Κεφάλαιο 19ο~
Tessa's POV
Μόλις καταλαβαίνω τι γίνεται βγαίνω από το φιλί και ο Jackson με κοιτάζει έντονα. Ήμαστε και οι δύο βρεγμένοι από το νερό και βρίσκομαι ακόμη επάνω του. Αμέσως σηκώνομαι και αρχίζω να τρέχω μες το δάσος για να επιστρέψω πίσω. Εκείνος αφού έχει ήδη τον έλεγχο της δύναμης του με μια κίνηση έχει περάσει την πλαγια και με έχει φτάσει αφού εγώ πήγαινα τρέχοντας. Μπαίνει μπροστά μου και με κάνει να σταματήσω απότομα. "Tessa.. Γιατί το αποφεύγεις;". Λεει βλέποντας την απότομη αντίδραση μου. "δεν υπάρχει κάτι που αποφεύγω Jackson.. Εμείς οι δύο δεν ήμαστε τίποτα απλά είχαμε μια στιγμή". Δηλώνω... Μα ήταν στα αλήθεια μόνο μια στιγμή; λεει η φωνή μέσα μου. Παρόλα αυτά ξέρω ότι είναι λάθος και πως για άλλη μια φορά την πάτησα.. Με πλησιάζει απότομα και με κοιταει." τι και εαν θέλω και άλλες τέτοιες στιγμές; ". Λεει και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα τι εννοεί με αυτό..
Ξεροκαταπινω και με δυσκολία τον ρωτάω. "τι θες να πεις;..".
"δεν χρειάζεται να ήμαστε μαζί για να περνάμε ωραία". Δηλώνει και σοκαρομαι πιο πολύ αφού δεν περίμενα να μου ζητήσει κάτι τέτοιο. "αποκλείεται εγώ να-". Πάω να πω και με φιλάει άλλη μια φορά.
Κάθε φορά που με φιλάει νιώθω πως με κυριεύει και κοκαλωνω.. Θέλω να βγω μα παράλληλα νιώθω ωραία. Ανταποδίδω για κάτι Δευτέρα και ύστερα κανω ένα βήμα πίσω. "ξέρω πως και εσύ νιώθεις ωραια ". Λεει σίγουρος. Ίσως να έχει δίκιο μα δεν μπορώ να το κάνω αυτό δεν θα γίνω εγώ το παιχνίδι του. "θέλω απλα να γυρίσω πίσω". Λεω σοβαρή. "οκευ". Απαντάει ξανα γίνοντας ο ίδιος ψυχρός εαυτος του και προχωράει μπροστά προς την έπαυλη. Τον ακολουθώ και στην διαδρομή επικρατεί Ησυχία. Μόλις φτάνουμε στο γήπεδο βλέπω τον Eric και σκέφτομαι πως αυτό δεν είναι καλό. Με κοιτάει χαμογελαστός μέχρι που η έκφραση του γίνεται ψυχρή βλέποντας και τον Jackson μαζί μου. Λίγο πριν φύγω ο Jackson μου κρατάει το χέρι και με πλησιάζει για να μου ψυθιρισει κάτι. "σκέψου αυτό που σου είπα". Λεει και νευριαζω. "JACKSON ΑΡΚΕΤΆ! ΔΕ ΘΈΛΩ ΤΊΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. Η ΖΩΉ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΧΑΡΆ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΩΣ ΘΝΗΤΉ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΟΥ ΤΑ ΣΤΕΡΗΣΕΣ". Του φωνάζω ενώ ξεσπάω αγνοώντας το τι νιώθω όταν ερχόμαστε κοντά. "Εάν ξανα κάνω την ζωή σου όπως πριν θα με συγχωρέσεις;". Λεει και γελαω." και πως θα το κάνεις αυτό; ". Λεω όλο ειρωνεία." θα δεις ". Λεει και εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο... Γιατί αυτό μου δίνει ένα κακό προαίσθημα;, σκέφτομαι. Τι έχει σκοπό να κάνει;.Jacksons POV
Βλέπω τον Eric να την πλησιάζει ενώ φεύγω. Ένα έντονο αίσθημα θυμού με καταβάλει και μου κάνει εντύπωση.
Είναι ένας άλλος λόγος που μαρεσει να είμαι γύρω της. Με κανει να ξανα νιώθω ακόμη και κατά αυτό το τρόπο. Ξέρω πως δεν είμαι ερωτευμένος μαζί της γιατί δεν πρόκειται να ξανα ερωτευτώ αλλά έχει αυτό το κάτι που με παρασύρει να της κάνω πολλά πράγματα.. Θα την κάνω να αλλάξει γνώμη για εμένα γιατί ξέρω ότι και εκείνη το θέλει. Την έκανα σαν εμένα μα τώρα θα της φέρω κάτι της παλιάς της ζωής πίσω...Ανάμεικτα τα αισθήματα 🙈τι λέτε να γίνει; και τι θα της φέρει ο Jackson; 🤔..
Θα δούμε στο επόμενο, τα λεμε❤️
~S
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~
ФэнтезиT~Εκεί που επικρατεί μια σιγή ένα δυνατό ουρλιαχτό ακούγεται και κάποιες σκιές αγνοφενονται από το ακριβώς δίπλα στενό. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα έως αντίδραση από το σοκ και πλησιάζω με διστακτικό τρόπο για να δω τι συμβαίνει καλύτερα.... {...