ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

24~

Κεφάλαιο 24ο~

"Tessa.. Τι κάνεις εδώ;". Λεει και με μια κίνηση τυλίγει μια πετσέτα γύρω του, για να καλύψει τα απαραίτητα. "Η πλάτη σου..". Σχολιάζω ξεχνοντας τον λόγο που ήρθα έχοντας σοκαριστεί. "αυτό το έπαθα Χάρης τον μπάσταρδο που μιλάς". Λεει απευθυνόμενος στον Eric και εκείνη την ώρα νευριαζω. "είσαι απίστευτος. Βάζεις τον Eric να μου πει πως δεν θες καμία επαφή μαζί μου και τώρα εκείνος είναι ο μπάσταρδος!;, πόσο μάλλον γνωρίζω ότι είσαι δυνατότερος.. Δεν θα μπορούσε να στο κάνει! ". Φωνάζω ξεσπαζοντας. Τότε αρχίζει να γελάει κάτι που με κάνει ακόμη πιο έξαλλη... Τελικά δεν άλλαξε καθόλου όσο νόμιζα μέσα μου, είναι το ίδιο θρασης και μαλακας όπως όταν με έφερε." κοπέλα μου δεν θα σε παρακαλαω κιόλας. Εάν θες να πιστεύεις τις μαλακιες του πρόβλημα σου, εσύ δεν ξέρεις τι χάνεις". Δηλώνει και αυτή τη φορά γελαω εγώ με τον ίδιο τρόπο. "χάνω;.. Δεν έχω τίποτα παραπάνω να χάσω αφού μου τα πήρες όλα!". Απαντάω. Εκείνη την ώρα κάνει αυτό που δεν περίμενα. Με σπρώχνει πάνω στην πόρτα και με πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής." δεν έχεις ιδέα πόσο χαρούμενη μπορώ να σε κάνω". Λεει και με κοιταει στα μάτια. Πάω να αντισταθώ με την δύναμη μου και να βγω από εκεί μέσα. Τότε ενώνει τα χείλη μας.

Δεν ανταποδίδω αυτή τη φορά και με κοιτάζει έντονα. "εάν βγεις τώρα θα μείνω μακρυά σου.. Εάν μείνεις θα σε κάνω να απολαύσεις το κάθε λεπτό". Λεει πριν φύγω και η καρδιά μου αρχίζει να χτυπάει πιο γρήγορα. Γαμω γιατί με επηρεάζει έτσι! Σκέφτομαι μέσα μου. Παίρνω μια ανάσα και χάνομαι από το πεδίο του ενώ τον ακούω που χτυπάει την πόρτα με δύναμη από τα νεύρα του.
Μόλις είμαι έξω από το δωμάτιο του κάθομαι να το κοιτάω. Έκανα την σωστή επιλογή.. Λέω στον εαυτό μου. Μα γιατί νιώθω κάτι λάθος μέσα μου;. Σκέφτομαι και επιστρέφω στο δωμάτιο με τους άλλους. Και οι δυο φαίνονται αρκετά ψυχροί κάτι που με βάζει σε απορίες. Ελπίζω να μην τα πήγαν άσχημα όπως παλιά πάλι. "λοιπόν; τι έγινε με τον αλλον;". Λεει με νεύρα ο Eric. "εγώ και ο Jackson δεν θα ξανα μιλήσουμε..". Λεω με δυσκολία. Εκείνος πάει να χαμογελάσει μα κρύβει την χαρά του. Είναι λογικό σκέφτομαι αφού με θέλει και ο ίδιος.. Η Bree με κοιτάει όλο νόημα και καταλαβαίνω ότι εξακολουθεί να μην θέλει τον Eric γύρω μου." ας το αφήσουμε για τώρα αυτό το θέμα. Η Bree χρειάζεται βοήθεια..". Λεω αλλάζοντας την συζήτηση.
Αμέσως πηγαινουμε στο γήπεδο και κάνουμε τα βασικά μαζί με την βοήθεια του Eric.

[...]
Μετά από αρκετές ώρες ολοκληρώνουμε και τρεφομαστε. Η Bree ζητάει να ξεκουραστεί και πηγαίνει προς το δωμάτιο μου μέχρι να της βρούμε ένα δικο της.
Μένω μόνη με τον Eric. "πάμε μια βόλτα". Λεει και κοιτάω με απορία. "που να πάμε τέτοια ώρα;". Λεω καθώς έχει βραδιάσει. "ο Jackson δεν είναι ο μόνος που έχει το δικό του μέρος". Λεει και μου κλείνει το μάτι. Αφήνω ένα γελακι και τελικά γνεφω καταφατικά. Ξεκινάμε να περπατάμε και με πηγαίνει στην οροφή της έπαυλης. Βλέπεις τα πάντα από εδώ πάνω.. Ακόμη και την πόλη που αγνό φαίνεται πέρα από το δάσος. Πως μου λείπει η παλιά μου ζωή σκέφτομαι στο θέαμα της.. Ο Eric παρατηρεί τον τρόπο που κοιτάω την πόλη και μου κρατάει το χέρι, δίνοντας μου μια ζεστασιά. Ύστερα στρέφει το βλέμμα του σε εμένα και τα βλέμματα μας κλειδώνουν. "Tessa θέλω να σου πω κάτι". Αρχίζει να λεει και περιμένω την απάντηση του. "Γίνε το κορίτσι μου πάλι.. Και υπόσχομαι δεν θα σε ξανα αφησω..". Δηλώνει...

Τι λέτε να απαντήσει η Tessa στον Eric 🤔;...και με τον Jackson δεν θα ξανα έχουν επαφή;...

Θα δούμε στο επόμενο, τα λεμε❤️
~S