ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

59~

Κεφάλαιο 59ο~

Tessa's POV

Μόλις τον βλέπω να εμφανίζεται η πρώτη μου αντίδραση είναι να σοκαριστώ. Έπειτα επεξεργαζω τον τρόπο που με κοιτάει η Bree αλλά και ο ίδιος και δεν αργώ να έρθω στην συνειδητοποίηση. Ξέρει...
Η αμηχανία σε συνδυασμό με τον τρόμο φαίνεται επάνω του και το αισθάνομαι. "Tessa..." Σπάει την άβολη ησυχία φωνάζονταςμε. "σου το είπαν έτσι δεν είναι;..". Ρωτάω παίρνοντας μια ανάσα και εκείνος γνέφει καταφατικά. Η Bree βγαίνει έξω δείχνοντας κατανόηση ότι πρέπει να μείνουμε λίγο μόνοι. Εκείνος με πλησιάζει και μου τοποθετεί το χέρι του στο πρόσωπο μου εστιάζοντας τη προσοχή στα μάτια μου."μου είπαν ότι θα με κάνουν να ξεχάσω ύστερα από τη σημερινή ημέρα.. Και δεν σου κρύβω ότι δεν μπορώ να το χωνέψω όλο αυτό, αρνήθηκα να πιστέψω οτιδήποτε ακόμη και όταν μου έδειξαν τα πρόσωπα τους.. Από όταν χάθηκε η μητέρα σου εμείς -". Πάει να συνεχίσει τον μονόλογο του και τον διακόπτω." δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε αυτό, έστω για σήμερα θα ήθελα να μείνει παρελθόν όπου εκεί ανήκει και ίσως να με συνόδευες όπως θα έκανε κάθε πατέρας. Εξάλλου για αυτό δεν είσαι εδώ;... ". Ρωτάω με τον ίδιο άβολο τονο λες και δεν μου βγαίνει αλήθεια ή φωνή. Για άλλη μια φορά γνέφει καταφατικά παίρνοντας ένα μικρό χαμόγελο." είσαι ίδια η μητέρα σου.. Από τις πιο όμορφες νύφες ". Δηλώνει και χαμογελάω και εγώ στο άκουσμα αυτό." λοιπόν, είσαι έτοιμη;". Λέει και πιάνει το χέρι μου αγκαζέ έτοιμος να με πάει εκεί έξω. Δίνοντας το ναι ξεκινάμε το δρόμο μας χωρίς να αναλύσουμε κάτι άλλο. Ίσως μετά από τόσο καιρό να ξανά έρθουμε κοντά και ας ξεχάσει την πραγματική μου μορφή ύστερα από τον γάμο μου.
Τις σκέψεις μου αμέσως διακόπτω όταν η πανέμορφη θάλασσα ξεπροβάλλει μπροστά και ο ακόμη καλύτερος, σύντομα σύζυγος μου. Δεν αργώ να πάρω το πιο μεγάλο χαμόγελο και να βούρκωσω από χαρά, ενώ όλοι όπου έχουν έρθει μου το ανταποδιδον θαυμάζονταςμε. Ο Jackson με καρφώνει από πάνω μέχρι κάτω και νιώθω πόσο με αγαπάει μόνο από τον τρόπο που με κοιτάει.

Jackson's POV

Νιώθω τους χτύπους της καρδιάς μου να αυξάνονται από τη στιγμή που φτάνει μπροστά μου. Μου έκοψε την ανάσα με την ομορφιά της. Ταυτόχρονα χαρίζω ένα χαμόγελο και στον πατέρα της καθώς ξέρω πόσο καλό θα της κάνει να τον ξανά έχει κοντά και εγώ ήμουν αυτός που το σκέφτηκε εξαρχής με τη Bree.
Ένας γνωστός μου από τη παλιά καλή έπαυλη είναι αυτός που θα μας παντρέψει καθώς από ότι μάθαμε έχει μια ειδική άδεια και είναι αρκετά μεγαλύτερος. Πλησιάζει αμέσως ανάμεσα μας και η Bree με τον Emmet φέρνουν τις βέρες. Περνάω τη δική της στο χέρι της και κάνει το ίδιο ενώ χανόμαστε ο ένας μέσα στα μάτια του άλλου. Ανυπομονουμε και οι δύο το ίδιο για αυτή τη στιγμή.