ALTI NUMARA |

6. BÖLÜM

Tekrardan merhaba herkeseeee!!! Bu bölümü saat 4.41 de yazmaya başladım hayırlısı bakalım. Aklıma çok deli şeyler geldi kurgu tamamen değişecek gibi duruyor. E hadi başlayalım o zaman!!

Düdüğün sesini duymakla birlikte en iyi olduğum işi yapmaya başladım. Dakika daha 7 ydi ama ben fileleri 2 kez havalandırmıştım bile. Şuan en sevindigim şey ise Mert'in bana yapamazsın demesinin ardından bunların olmasıydı.

Hakemin ilk yarının bittiğini işaret eden düdüğünü duyduğumda skor tabelası 5-2 yi gösteriyordu. Soyunma odasına gidince doğruca telefonuma baktım. Sinan 5 dakikaya burada olduğunu söyleyen bir mesaj atmıştı.

Çokta umrumda diye düşündüm. En büyük şovu kaçırmıştı. Yanımda oturan eda bana enerji içeceğini uzattiginda ona minnet dolu bir ifadeyle baktım. İyi birine benziyordu,buraya geldiğimden beri beni en çok sahiplenenlerden biriydi.

Hızla sahaya geri döndük ve ben Mert e onu aşağılayan bakışlarımdan birini daha gönderdim. Haketmisti...

Ve böylece 2. Yarı da başladı . 5 dakika sonra bir gol daha atmıştım ve tribüne döndüğümde Sinan orda beni hayretle inceliyordu. Ona göz kirpip tekrar bir gol sevinci yaptım. Maç 7-2 bitmişti ve ben tam 5 gol atmıştım. Anlaşılan bu sezona da hızlı başlayacaktım.

Oysa Mert denen öküz şeytan beni son 15 dakika oyundan çıkarmasa farkı biraz daha açmayı planlıyordum. Ama yapacak birşey yoktu.

Hızlıca soyunma odasına gittim ve duş alıp üstümü değiştirdim. Ve çıkış kapısında beni bekleyen Sinan'ın yanına gittim.

Sinan beni gördü ve görünce söylediği ilk şey şu oldu

"Hassiktir. Sen bildigin futbolcusun! "
Söylediği şeyden sonra kahkahalar attım ve bana küstü. Sebebi de ona daha önce söylememiş olmamdi. Biraz haklılık payı olabilirdi bu konuda...

Onunla eve kadar birlikte yürüdük kapıda hızlıca vedalaştık ve eve girdim. Tabiki tam da tahmin ettiğim gibi annem leziz bir ziyafet hazırlamıştı benim için canım annem yaaa.

Zaten stadda duş aldığım için evde bir daha almaya gerek duymadan koşarak sofraya oturdum. Bu 1 hafta boyunca annemin her istediğini yapmıştım çünkü haftaya cumartesi günü Beşiktaş'ın goztepeyle maci vardı ve ben hayatim boyunca hiç Beşiktaş maçına gidememistim.

Ben bunları düşünürken annem yavaşça elini cebine attı ve "kızıma galibiyet hediyesi olsun bari" diyerek çantasından 2 adet maç bileti çıkarıp masaya koydu.

İçimden ananiskm diye bağırmak geçse de tabiki annemin yanında kibarligimi korudum ve kalkıp ona sarıldım. Ama annem aldığı 2. Bileti bir arkasima vermemi söyledi. İyi de benim arkadaşım bile yoktu ki doğru dürüst, bende biletlerden birini takımdan birine veririm diye düşündüm.

Mutluluktan ağlamaya başlamıştım. Futbola başladığım ilk günden beri Beşiktaş benim kalbimde en büyük yerdeydi,hatta kalbimin tamamiydi bile diyebiliriz.

Biletlerden birini Sinana vermeyi düşünsem de o İzmir'e gelmeden önce Beşiktaş'ın alt yapısında oynadığı için kesinlikle bir yerden bilet bulmuştur.

Telefonumu elime alıp rehberime göz gezdirdim. Zaten takımda çok fazla Beşiktaş'li yoktu. Aralarından en eğlenceli olanın Eda olduğuna karar verip onu aradım. Benimle maça gelir misin ? Diye sorduğumda oda en az benim kadar sevinmişti.

Biletlere tekrar baktım,annem Göztepe tribününden değil de Beşiktaş tribününden almıştı. Canım annem,dayak yiyeceğimi fark etmişti orada oturursam.