ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

4~

Κεφάλαιο 4ο~

Tessa's POV

Με παίρνει σηκωτη και αρχίζει να περπατάει με τους άλλους ευθεία. Στρεφω το βλέμμα μου πίσω στην προσπάθεια να δω που με πηγαίνουν. Ένα τεράστιο κτήριο εμφανίζεται στην μέση του πουθενά και θα έλεγε κανείς πως μοιάζει με έπαυλη..

Κοιτάζω γύρω μου και καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας. Το μόνο που μπορείς να δεις γύρω είναι ένα τεράστιο δάσος.. Βρισκόμαστε στην απομόνωση.

Οι πύλες ανοίγουν και μπαίνουμε μέσα. Ο χώρος είναι πολύ σκοτεινός και το κλίμα μουντό. Υπήρχε μια βιβλιοθήκη καθώς και ένα καθιστικό.

Με τοποθετούν κάτω και στέκονται δίπλα μου για μην πάω να το σκάσω. Πολλοί σαν αυτούς αρχίζουν να κατεβαίνουν κάποια σκαλιά του κτηρίου και να έρχονται σε αυτή την αίθουσα. Όλοι τους με κοιτάζουν λες είμαι κάποιου είδους δείπνου και δειλιαζω. "τι έχουμε εδώ;, και είχα μια έντονη δίψα τόση ώρα..." αρχίζουν να ακούγονται σχόλια και εκείνος που ευθύνεται που είμαι εδώ με βάζει πίσω του. " τίποτα που να σας ενδιαφέρει. που είναι ο Kingston;". Τον ακούω να τους λέει ψυχρά και όλοι κάνουν πίσω με το άκουσμα της φωνής του. Ένας τους, του κάνει νόημα να τον ακολουθήσει και με τραβάει μαζί του. Περνάμε ανάμεσα τους και ανατριχιάζω για άλλη μια φορά με τα τρομακτικά βλέμματα τους που ήταν κολλημένα πάνω μου.. "αν θες να είσαι ασφαλής μεινε μαζί μου". Λεει αυστηρά εκείνος και έτσι και κάνω αφού δεν έχω καλύτερη επιλογή.. Κατευθύνομαστε σε έναν διάδρομο όπου καταλήγει σε μια μεγάλη πόρτα. Ίσως ο λεγόμενος Kingston είναι εκεί μέσα... Αλλα τι είναι αυτός;. Αρχίζουν οι σκέψεις μου χωρίς σταματημό. Μπαίνουμε μόνο οι δύο μας μέσα και βλέπω έναν άντρα να κάθεται σε ένα γραφείο. Φαίνεται μεγάλης ηλικίας κρίνοντας από την εμφάνιση του και έχει κάτι διαφορετικό.. Τα μάτια του είναι κατακόκκινα. Νομίζω πως κάπως έτσι θα τελειώσει η ζωη μου λέει η φωνή μέσα μου και παραμένω ακίνητη με δισταγμό. "Jackson.." λεει ο αυτοαποκαλουμενος Kingston. Ώστε Jackson τον λένε...
"κάνατε ότι σας ζήτησα;". Αρχίζει να τον ρωτάει αυστηρά και κοιτάω με απορία. "μάλιστα κύριε...αλλα υπήρξαν κάποια εμπόδια στον δρόμο μας". Του απαντάει ο Jackson δείχνοντας έναν σεβασμό και έπειτα με κοιτάει όλο νόημα. Υποθέτω πως είναι επικεφαλής εδώ μέσα." το κατάλαβα αυτό κρίνοντας από την θνητή που φέρατε εδώ μέσα!". Φωνάζει οργισμένος και παγωνω." θα το τακτοποιήσω.. ". Συνεχίζει ο Jackson ανέκφραστος. "φρόντισε να την μετατρέψεις αλλιώς θα αναγκαστώ να την αποτελειωσω ο ίδιος. Ξέρεις πολύ καλά τι παθαίνουν οι θνητοί εδώ μεσα". Δηλώνει ο Kingston και ο Jackson γνέφει καταφατικά ενώ με τραβάει προς τα έξω. Αρχίζω να κλαίω ύστερα από όσα έχω άκουσει και από το όλο σοκ που δεν μπορώ ακόμα να χονεψω μέσα μου... Σήμερα υποτίθεται θα ήταν μια χαρούμενη ημέρα μα πλέον νιώθω πως θα είναι και από τις τελευταίες μου εν ζωή..

[...]

Με φέρνει σε ένα δωμάτιο όπου είχε μόνο ένα κρεβάτι και ένα κομοδίνο. Τα χρώματα ήταν σκοτεινά και πάλι όπως όλο το μέρος και δεν υπήρχε κανένα ίχνος χαράς... Εκείνος πάει να φύγει και τον σταματάω. "σε.. Σε παρακαλώ άφησε με τι θέλετε από εμένα;". Λεω με δυσκολία και προσπαθώ να βρω τις ανασες μου από το κλάμα. Χωρίς κανένα συναίσθημα με κοιτάει στα μάτια. "πες αντίο στην παλιά σου ζωή.." λεει τα τελευταία του λόγια αφού κλειδώνει την πόρτα και με αφήνει εδώ χωρίς λογια... Τι ήθελε να πει με αυτό;!...

Τι λέτε να συμβεί στην Tessa; 😬..και τι πραγματικά γίνεται σε αυτή την μυστήρια έπαυλη;... Υποθέτω θα το μάθουμε στο επόμενο, τα λεμε❤️

~S