ALTI NUMARA |

13.BÖLÜM

Hellooo!! Yazarkuş geldi. Umarım bölümler sizi sıkmaz keyifli okumalarr!!

" O zaman sana yağmurda yürümeyi yasakliyorum, ben ceketimi vermedigim sürece." Eren bu sözleri soyleyeli 1 hafta olmuştu.

Bu hafta hocamız maçta beni oynatmayı kabul etmemişti. Aynı zamanda Eren' de benim gibiydi.

Bugün 1 haftalık aranın ardından ilk defa antrenmana gidecektim ve hocamız bizde büyük bir duyuru yapacağının haberini verdi. Ayriyetten ligin bitmesine sadece 2 maçımız kalmıştı ve şuan 1. Sıradaydık.

Hastalığım geçse bile hala üzerimde etkileri kalmıştı. Bazı geceler kas ağrıları ile uyanıyordum. Beni en çok zorlayan şey buydu.

Bugün duş almaya bile halim olmadığından hızlıca kahvaltı sofrasına ilerledim. Bana bazı iştah açıcı haplar verilmişti ve bu sayede hayvan gibi yemek yemeye başlamıştım.

Yemeğimi de bitirdikten sonra hazırladığım çantayı aldım ve evden çıktım. Aldığım kramponlar ayağıma küçük geldiği için hala eski kramponlarim ile oynamak zorundaydım. Artık o kadar eskimisti ki ayağımı kanatmaya başlamıştı. En yakın zamanda yenisini almayı aklımın bir köşesine not edip sahaya doğru ilerledim.

"Kızlar, üzerinize giyinmeye gitmeden yanıma gelin çok önemli bir haberim var. Dün bizim için çok önemli bir davet aldım. Biyorsunuz ki haftaya son maçımızı oynayacağız ve sonra hem yaz tatili başlayacak hem de bu sezon bitecek. Dün bana gelen telefonda bizi bir kupaya davet ettiler. Bu kupaya Fenerbahçe, Beşiktaş,Galatasaray, Trabzonspor katılacak. Turnuva İstanbul'da düzenlenecek ve tam 1 ay sürecek. Biz de çok önemli bir performans gösterdiğimiz için bizi de orada görmek istiyorlar."

BEYNİM BİR ANDA ALARM VERMİŞTİ. EGER BU KUPAYA GİDERSEK TAM 1 AY BOYUNCA İSTANBUL'DA OLACAKTIM. RESMEN BU NİR RÜYAYDI.

"Ve son haberim ise bu turnuva boyunca her takımın transfer komitesi sürekli izleme halinde olacak. Yani başarılı olan takımların oyuncuları daha büyük kulüplere transfer olabilir."

En büyük hayalim Beşiktaş'ta oynamaktı ve bunu gerçekleştirmek için büyük bir adımdı. Tuğrul hoca bize isteyip istemediğimizi sorunca hep bie ağızdan kabuk ettik. Böyle bir fırsat 40 yılda bir gelirdi insanın ayağına.

"Tamam kızlar o halde arayıp haber vereceğim. Leyla odama gelirsen sevinirim kızım."

"Tabiki hocam."

Hocamızı arkasından takip ettim ve odasına vardık. Kapıyı kapattı ve benimle konuşmaya başladı.

" Bak kızım yarınki maçta seni oynatmayacagim."
Tam ağızımı açmış itiraz edecektm ki beni susturdu.

"İtiraz istemiyorum. Zaten en yakın rakiple aramızda 4 puan var. Yarınki maci arkadaslarin kazanacak ama final maçında tabiki de kaptan olarak sahada olacaksın. Şimdi evine git dinlen bakalım."

Antrenman yapmama bile izin vermeden beni evime göndermişti. Herkes benim için çok korkmuştu ama arkadaşlarımın ben olmadan da kazanacağına emindim.

İstanbul'a gidene kadar bu haberi Eren' e vermeyecektim. Ona süpriz yapma istiyordum ve ilk sürprizim hepinizin bildiği gibi hüsran olmuştu.

Ertesi gün anneme haberi verdiğimde ilk olarak biraz dirense de sonra yavaş yavaş ikna etmiştim. En büyük hayalimin Beşiktaş olduğunu bildiğinden buna karşı çıkmamıştı.

Saat öğlene yaklaştığında kızları izlemek icin maça doğru yola koyuldum. Karşımızdaki takım çok zor olmasa da yine de bizi yenebilirdi. Eğer bu sene şampiyon olursak seneye tüm büyük takımların olduğu ligde oynama şansı bulacaktık.