ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

35~

Κεφάλαιο 35ο~

Jacksons POV

Μένω χαμένος να την κοιτάω χωρίς να πιστεύω στα μάτια μου. Η πρώτη μου αγάπη.. Ο πρώτος μου έρωτας, η δεύτερη μεγαλύτερη μου απώλεια και ο λόγος που έχασα κάθε ίχνος συναισθηματος βρίσκεται μπροστά μου. Την είδα να αφήνει την τελευταία της πνοή μπροστά μου και ήμουν ο λόγος που πέθανε μα.. Να που τώρα είναι εδώ σωη και αβλαβής. "ΠΩΣ;!". Είναι το μόνο που μπορώ και ξεστομιζω αφού έχω χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου. "προσπάθησα να σε προειδοποίησω..". Λεει ο Emmet και μου κάνει νόημα αφήνοντας με μόνο μαζί της και πηγαίνει αλλού με τους άλλους. "Jackson.. δεν περίμενα ποτέ ότι θα σε ξανα δω". Λεει εκείνη και έρχεται προς το μέρος μου. Τα μάτια της ήταν κατακόκκινα όπως των άλλων εδώ και η παρουσία της όμορφη όπως πάντα.. Νιώθω ένα έντονο κενό κοντά της αφού είχα συνήθησει να ζω με το γεγονός ότι την έχασα. Τοποθετεί το χέρι της στο πρόσωπο μου και έρχεται πιο κοντά. Αμέσως τής το κατεβάζω κάτω και στρεφω το βλέμμα μου αλλού. "Amanda.. Δεν είμαι σε θέση για τίποτα εάν δεν μου δώσεις εξηγήσεις". Λεω σοβαρός. Παίρνει μια ανάσα και νιώθω την καρδιά της να χτυπάει πιο γρήγορα. Καθόμαστε στον καναπέ που ήταν δίπλα μας και ύστερα ετοιμάζεται να μου εξηγήσει.

Tessa's POV

"είσαι καλά; ". Ρωτάει η Bree μόλις με δει. Κλείνω την πόρτα και κάθομαι μαζί της. Παρόλο που τα πράγματα ήταν άβολα αφού έγινε κάτι μεταξύ εκείνης και του Jackson, ξέρω πως πάντα θα είναι εκεί για εμένα. Ξεκινάω να της λεω τα πάντα και ύστερα της δείχνω μέχρι και τα σημάδια μου. "ΤΙ;!". Φωνάζει σοκαρισμένη. "ΕΑΝ ΉΜΟΥΝ ΕΚΕΊ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ-". Πάει να πει και την σταματάω. "Bree έφυγε.. Είναι περασμένη υπόθεση". Λεω προσπαθώντας να ηρεμήσω και τον εαυτό μου. Εκεί που πάω να συνεχίσω νιώθω το ίδιο αίσθημα πόνου στον λαιμό μου. Αυτόματα το πιάνω και η εικόνα του Jackson με μια παρέα και ένα κορίτσι διαπερνάει τις σκέψεις μου σε δευτερόλεπτα. Μόλις αυτή η εικόνα τελειώσει πέφτω κατω. "Tessa!.. ο Jackson έτσι δεν είναι;". Ρωτάει και γνεφω καταφατικά ενώ ύστερα σηκώνομαι με δυσκολία. Για λίγο αναρωτιέμαι ποια είναι εκείνη η κοπέλα και πως βρέθηκε με άλλους. Την πρώτη φορά που το έπαθα ένιωσα απλα τι αισθανόταν ο Jackson αλλά αυτή τη φορά ήταν σαν να έβλεπα ζωντανά τι κάνει... Τι σκατα μου συμβαίνει σκέφτομαι. "Tessa.. Ισως να μην είναι κατάλληλη στιγμή τώρα αλλά ποτέ δεν ήθελα τον Jackson. Κάναμε συμφωνία για να σε κάνει να ζηλέψεις..". Λεει και στρέφει το βλέμμα της αλλού, άβολα. "μου κάνεις πλάκα έτσι γιατί να το κάνεις-". Πάω να της φωνάξω, εκνευρισμένη και με διακόπτει." δεν ήταν απλά ερωτευμένος μαζί σου Tessa.. Σε αγάπησε ". Δηλώνει και αυτόματα γελαω." πως σου προκαλεί όλο αυτό τον πόνο κάποιος που σε αγαπάει;". Απαντάω με ειρωνεία. Αρνούμαι να πιστέψω ότι ένιωσε το παραμικρό. Στο κάτω κάτω δεν θα έφευγε, θα ήθελε να τα αλλάξει όλα." είσαι με το λάθος άτομο.. ". Λεει για τον Eric και νευριαζω. "νομίζω πως θα ήταν καλύτερο να πηγαινεις". Δηλώνω ψυχρά." ΔΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΈΧΕΙ ΚΆΝΕΙ; ΣΕ ΈΧΕΙ ΑΛΛΆΞΕΙ". Μου φωνάζει και της ανοίγω την πόρτα. "ΑΡΚΕΤΆ! ΕΙΠΑ ΦΥΓΕ". Λεω με τον ίδιο τόνο και είναι έτοιμη να βγει." θα βρω τρόπο να στο αποδείξω". Λεει τα τελευταία της λόγια και τελικά φεύγει.
Ύστερα αλλάζω και ξαπλώνω στο κρεβάτι μου. Δεν χρειάζομαι κανέναν απόψε.

