ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

22~

Kεφαλαιο 22ο~

Jacksons POV

Μόλις το ξεστομίζει αυτό νιώθω ένα άλλο κομμάτι μέσα μου να σπάει. Συνήθως δεν θα με ενδιέφερε να χάσω κάποιον όπως έχασα τον Eric... Αλλα η Tessa είναι άλλη περίπτωση. Δεν ξέρω τι ακριβώς νιώθω αλλά ξέρω πως δεν θέλω να μείνω μακρυά της. Η αγάπη και ο έρωτας είναι δυο αισθήματα πολύ καιρό ξένα για εμένα αφότου αναγκαστηκα να δω την Amanda να φεύγει από τη ζωή στα χέρια μου.. Από τότε ξέρω πως δεν θα μπορούσα να το αντικατασθησω ξανα αυτό το αίσθημα μα η Tessa μου βγάζει κάτι δυνατό.. Τόσο έντονο που ούτε η Amanda δεν μου έβγαλε που την ήξερα παραπάνω καιρό. "μπορεί να είπε ετσι η Tessa μα ξέρεις πολύ καλά ότι δεν θα επιστρέψει σε σένα". Λεω σίγουρος. Το χαμόγελο του δεν λέει να φύγει και κοιτάω απορημένος. "και νομίζεις ότι θα θέλει κάποιον που σκοτώνει ότι αγαπάει;". Λεει και γίνομαι έξω φρενων. "ΤΙ ΤΗΣ ΕΙΠΕΣ ΡΕ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ ;". Φωνάζω και τον σφυγγω από τον λαιμό όσο δεν πάει. Τον βλέπω που δεν μπορεί να ανασάνει και δεν τον αφήνω να αγγίξει το πάτωμα έχοντας τον σηκωμένο. Είναι ένα λεπτό πριν αφήσει την τελευταία του πνοή και τον πετάω κάτω. "φύγε όσο προλαβαίνεις! ". Λεω ενώ νιώθω πως τρέμω από την οργή μου και αδύναμος τρέχει έξω. Δεν το πιστεύω ότι της το είπε αυτό.. Ήταν ότι πιο προσωπικό του είχα πει. Δεν έπρεπε να μιλήσω έτσι στην Tessa αλλα σε εκείνον!
Ειμαι τόσο μαλακας γαμω! Φωνάζω μόνος μου και πετάω κάποια πράγματα. Βγαίνω από το δωμάτιο και κάποιος με πληροφορεί ότι ο πατριος μου θέλει να με δει. Πόσο γαμημενα χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα σήμερα; σκέφτομαι.
Γεμάτος θυμό πηγαίνω στο γραφείο του. "Kingston". Λεω σοβαρός μόλις μπαίνω. "Jackson όταν ήμαστε οι δύο μας μπορείς να με αποκαλείς πατέρα". Λεει και ρολαρω τα μάτια μου. Ποτέ δεν θα τον αποκαλέσω έτσι μόνο ένας είχε τη θέση του πατέρα για εμένα και έφυγε... Ο Kingston απλα συνεργαζόταν με τους γονείς μου και μετά το θάνατο τους έγινε κηδεμόνας μου ως παιδί. Τον βλέπω που στέκεται και περπατάει επικριτικά παίρνοντας ένα ψυχρό ύφος. "τι με ήθελες;". Τον ρωτάω. "πληροφορήθηκα από τον Eric ότι μετέτρεψες κάποια εκτός κανονισμών μας..". Λεει και μένω να τον κοιτάω ενώ σκέφτομαι τον Eric. θα μου το πληρώσει αυτό, λέει η φωνή μέσα μου. "νομίζω ξέρεις τι συνέπεια έχει αυτό..". Λεει και ξεροκαταπινω. Ύστερα γνεφω καταφατικά... Ετοιμάζομαι για την τιμωρία μου..

Tessa's POV

Η Bree έχει ξυπνήσει και αφού της έδωσα το ποτήρι με το αίμα χωρίς να πω τι περιέχει της είπα να παραμείνει καθιστή. Στο μεταξύ ο Eric δεν ξέρω τι κάνει και βρίσκομαι σε δύσκολη θέση να εκφραστώ μόνη μου σε όλο αυτό. "Tessa; .. Μα πως.. Είσαι μαζί μου; που ήμαστε;". Λεει με δυσκολία και φαίνεται μπερδεμένη ενώ παράλληλα αδύναμη. Είναι η διαδικασία της αλλαγής σκέφτομαι.. Παίρνω μια ανάσα και κάθομαι δίπλα της. "Bree αυτο που θα σου πω θα πάρει αρκετή ώρα.. Αλλά θέλω να με ακούσεις προσεχτικά και να με εμπιστευτείς χωρίς να αλλάξεις γνώμη για εμένα". Δηλώνω και γνέφει καταφατικά. Ύστερα ξεκινάω να της λεω. "(...)και κάπως έτσι βρίσκεσαι εδώ..". Της λεω τα πάντα με την κάθε λεπτομέρεια και η αντίδραση της δεν μαρεσει αφού την βλέπω να μην έχει καμία αντίδραση." Bree.. Σε παρακαλώ πες κάτι ". Λεω ανήσυχη. "και ποιο είναι το σημείο ότι μου λες πως όλο αυτό είναι μια φαρσα; ". Λεει και δεν ξέρω τι να της απαντήσω.. Σηκώνεται από το κρεβάτι και αρχίζει να περιφέρεται έχοντας τα χέρια της στο κεφάλι της σαν ένδειξη πανικού." όχι... Όχι Tessa όχι είναι πολλά για να αποδεχτώ δεν μπορώ να τα πιστέψω!. Όλα αυτά που μου λες είναι.. Είναι ένα ψέμα δεν υπάρχουν! Ένας μύθος!". Συνεχίζει να λεει και δεν έχω άλλη επιλογή από το να της δείξω τις δυνάμεις μου και έτσι και κάνω. Ύστερα την πάω στον καθρέπτη και τη βάζω να δει τον εαυτό της τώρα..
Η επόμενη αντίδραση είναι ακριβώς όπως περίμενα. Η θλίψη της γίνεται φανερή και αρχίζει να κλαίει με το όλο σοκ και τα ανάμεικτα αισθήματα. Μου θυμίζει εμένα όταν ήρθα εδώ.. Και δεν πάει καν πολύς καιρός.
Την παίρνω μια αγκαλιά και της θυμίζω πως θα το περάσουμε έστω μαζί για να την καθησυχασω..
Την ώρα που βρίσκεται στην αγκαλιά μου βλέπω τον Jackson από το παράθυρο. Με την όραση που έχω πλέον μπορω να διακρίνω από την έκφραση του πως πονάει μα δεν ξέρω γιατί... Άλλωστε δεν πρέπει να με νοιάζει κιόλας σκέφτομαι..

Λίγο απότομα τελείωσε τι λέτε να ακολουθήσει; και ποια ήταν η τιμωρία του Jackson; 🤔 θα το μαθουμε;...

Τα λεμε❤️
~S