T~Εκεί που επικρατεί μια σιγή ένα δυνατό ουρλιαχτό ακούγεται και κάποιες σκιές αγνοφενονται από το ακριβώς δίπλα στενό. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα έως αντίδραση από το σοκ και πλησιάζω με διστακτικό τρόπο για να δω τι συμβαίνει καλύτερα....
{...
Παίρνω το σύνολο που μου άφησε η Bree και μένω να το κοιτάω για λίγο. Δεν μπορώ να το βάλω αυτό σκέφτομαι.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Ρολαρω τα μάτια μου αφού ακόμη δεν έχω τακτοποιηθεί πλήρως με τα ρούχα και δεν έχω άλλες επιλογές. Αναγκαστικά το φοράω και κοιτάζω το είδωλο μου στον καθρέπτη. Παίρνω μια ανάσα και όσο με επεξεργαζομαι τόσο πιο πολύ θυμάμαι τα παλιά. Στο μυαλό μου περνάει η μητέρα μου που μου έλεγε συνεχώς "που είναι το υπόλοιπο ύφασμα;" και γέλαγαμε μαζί. Μου λείπει πολύ. Ίσως μια τέτοια στιγμή δεν θα έπρεπε να μου την θυμίζει μα δυστυχώς η ευτυχώς όλα το κάνουν. Και στην κατάσταση που βρίσκομαι θα την ήθελα εδώ.. Να με συμβουλεύει και να με βοηθάει. Η πόρτα μου ανοίγει και βλέπω την Bree όπου ήρθε για να πάμε μαζί στο σημείο που θα συναντιομασταν. Με κοιτάει σοκαρισμένη που έχω ντυθεί έτσι και πάει να μιλήσει μα δίχως να της πω κάτι αφού δεν έχω την όρεξη, προχωράω έξω. "τώρα δεν θα μου μιλάς;" ". Ρωτάει στην διαδρομή." δεν ειπα κάτι τέτοιο Bree. Απλά δεν έχω όρεξη ". Λεω αποφεύγοντας να απαντήσω ότι με ενοχλεί η όλη φάση με τον Jackson. Τελικά φτάνουμε Στην πύλη της έπαυλης και βλέπουμε τον Jackson με κάποια αγορια να μας περιμένουν έξω από αμάξια. Μόλις με βλέπει μένει να με κοιτάει από πάνω έως κάτω δίχως να πει τίποτα. Μου δημιουργεί περιέργεια αφού δεν κάνει το ίδιο στην Bree και εκείνη ορμάει στα χείλη του μπροστά μου. Εκείνος ανταποδίδει και ενώ την φιλάει με κοιτάει κάνοντας με να καίω μέσα μου. Μπαίνω σε ένα αμάξι χωρίς να δείξω ότι με ενοχλεί και ξαφνικά μπαίνει και εκείνος στην θέση του οδηγού. "δεν θα πρεπε να είσαι στο ίδιο με την Bree;". Λεω ειρωνικά αφού εκείνη πήγε με άλλον. "προς τι η τόση ένταση; ζηλεύουμε;". Απαντάει με τον ίδιο τρόπο και νευριαζω. "αντιθέτως καλύτερα που δεν είσαι στα πόδια μου". Συνεχίζω ψυχρά. Εκεί που δεν το περιμένω οδηγάει με μεγάλη ταχύτητα." Jackson σταματά!". Φωνάζω και οργισμένος συνεχίζει ενώ είναι έτοιμος να χάσει τον έλεγχο. Αγνοώντας ότι λεω καταλήγει να πέσει μέσα στο δάσος και το αμάξι μας γυρίζει ολοκληρωτικά. Έχουμε τραυματιστεί και οι δύο και με δυσκολία βγαίνουμε έξω. Για καλή μου τύχη οι πληγές μου επουλωνουν. Μόλις συνειδητοποίω τι έγινε και ότι έχουμε πέσει στην μέση του πουθενά μέσα στο τεράστιο δάσος γίνομαι έξαλλη. "ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ; ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ;". Αρχίζω να φωνάζω στον Jackson. "ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΆΡΩ ΝΑ ΑΚΟΎΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ". Φωνάζει με παραπάνω ένταση και μένω να τον κοιτάω. "ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ; ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ-". Πάω να πω και με πλησιάζει. "ΣΤΑΜΆΤΑ". Λεει διακοπτώντας με." αλλιώς τι;". Βρίσκω το θάρρος και απαντάω και την ίδια στιγμή το μετανιώνω. Με σπρώχνει πάνω στο κατεστραμενο αμάξι και έρχεται από επάνω μου, ενώνοντας τα χείλη μας. Στο μυαλό μου έρχεται ο Eric και σταματάω ότι πάω να κάνω. Μένουμε στην ίδια στάση και με κοιταει. Αυτόματα του δίνω ένα χαστούκι και σηκώνομαι. "τι έκανες;" φωνάζει και αρχίζω να τρέχω χωρίς να ξέρω που πάω ελπίζοντας να ξανα βρω τον δρόμο. "δεν πρόκειται να τα καταφέρεις μόνη". Φωνάζει από πίσω μου και με προλαβαίνει με ταχύτητα φωτός. Το βλέμμα μου πέφτει πάνω σε μια παγίδα που κάποιος πιθανόν είχε στήσει. Ώρα να φύγω λεει η φωνή μέσα μου και παίρνω ένα διαβολικό χαμόγελο. Τρέχω προς τα εκεί και αποφεύγω την παγίδα κάνοντας τον Jackson να πέσει σε αυτή. Χαμογελάω νικητήρια και είμαι έτοιμη να φύγω. "όχι.. Tessa γαμω μην φυγεις! Εάν μάθει ο Kingston ότι το έσκασες θα-". Πάει να πει και έχω ήδη φύγει.....
Η Tessa λέτε να το σκάσει; 🤔.. Θα βρει τον δρόμο; και τι θα κάνει ο Kingston εάν το μάθει; 😶....
