about to follow you but some bitches blocked my way. When I was able to get away from them, but you we're nowhere to be found. I'm afraid for your safety especially when I heard the news that there's a snow surge. I got worried cause I know that you're still not familiar in this place. That's why I asked for help. I thought I'm going insane worrying about you. Please forgive me babe. I know it's my fault but believe me, its not my intention doing that, Please forgive me. I'm very sorry." naiiyak na paliwanag niya. Kusang tumulo ang luha ko.

"I thought I won't be able to see you again. I can't even think straight that time cause all I think was you."patuloy nito habang umiiyak.

"You know what it's my first time, scared to lose someone especially when I won't still confess my true feelings about her,on how much I loved her."mahinang bulong nito kaya mabilis akong humarap sa kanya.

Nasasaktan ako ng makita siyang umiiyak.

" W-what do you mean?"utal na tanong ko habang nakatitig sa kanya.

"I loved you." he said softly to me. Tumulo ang luha ko sa pahayag niya.

Pinunasan niya ang luha ko.
"Shh!please don't cry." pagpapatahan niya.

"A-are you serious?"paninigurado ko. Tumango ito.

" Very serious, honestly nung una pa."he confessed. I was shock by his statement.

"H-how come?" shock na tanong ko. He puffed out a loud breath.

"That was year ago, I was having a business meeting in the bar when you caught my attention,You're really a goddess that time, the way you walked, you laugh, actually, that was my first time being attracted to someone. I fell for you for the first sight. The moment my eyes laid on you all I could think is to own you, claim you and take everything about you. I'm a possessive man and I won't dare deny it. Remember when I told you about my first love?" tanong niya kaya tumango ako.

"It was you, I'm talking about." he said, biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko.

"A-ako?"turo ko sa sarili ko.

He nodded.

"Yes, you are!"he stated.

" Pero isang beses lang ako nagpunta sa bar"naguguluhang saad ko. Nung na promote ako bilang manager. Nagpasyahan kasi namin na e celebrate iyon sa isang kilalang bar.

He held my hand.

"Yes!that was your first time,when you got promoted as the manager on that fucking hotel." may galit sa tono ng pananalita nito.

"H-how did you know?"gulong tanong ko.

He sighed.

"I investigated all about you that's why I know every single details of your life."he explained.

Pina-imbistigahan niya ko?Creepy!

" Pero ano yung sinasabi mo na tumigil ka rin ng may nalaman ka!ano yun?"usisa ko.

He let out a heavy sigh again.

"The moment I knew that you we're an employee on that hotel, which I hated the most, I decided to stop seeing you cause I know it won't do me any good."malungkot na sagot nito.

Kaya pala!

"Dahil ba kabit ng papa mo ang boss namin?"tanong ko.

Gumalaw ang panga nito at biglang dumilim ang mukha.

"Yes!" diing saad niya kaya hinawakan ko ang kamay niya kaya napatingin ito sa'kin.

"I'm sorry." sambit ko.

Kumuno't ang noo niya
"For what?"tanong niya.

"Kasi empleyado ako sa taong kinamumuhian mo."pagpaumanhin ko.

"No, No!No need to be sorry!It's not your fault okay?So don't blame yourself."

"Per---"

Inunan niya ang braso niya sa ulo ko.
"Shhh!don't overthink and take a rest."sabi niya at pilit na pinapatulog ako.

" I love you."sambit ko. Ngumiti siya at hinalikan ang noo ko.

"I love you too so damn much."puno ng pagmamahal na saad niy kaya napangiti ako. Ang sarap palang magmahal lalong-lalo na kapag may katugon ito.Bumigat ang talukap ng mata ko kaya ipinikit ko na lang ito at hayaang tangayin ng antok.

SUNOD sunod ang mura ng binata habang sapo sapo pa ang namumulang pisngi.

"Damn, ba't ngayon pa ako tinamaan ng hiya?"bulong niya bago humugot ng hininga.

Muli niyang tinignan ang dalaga na mahimbing na natutulog. Awtomatiko siyang napangiti.

So innocent.

"Thanks God at nasabi ko rin."sambit nito."Napaamin tuloy ako ng wala sa oras."nakangiting saad niya habang napa-iling iling.

Para siya nabunutan ng tinik ng masabi niya ang gusto niyang sabihin sa dalaga.

Naglakad siya papunta sa kama.Tinitigan niya ang maamo nitong mukha bago hinaplos.

"I love you, Wife."puno ng pagmamahal na bulong niya dito.

Ruthless RevengeWhere stories live. Discover now