CANADA*
"Adelaine Iha!Lumabas ka na't kakain na."rinig niyang saad ng tita niya kaya mabilis niyang pinunasan ang mga luhang patuloy na umaagos sa mata niya bago sumagot.
"O-opo.Tita..Lalabas na."mahinang sambit niya bago nagmamadaling pumasok ng banyo at naghilamos para hindi mahalata ang namamamagang mga mata njya.
Napatingin siya sa salamin na nasa harapan niya. Nagulat pa siya ng makita ang mukha. Magulong buhok, namamamagang mata. In short haggard.
Napabuntong hininga na lang bago inayos ang sarili at lumabas na.
Nakita niya ang tita Fe niya na naghahanda ng pagkain.
She cleared her throat dahilan para makuha niya ang atensyon ng tiyahin. Mabilis naman itong ngumiti ng makita siya.
"Halikana iha, at kumain na tayo."nakangiting saad ng tiyahin kaya napangiti rin siya. Napakaswerte niya dahil ito ang naging tiyahin niya dahil bukod sa mabait ito't mapagmahal, ay maalaga rin ito. Umupo na siya sa bakanting silya at kakain na sana siya ng biglang hinalukay ang tiyan niya kaya mabilis siyang tumakbo sa lababo at dun nagduduwal.
"Acckkkkk.....Accckkkkkk."napahigpit ang hawak niya sa lababo.Naramdaman niyang may humagod sa likuran niya kaya napabaling ang tingin niya dito at ang nag-aalalang mukha ng tiyahin ang bumungad sa kanya.
"Ok ka lang ba iha?"nag-aalalang tanong nito.Sasagot na sana siya ng bigla na namang hinalukay ang tiyan niya.
"Acckkkk...Accckkkk."nanghihina na siya dahil wala pa siyang kain tapos naduduwal pa siya.
"Iha...Kung magpacheck up na kaya tayo ba'ka kung napano ka na."alalang saad ng tiyahin.Umiling-iling siya.
"Wag na po tita ba'ka may nakain lang akong sira."palusot niya.
"Anong nakain?Eh..halos hindi ka nga kumakain."sermon ng tita niya.
Nagmumog siya."Okay lang ako tita."paninigurado niya dito kaya walang nagawa ang tiyahin kundi napabuntong hininga na lang.
Humakbang na siya papunta ng kusina ng biglang nandilim ang paningin niya kaya napahinto siya. Huminga muna siya ng malalim at nagsimula na uling maglakad pero bigla siyang nahilo dahilan para mawalan siya ng balanse at sumalampak sa sahig.
"ADELAINE."rinig niyang sigaw ng tita bago lamonin siya ng kadiliman.
"Doc..Is my niece okay?"rinig kung tanong ni tita ng nagising ako.Inilibot ko muna ang paningin ko bago bumaling kaya tita.
"Your niece is okay..Actually it's just normal symptoms fot pregnant women."rinig kong tugon ng doctor kaya wala sa oras na napabangon ako kaya napalingon sila'ng dalawa sa'kin. Agad na lumapit si tita sa'kin.
"Mabuti't gising ka na..Anong nararamdaman mo?May masakit ba sayo?"sunod-sunod na tanong ni tita pero hindi ko yun sinagot dahil ang tanging iniisip ko lang ay yung sinabi ng doctor.
Nanunubig na ang mata ko."D-doc!...W-what did you say?"naiiyak na tanong ko. Ngumiti ito sa'kin.
"I wanted to congratulate you Ms.Suarez cause you are 3 weeks and 5 days pregnant."parang nabingi ako sa sinabi niya at wala sa sariling napahawak ako sa tiyan ko.
Bigla na lang nag-uunahang tumulo ang luha sa mga mata ko.
Napahikbi ako."M-may baby na ako.."humihikbing sambit ko.Hindi ako makapaniwalang buntis ako. Hindi ko maipaliwanag ang sayang lumukob sa buong pagkatao ko. Aalagaan kita ng mabuti anak.Itataguyod kitang mag-isa. Mamahalin kita ng buong-buo. Pangako 'yan.
Tumingin ako kay tita na ngayo'y nakangiting lumuluha."Tita magkakababay na ako."natutuwang saad ko. Ngumiti siya sa'ka ako niyakap.
"I'm so happy for you iha."buong ni tita kaya yinakap ko rin siya.
"Maraming Salamat tita."puno ng sensiridad na saad ko. Kumalas na ako sa pagkakayakap bago bumaling sa Doctor.
"Doc..Can I go home now?"tanong ko at tumango naman ito.
