ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

12~

Κεφάλαιο 12ο~

Tessa's POV

Έχει βραδιάσει και βρίσκομαι στο δωμάτιο για να ετοιμαστώ για εκείνη την "γιορτή". Τόση ωρα σκέφτομαι συνεχώς τον Jackson.. Μα τι να έπαθαν οι γονείς του και σε αυτό είναι που οφείλεται αυτός του ο χαρακτήρας;
Αφαιρώ αυτές τις σκέψεις και αφού κάνω μπανιο και μου δώσουν την βραδινή μου "τροφή". Βάζω εκείνο το φόρεμα.

Έδειχνα πολύ διαφορετικη. Πλέον κάθε φορά που κοιταζομαι στον καθρέπτη δεν με αναγνωρίζω. Η απόχρωση του δέρματος μου έχει γίνει πιο χλωμη και τα μπλε μου μάτια πιο έντονα κάνοντας με κυριολεκτικά σαν νεκρή. Το φόρεμα εφαρμόζαι ωραία επάνω μου μα εξακολουθώ να θυμάμαι τον παλιό εαυτό μου έτσι δεν μπορώ να πω ότι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Η πόρτα μου χτυπάει και μπαίνει μέσα ο Eric. Πάει να ξεστομίσει κάτι μα χάνει τα λόγια του κοιτώντας το είδωλο μου. "είσαι τόσο όμορφη με αυτό το φόρεμα.. Και της μοιαζεις τόσο πολύ.. ".
Λεει και στο τέλος της πρότασης τον κοιτάω. "ευχαριστώ υποθέτω.. Αλλά τι εννοείς; μοιάζω με ποια;". Ρωτάω. Πιάνει το σβέρκο του άβολα και κοιτάει αλλού. "να φανταστώ ούτε αυτό θα μου το πεις". Λεω κάπως ενοχλημένη και γνέφει καταφατικά με δισταγμό. Ρολαρω τα μάτια μου και πηγαίνω μαζί του χωρίς να πούμε κάτι άλλο για αυτό. Παρόλα αυτά ακόμη μένω με την απορια. Γενικά υπάρχουν τόσα μυστικά εδώ μέσα..
Τελικά κατεβαίνουμε στον κάτω χώρο και όλα έδειχναν πολύ διαφορετικά, Λες και βγήκαν από βιβλίο. Ο χώρος είναι γεμάτος και ο Kingston κάνει την εμφάνιση του στο κέντρο. "μαζευτήκαμε σαν σήμερα εδώ για να τιμήσουμε την μνήμη των πολυαγαπημενων μας Mara και David Silver. Η απώλεια τους ήταν τραγικό φαινόμενο για όλους μας αλλα Χάρης αυτούς βρισκόμαστε εδώ για αυτό ας περάσουμε την καλύτερη βραδιά αφιερωμένη σε εκείνους". Λεει και όλοι τον χειροκροτανε εκτός από εμένα. Μουσική με αργα κομμάτια μπαίνει και όλοι έρχονται με τον σύνοδο τους κοντά ενώ έπειτα χορεύουν." θα χορέψεις μαζί μου; ". Λεει ο Eric καθώς έχω έρθει μαζί του. Ίσως θα ήταν καλό να ξεφύγω λίγο σκέφτομαι και δέχομαι.

Χορεύουμε σε αρκετά κοντινή απόσταση και μπορώ να ακούσω την καρδιά του να χτυπάει πολύ γρήγορα όσο με πλησιάζει... Αραγε ακόμη έχει αισθήματα για μενα;.
Εγω αντιθέτως παραμένω ήρεμη αλλά για μια στιγμή αναμνήσεις μαζί του με διαπερνάνε. "τους ακούς έτσι δεν είναι;". Λεει στο αυτί μου ενώ χορεύουμε. "ναι..". Απαντάω ανέκφραστη. "μου έλειπες Tessa.. Ακόμη μου λείπεις". Λεει και με κάνει μια στροφή ενώ καταλήγουμε σε απόσταση αναπνοής οταν γυρνάω. Κοιταζομαστε για λίγο και τότε κάνει αυτό που δεν περίμενα. Ενώνει τα χείλη μας. Αυτή η στιγμή συνήθιζε να είναι η αγαπημένη μου.. Μόνο εγώ και εκείνος μα τώρα το νιώθω απλα λάθος...απο οταν με άφησε άλλαξαν πολύ τα αισθήματα μου προς εκείνον παρόλο που παραμένει σημαντικός μέσα μου. Κάνω ένα βήμα πίσω διακόπτοντας το φιλί. "Tessa.. Εγώ δεν ήθελα να-". Πάει να πει και εγώ απομακρυνομαι ανάμεσα στο πλήθος. Τον ακούω που με φωνάζει από μακρυά και εγώ κλεινομαι στο πρώτο δωμάτιο που βρίσκω μπροστά μου για να αποφύγω αυτή την κατάσταση. Παίρνω μια ανάσα ακούγοντας την πορτα που έκλεισε και νομίζοντας ότι είμαι μόνη μου μα ένας ήχος με κάνει να γυρίσω πίσω. Ξαφνικά βλέπω έναν Jackson να δαγκωνει κάποια σε ένα κρεβάτι. Αυτόματα τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα. Εκείνος με παίρνει είδηση. "ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΚΆΝΕΙΣ ΕΔΩ ;". Φωνάζει έξαλλος. "ναι συγνώμη που σου χάλασα την στιγμή σου μα έχω και εγώ τα θέματα μου!". Φωνάζω με τον ίδιο τόνο. Φαίνεται να νευριάζει πιο πολύ που του απάντησα και λεει σε εκείνο το κορίτσι να φύγει. Ύστερα με πλησιάζει." μου χάλασες την ευχαρίστηση μου για αυτό τώρα θα μου προσφέρεις άλλη εσυ".....

Το έκοψα απότομα 😏ουπς... Τι λέτε να της κάνει;

Θα δούμε στο επόμενο ❤️
~S