Jacksons POV

"όλα έγιναν την ίδια ημέρα που νόμιζες ότι με αποτελειωσες..."

*Εκείνη την μέρα *

Amandas POV

Ο Jackson με πηγαίνει στην οροφή της έπαυλης καθώς μου είπε ότι θέλει να μου πει κάτι. Ο τρόπος του είναι αρκετά περίεργος έως και ψυχρός εδώ και ώρα και μπορώ να πω ότι ανησυχώ για το τι θα ακολουθήσει. Γυρνάει προς την αντίθετη μεριά και μένει αμιλητος παρατηρώντας την θέα. "μωρό μου τι συμβαίνει..; ". Τον ρωτάω και τα μάτια του έχουν γεμίσει με δάκρυα. "JACKSON ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ". Φωνάζω για να μου μιλήσει. "ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΤΟ ΚΆΝΩ". Λεει και πρώτη φορά τον βλέπω να δακρύζει μπροστά μου. "πρέπει να φύγεις μακρυά εάν δεν το κάνω εγώ θα το κάνει ο Kingston".
"Jackson για τι πράγμα μιλάς..".
Με τραβάει στην αγκαλιά του και κλαίει χωρίς να φανερώσει ακόμη τι συμβαίνει.. Απλα ανταποδίδω για να τον καθησυχάσω. Την ίδια στιγμή νιώθω τα δόντια του να περνάνε τον λαιμό μου με μεγάλη βία. "Jack.. Son σταμ.. ατα.. Με.. Πονας". Λεω γεμάτη δυσκολία. "σε αγαπάω..". Είναι το τελευταίο πράγμα που ακούω να λεει μέχρι που πέφτω κάτω από την οροφή. Όλα μαυρίζουν γύρω μου και τον παρατηρώ που με κοιτάει μέχρι που λυποθημαω.

[...]

Τα μάτια μου ανοίγουν και νιώθω ετοιμοθάνατη. Εκείνος έχει εξαφανιστεί και ειμαι μονη μου στο έδαφος γεμάτο από το αίμα μου..
Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο από τον Jackson.. Ήθελε στα αλήθεια να με σκοτώσει;..πρεπει να υπάρχει μια εξήγηση δεν μπορεί να μου το έκανε αυτό!. Σχεδόν σέρνομαι στην πόρτα της έπαυλης για να βρω κάποιον να με βοηθήσει. Φωνάζω με όλη τη δύναμη που μου έχει απομείνει. Βήματα ακούγονται και βλέπω τον Kingston. Με κοιτάει και χαμογελαει. Έπειτα σκιβει κοντά μου. "υποθέτω πως ο Jackson δεν ολοκλήρωσε την δουλειά του. Τον έκανες τόσο αδύναμο.. Ένα τίποτα και μόνο εμπόδιο να τον ελέγχω μου ήσουν. Τουλάχιστον έσπασες έναν κανόνα κάνοντας μου πιο εύκολο να βρω λογο να σε σκοτώσω".
"θα.. Το πληρώσεις". Απαντάω με δυσκολία και τον τραβάω στο μέρος μου. Πριν προλάβει να με ελέγξει τον δαγκωνω με αποτέλεσμα να πάρω λίγο από το αίμα του στον οργανισμό μου. Νιώθω το πώς με κάνει να αφήσω την τελευταία μου αναπνοή και μετά κυριαρχεί το τίποτα, ένα κενό. Έφυγα από την ζωή.

Σήμερα

Jacksons POV

"δεν καταλαβαίνω...". Λεω μπερδεμένος και νιώθω έναν έντονο πόνο στο στήθος μου αφού θυμήθηκα εκείνη την ημέρα. "εγώ σε ειχα-". Δεν μπορώ καν να το ξεστομιζω... Ήμουν σίγουρος ότι είχε πεθάνει από αιμορραγία. "όχι Jackson... Ο Kingston το έκανε αλλά εγώ επανήλθα στη ζωή αφού είχα το αίμα του στον οργανισμό μου".
"πέθανες με το αίμα του και επανήλθες σαν εκείνον"... Δηλώνω.

Από ότι φαίνεται έτσι έζησε η Amanda.. Μα πως θα είναι μαζί με τον Jackson τώρα; και η Bree θα βρει κάτι για τον Eric; 🤔...

Τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S