ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

51~

Κεφάλαιο 51ο~

Amanda's POV

Εχει βραδιάσει και πλέον είναι κατάλληλη στιγμή να φύγω. Κλείνω την τελευταία βαλίτσα με τα πράγματα μου και αφού ρίξω μια τελευταία ματιά πίσω μου φεύγω. "Amanda..". Ακούω την φωνή του Emmet η οποία με σταματάει. "φεύγεις..". Συνεχίζει σοβαρός πριν πω κάτι και γνέφω καταφατικά. "ασε με να συνόδεψω τουλάχιστον μέχρι έξω". Δηλώνει και αρνούμαι. "Emmet μου είναι ήδη δύσκολο.. Θα προτιμούσα να φύγω μόνη μου". Λέω με έναν πονεμένο τόνο και φαίνεται να δείχνει κατανόηση. Με αγκαλιάζει για μια τελευταία φορά. "να προσέχεις". Λεει και χαμογελάω. "και εσύ με τους άλλους". Απαντάω και απομακρυνομαι από το σπίτι.

[...]

Περιπλανωμενη στους δρόμους, μόνη αφού είναι νύχτα επικρατεί αρκετή ησυχία ώσπου ένας γρήγορος βηματισμός μου αποσπά την προσοχή. Έχοντας θάρρος παραμένω ακίνητη και κοιτάζω μπροστά μου μέχρι να κάνει την εμφάνιση του. Το άτομο που δεν περιμένω έρχεται τελικά προς το μέρος μου και από το σοκ αυτόματα πέφτουν τα πράγματα μου κάτω. Ο Kingston..

Σκέφτομαι και έχει ήδη βρεθεί μπροστά μου έχοντας το κλασσικό διαβολικό του ύφος. Εγώ αντιθέτως τον κοιτάω με μίσος αλλά παράλληλα με ανησυχεί το τι θα ακολουθήσει για τους άλλους με τη παρουσία του..
"Amanda.. Η πρώτη σαν εμένα". Λεει αυτάρεσκα με ένα αλαζονικό γέλιο. Παραμένω ακινητη και αηδιασμένη. "τι θέλεις εδώ Kingston;". Λέω σταθερα και προσπαθώ να φανώ χαλαρή. "οι κανόνες μου παραβιαστικαν. Και όταν αυτό συμβαίνει πάντα υπάρχουν οι συνέπειες".
Δηλώνει απειλητικά και γελαω για λιγο. "κάνεις μας δεν τηρεί τους κανόνες σου καιρό τώρα". Απαντάω με ένταση. Χωρίς να προλάβω να κάνω οτιδήποτε άλλο μου προκαλεί πόνο με ένα του βλέμμα κάνοντας με να βρεθώ στον δρόμο." και έχεις δίκιο. Για αυτό όλα θα μπουν πάλι στην τάξη και εσύ θα με βοηθήσεις ".
" πο.. Τε.. ". Απαντάω με δυσκολία από τον πόνο και προσπαθώ να σήκωθω. Με μια του κίνηση με πετάει στην βιτρίνα ενός μαγαζιού η οποία και σπάει και πέφτω μέσα.. Γυαλιά έχουν μπει στο σώμα μου και νιώθω ότι υποφέρω." δεν έχεις επιλογή ". Συνεχίζει και παραδέχομαι ότι δεν μπορώ να φτάσω την δύναμη του. Εκείνος γεννήθηκε έτσι εγώ απλώς την απέκτησα.. Είμαι ένα τίποτα δίπλα του.
"τώρα άκου τι θα κάνεις για εμένα..". Λεει και κάθεται δίπλα μου ενώ ετοιμάζεται να μου πει...

Tessa's POV

Όλα ήταν υπέροχα σήμερα και έχουμε επιστρέψει στο σπίτι με τον Jackson. Καθόμαστε στο κρεβάτι αγκαλιά μέχρι που μια απρόσμενη κλήση μας διακόπτει. Εκείνος το σηκώνει και το βάζει σε ανοιχτή ακρόαση. "Amanda-". Πάει να πει αφου εκείνη τον κάλεσε μα ακούγεται η φωνή του Kingston αφήνοντας μας και τους δύο άναυδους. Αμέσως κοιταζομαστε και ο Jackson σοβαρεύει. "τι δουλειά έχεις με το κινητό της μπασταρδε;!". Του φωνάζει αγριεμενος και σηκώνεται από το κρεβάτι." η φίλη σου έχει να σου πει κάτι". Δηλώνει και βάζει την Amanda στην κλήση. "Jackson.. Θέλει να ξανα πας στο πλευρό του αλλιώς θα μας σκοτώσει ολους". Λεει η Amanda και κοιτάω τον Jackson όλο νόημα ότι δεν θα συμβεί αυτό.

Jacksons POV

Η Tessa με κοιτάει με ένα σοβαρό ύφος κάνοντας το εμφανές ότι διαφωνεί με αυτό. Ξέροντας για το τι είναι ικανός στο μυαλό μου παίζουν πολλά αυτή τη στιγμή μα η Tessa έρχεται πρώτη.. Μόλις πήρε πίσω την παλιά της ζωή δεν μπορώ να της στέρησω την φίλη της και την ευκαιρία της να ζήσει όπως ονειρευόταν.. Θα έδινα την ζωή μου για αυτή και εαν πρέπει να ξανά στέρηθω τα πάντα και να γυρισω στο πλευρό του για το καλό της θα το κάνω...
"στην έπαυλη, τα μεσάνυχτα". Δηλώνω και του το κλείνω....

Καλη χρόνια σε όλους!! ❤️🙃
Είπα λόγω ημέρας να γράψω επιτέλους 😅... Ξέρω τελευταία αργώ πολύ να ανεβάζω :( καθώς κολλαω..
Παρόλα αυτά ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο 😊τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S