ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

32~

Κεφάλαιο 32ο~

Tessa's POV

Από την στιγμή που είμαι έξω δεν μπορώ να βρω την δύναμη να περπατήσω. "Eric...". Φωνάζω με όση δύναμη μου έχει απομείνει. Για καλή μου τύχη με ακούει και εμφανίζεται μπροστά μου. "Tessa... Ηρεμησε είμαι εγώ εδώ". Λεει και με σηκώνει στην αγκαλιά του. "η πλάτη σου..". Λεει με στεναχώρια και με κοιταει. "απλα βοήθησε με..". Συνεχίζω με δυσκολία και τον κρατάω σφιχτά. Τον χρειάζομαι. Με πηγαίνει στο δωμάτιο του και με ακουμπάει στο κρεβάτι." πρέπει να σε βοηθήσω να επουλώσουν οι πληγές σου πιο εύκολα". Λεει και εξαφανίζεται για λίγο ενώ τον βλέπω που πάει προς το μπάνιο. Ακούω νερό να κυλάει και καταλαβαίνω πως μου ετοιμάζει κάτι στο μπάνιο. Προσπαθώ με δυσκολία να ηρεμήσω και ακόμη δεν τα καταφέρνω... Θα μου πάρει πολύ. Ο Eric γρήγορα επιστρέφει και μου αφαιρει τα ρούχα. Ύστερα με βάζει σε μπανιέρα με ζεστό νερό. Αφήνω ένα δυνατό επιφώνημα πόνου από την στιγμή που το νερό πάει στις πληγές μου. Εκείνος κάθεται δίπλα μου και μου κρατάει το χέρι για να μου δώσει δύναμη. "δεν θα σε αφήσω λεπτό". Λεει με ένα στοργικό χαμόγελο. Μακάρι να μπορούσα να κάνω το ίδιο... Τοποθετεί τα χέρια του στην πλάτη μου και μου την ξεπλένει με απαλές κινήσεις. "η επούλωση θα σου προκαλει τον πόνο που ένιωσες εκείνη την στιγμή.. Μα οι πληγές θα κλείνουν. Το κακό είναι ότι τα σημάδια δεν θα φύγουν". Με πληροφορεί και είναι το λιγότερο που με απασχολεί. Θέλω μόνο να φύγει αυτός ο έντονος πόνος από μέσα μου. "πρέπει να μάθω κάτι... ". Αρχίζω να λέω και με κοιταει." πως έμαθε ο Kingston ότι έφυγα; ο Jackson του το είπε ετσι δεν είναι; ". Ρωτάω και λέγοντας το όνομα του, καίω μέσα μου για άλλη μια φορά. "δυστυχώς ναι..". Λεει και κοιτάει κάτω με απογοήτευση. Πως μπόρεσε να πράξει τόσο ακαρδα;... Από τον πατριό του το περίμενα αλλά από εκείνον όχι. Είχα τις αμφιβολίες μου μα ποτέ δεν πήγε το μυαλό μου ότι θέλει να με καταστρέψει.. Μάλλον αυτό είχε σκοπό εξαρχής που με έφερε εδώ. "είσαι καλυτερα;". Με ρωτάει βλέποντας την ξαφνική σιγή μου. "σε χρειάζομαι.. Μόνο εσένα χρειάζομαι τελικά". Λεω και κρατιέμαι μην αφήσω αλλά δάκρυα να κάνουν την εμφάνισή τους. "θα είμαι πάντα δίπλα σου αγάπη μου". Λεει και μπαίνει και εκείνος στην μπανιέρα μαζί μου, αφότου γδυθει. Με ανεβάζει επάνω στα πόδια του και με φιλάει τριφερα ενώ ακόμη μου χαϊδεύει την πλάτη μου.. Που συνεχίζει να πονάει.

Τα φιλιά του προχωράνε στον λαιμό μου και μου αφήνει απαλές δαγκωματιες στο πέρασμα του. Αναστεναζω ελαφρώς και με φέρνει πιο κοντά του. "είσαι σίγουρη;". Με ρωτάει έτοιμος να προχωρήσουμε. Γνεφω καταφατικά. Ο Eric νοιάζεται για εμένα και πλέον καταλαβαίνω την αξία του... Ο έρωτας του θα είναι το φάρμακο μου.
Καβαλαω την περιοχή του με αργές κινήσεις και αφήνουμε και οι δυο τις ανασες μας ελεύθερες. Ξεχνάω ότι με απασχολεί και εστιάζω σε εκείνον. Η αίσθηση μαζί του είναι όπως παλιά..
Συνεχίζει να με φιλάει στον λαιμό και στο στήθος μου και πηγαίνω πιο γρήγορα. Μια φλασια του Jackson μου έρχεται εκεί που δεν το περιμένω. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα και σταματάω απότομα ότι κάνω. "όλα καλά;". Ρωτάει κάπως ανήσυχος αφού ήμουν απότομη. "ναι.. Συγνώμη απλα χρειάζομαι ξεκούραση". Λεω και με γρήγορες κινήσεις αφου ξεπληθω βγαίνω να ντυθώ. Το ίδιο κάνει και εκείνος και βάζει μια πετσέτα γύρω του. Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι άβολα. Γιατί μου συμβαίνει αυτό;. Τον μισώ τον Jackson δεν μπορεί να με κυνηγάει παντού ακόμη και στις σκέψεις μου!, λέω από μέσα μου και νευριαζω. Η πόρτα ακούγεται και ο Eric με κοιτάει. "θα πάω εγώ". Λεει και κλείνει την πόρτα να ντυθώ. Τον ακούω που την ανοίγει μα δεν μπορώ να ακούσω τι λέει κάτι που με παραξενεύει. Υποθέτω δεν είμαι ακόμη πολύ καλά για αυτό..

Jacksons POV

Ανοίγει η πόρτα και βλέπω τον πουστη τον Eric. "τι θες εδώ;". Λεει ψυχρά. Μόλις τον βλέπω παρατηρώ ότι είναι μόνο με μια πετσέτα και αισθάνομαι ότι η Tessa είναι εδώ... Αμέσως καταλαβαίνω ότι θα πήγε μαζί του. "μην ανησυχείς θα έχει εμένα τώρα και για την ευχαρίστηση". Λεει νικητήρια αυτός και είμαι έτοιμος να τον πιάσω στα χέρια μου. "θέλω απλά να δώσεις αυτό στην Tessa. Δεν θα ξανα γυρίσω, είναι το μόνο που σου ζητάω". Λεω και του δίνω ένα σημείωμα. Χωρίς να πει κάτι γνέφει καταφατικά. Δίχως να ανταλλάξω παραπάνω κουβέντα μαζί του κλείνει την πόρτα. Θα μου λείψει πολύ εκείνη.. Και δεν ξέρω τι θα με βρει, ελπίζω μόνο να είναι χαρούμενη και καλύτερα χωρίς εμένα που την πληγώνω συνεχώς.

Eric's POV

Βλέπω το γράμμα του με μια γρήγορη ματιά και από ότι φαίνεται της λέει για το πως νιώθει. Μαλακιες,σκέφτομαι και το πετάω στα σκουπίδια. Δεν με ενδιαφέρει πλέον, ειδικά τώρα που θα φύγει. Η Tessa είναι μόνο δικιά μου και δεν θα μάθει ποτέ για εκείνο το γράμμα...

Τρίτο σημερα🙃

Τι λέτε να ακολουθήσει ύστερα απο όλα αυτά;... Τι θα βρει τον Jackson; και τι να έλεγε εκείνο το γράμμα; 🤔...

Τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S