ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

53~

Κεφάλαιο 53ο~

Tessa's POV

Φτάνω στο αεροδρόμιο και από όσο μπορώ να διακρίνω έχει πολύ κόσμο. Αυτό θα πάρει ώρα... Σκέφτομαι για λίγο. Πληρώνω τον οδηγό και μόλις κατέβω στον δρόμο αμέσως βγαζω έξω το κινητό μου. Γεμάτο κλήσεις και το μάτι μου πέφτει μόνο πάνω σε μια. Του Jackson... Όπως θα έπρεπε επιτέλους βάζω μπροστά την λογική μου και το απενεργοποιώ. Νιώθω την καρδιά μου να καίει και αφού πάρω μια ανάσα προχωράω προς την ουρά με τους ανθρώπους που περιμένουν να βγάλουν εισιτήρια.

[...]

"Επόμενος". Λεει η κοπέλα που δουλεύει εδώ και δεν κατάλαβα καν πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα τελικά.
Βγάζω το διαβατήριο μου και αφού πληρώσω και κάνω όλα τα απαραίτητα παίρνω εισιτήριο για την πιο μακρινή πτήση από εδώ.
Παίρνω τις αποσκευές και περνάω και τον έλεγχο. Δεν απέχει πολύ πλέον από την ώρα για να φύγω, λέει η φωνή μέσα μου και κοιτάζω έξω από την μεγάλη τζαμαρία του διαδρόμου.

Βγαίνω και έξω προς τον δρόμο για το αεροπλάνο και εκεί που υπάρχει ησυχία μεταξύ των ανθρώπων γύρω μου όλοι στρέφουν το βλέμμα τους προς ενα αμάξι που μπαίνει παράνομα εδώ με φόρα.

Το ξερω αυτό το αμάξι σκέφτομαι όταν το βλέπω να πλησιάζει και μένω άναυδη. Ήρθε να με βρει...
Πάω να μπω όσο πιο γρήγορα μπορώ στο αεροπλάνο για την επιβίβαση αλλά εκείνος έχει κατέβει ήδη και με έχει προλάβει. Όλοι μπαίνουν μέσα σιγά σιγά εκτός από εμένα που με κρατάει έξω εκείνος. "τι κάνεις εδώ Jackson;..". Ρωτάω χωρίς να τον κοιτάω στα μάτια και παραμένω ψυχρή..
Η Bree, σκέφτομαι αυτόματα  ταυτόχρονα. Του το είπε. "δεν πας πουθενά". Λεει σχεδόν προστακτικα. "και τι με κρατάει εδώ;. Ο πόνος; η εσύ που-". Πάω να συνεχίσω και με διακόπτει πλησιάζοντας με." Εγω. Όσο και να το αρνηθείς η αγάπη μας είναι πολύ ισχυρή για να τελειώσει έτσι". Δηλώνει και τοποθετεί το χέρι του στο πρόσωπο μου κάνοντας με να τον αντικρίσω κατάματα." εαν φύγεις θα φύγω και γω. Εάν τρέξεις μακρυά μου θα σε κυνηγήσω, γιατί σε αγαπάω τόσο γαμημενα πολύ! ". Ολοκληρώνει και δεν κάνω τίποτα παρά μόνο να τον αρπάξω και να τον φιλήσω.

Έχει δίκιο όσο ισχυρή βλέπει την αγάπη μας άλλο τόσο την βλέπω εγώ και δεν μπορώ να το αρνηθώ... Η απόφαση μου ήταν ότι πιο λάθος υπήρχε σε μια στιγμή έντονου πόνου. Ανθρωποι που έρχονται να προλάβουν την πτήση μας χειροκροτανε αφού έχουμε γίνει θέαμα και μόλις αφεθούμε ο ένας από τον αλλον χαμογελάω. "δεν θα με χάσεις ποτέ στα αλήθεια..". Δηλώνω και χαμογελαει και ο ίδιος. Με παίρνει αγκαλιά και περπατάμε πίσω στο αμάξι του να φύγουμε από εδώ....

Τελικά την πρόλαβε την Tessa... Τι θα ακολουθήσει τώρα που δεν υπάρχουν εμπόδια στην αγάπη τους; 🤔...
Τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S