"Yes, Ms.Reyes but before you leave, come to my office first, so that I can give the prescription of the pregnant women."saad ng doctora. Tumango ako kaya nagpaalam na ito.
Nakangiting napahawak uli ako sa tiyan ko.
Hinding-hindi kita pababayaan anak. Nawalan na ako ng isa at hindi ko na hahayaang mangyari pa uli yun. Sorry anak kung wala kang kikilalaning ama. May pamilya na kasi 'yun kaya hindi na niya tayo kakailanganin.
PHILIPPINES*
Magmula ng iwan ng dalaga ang binata ay palagi ng mainit ang ulo nito.
"PUTANG'INA, GUSTO MO IPAKAIN KO SAYO TO?"galit na bulyaw niya sa secretarya na ngayo'y nakayuko at nanginginig sa takot.
"S-sir.A-ang sabi po ka----"
"FUCK THEM! GET THE FUCKING OUT OF HERE."singhal niya dito kaya mabilis na umalis ang secretarya.
Napasandal siya swivel chair dahil sa stress."Damn it."mura niya habang pinunasan ang butil ng luha'ng tumulo sa mata niya dahil sa pangungulila sa asawa.
Mabilis na tumayo siya at umalis ng kompanya at nagtungo sa kanyang bar at nilunod ang sarili sa alak.
Naka-ilang bote na siya ng rum kaya lasing na lasing na siya."Wife, please comeback to me."naluluhang bulong niya.
"Kanina pa ba siya dito?"rinig niyang tanong ng kaibigan na nasa likuran niya.
"Kani-kanina palang po sir."agad na tugon ng empleyado niya.
Tsk!.
May tumapik sa balikat niya kaya napatingin siya dito."You dumbass!Balak mo bang patayin ang sarili mo?"singhal ng kaibigan niya kaya mapakla siyang tumawa bago uminom ng alak.
"Sana nga mamatay na lang ako..P-para maibsan 'tong sakit na nararamdaman ko."mahina niyang saad bago marahas na pinunasan ang luha'ng tumutulo sa mata niya.
Bumuntong hininga na lang ang kaibigan bago siya sinabayan sa pag-inom.
Lasing na lasing na sila kaya naglabas na sila ng mga hinanaing nila sa buhay.
"Mahal na mahal ko siya pero iniwan niya ako, ang gago ko kasi at palagi ko siyang sinasaktan."lasing na bulong ni Kaizer, nagsisisi.
"Ba't ba ganyan ang mga babae?Ba't ba ang dali-dali nilang hikk iwan tayo?"drama naman ng kaibigan na lasing na rin.
"Mga gago kasi tayo."lasing na bulong niya bago tinungga ang bote ng alak at napayuko na lamang dahil nagbabadya na naman ang luha niya.
If you thought, I can lived my life without you then you're wrong.Cause I can't lived my life without you.
I will find you, at any cost.
CANADA*
8 months later..........
Napahawak ako sa tiyan ko na lumulubo na ngayon.Kabuwanan ko na kaya sobrang excited ako. Hindi ko pa alam ang gender kasi gusto ko paglabas na ni baby ko na malaman.
"Time for milk na iha."nakangiting anunsyo ni tita na may dalang isang baso ng gatas. Napangiti ako dahil inalagaan ako ni tita na parang totoo niyang anak.
Kinuha ko ito."Maraming salamat tita."pasalamat ko dito.
"You're always welcome iha...O siya..Maiwan na muna kita at ako'y may gagawin pa."sambit ni tita kaya tumango ako."Tawagin mo lang ako kung may kailangan ka ha."
"Opo."tugon ko kaya lumabas na ito.
Naiwan akong mag-isa sa kwarto.bKamusta na kaya siya? Nag-aalala kaya siya sa'kin?
Baka hindi, kasi paniguradong may pamilya na yun.
"Wag kaing mag-aala anak. Mamahalin ka ng buo ni mama."malungkot na saad ko habang hinihimas ang lumulubo kung tiyan. Mahal ko pa rin siya sa kabila ng ginawa niya sa'kin. Wala rin akong galit sa kanya kaya lang naman ako umalis para hindi na siya mahirapan pa at para maging masaya na rin siya sa piling ng iba.
Napabuntong hininga na lang ako bago humiga sa kama at natulog na.

YOU ARE READING
Ruthless Revenge
RomanceThey say that love is patient, love is kind and above all love is blind but what if you've gone too much pain. Would you still wanted to believe that love is blind?Or you'll decide to leave to ease the pain you felt and escape from hurtful reality? ...