ALTI NUMARA |

3.BOLUM

Öncelikle herkese selamlaaarr!!!! Bu yazdığım 3. Gün oluyor ve bu bölümü de yazdıktan sonra 2-3 günde bir düzenli olarak bölüm atmayı düşünüyorum. Kurgu şuan aklımda bazı yerleri oturmadığı için yavaş ilerliyor, umarım rahatsız etmiyordur.

Hayatımın en kotu sabahına uyanmıştım. Uyandigimda hala yüzüm kizariyordu, dün yasadigim saçma olayı unutmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Ve o takip isteği... Hala onaylamamistim, çünkü geri takip yapmak istediğimden emin değildim.

Aklım bu konuda kalmamaliydi çünkü bugün antrenörümüz yeni kaptani aciklayacakti. Son zamanlarda kendimi çok antrenmanlara veremedigimden kaptanlık şansımı kaybetmistim. Oysa ki bunu en çok isteyen insanlardan biriydim ben.

Saatim 11 olmuştu bile, antreman ise saat 13.00' da başlayacaktı. Kalkıp kendime hızlıca bir kahvaltı hazırladım. Yedikten sonra biraz oyalanip evden çıktım. İdmana gitmeden önce Cerenlere uğrayacaktım

Aklımda tek bir soru vardi,acaba mert evde miydi, karşıma çıkacak miydi??
Bu saçma dusunceyi aklımdan attım. Bananeydi sonuçta...

Sporcu olmanın verdiği en iyi avantajlardan birisi de hızlı yürümek ve yorulmamakti. Cerenlerin evine bu kez 6 dakikada vardım. Dairelerinin önüne geldiğimde çantamdan bir şey arıyormuş gibi 2 dakika daha oyalandim ;)

Ama yoktu,ben bunu kabullenmek istemiyordum. Kapiyi ceren açtı ve yarım saat sohbet ettik, antrenman saatinin yaklaştığını görünce tam gitmek için hazırlanmıştım ki evin zili çaldı. Ceren kimseyi beklemedigini söyledi. Kapıya yakın olduğum için kapıyı gidip ben açtım.

Ve o anda hiç beklemedigim bir şey oldu karşımdaki onu gördüğüm andan beri aklımdan çıkmayan çocuktu, Mert'ti. Beni gördüğüne pek sasirmisa benzemiyordu. Beni görünce ilk olarak güldü ve dedi ki

"insanları stalklarken daha dikkatli olmalısın"
Sinirlerime hakim olmak zorundaydım,ona istediğini vermeyecektim, hemen cevabı yapıştırdım
"Fotoğraflarının igrencliginden gözüm kanarken kör olmuşum üzgünüm nereye bastığımı fark etmemişim"
İşte bu!! Golü tam 90 a atmıştım bu kez,hep yaptığım gibi.

Yüzü hafiften kızarmıştı sanki,sanırım soyleyecek bir laf bulamamisti. Diye düşünürken agizini tekrar açtı ve şunları söyledi

"Takip isteğimi profilindeki çirkin fotoğrafları görmeyeyim diye kabul etmedin sanırım,hem senin evin yokmu neden her burdan geçtiğimde seni görüyorum " dedi

İşte bu sefer çok sinirlenmiştim.

"Hayır canım profilimdeki her fotoğraf harika olduğundan senin bunları gormeye layık olduğunu düşünmüyorum. Hem burası en yakın arkadasimin evi ne zaman gelecegimi sana sormayacagim,madem.bu kadar rahatsizsin evin kapısında işin ne ??

"Keyfimden gelmedim herhalde. Emre Ceren'i aramış ama ulaşamamış. Gidip kontrol etmemi istedi merak etmis. "

Cerenin bir şeyi yok benimle birlikte yani senin de burda işin yok diyerek kapıyı suratına kapattım. Fazla olmaya başlamıştı bu çocuk.

Emre de Ceren'e biraz fazla bağlıydı sanırım. Onlar resmen birbiri için yaratılmış denen ciftlerdendi. Çok kez ayrılıp barissalar da gorduugum en uyumlu çift onlardı. Mutlu olmayı sonuna kadar hak ediyorlardı.

İçeri geçip Ceren'e son olayı da kısaca aktarıp evden çıktım. Bu aptal çocuk yüzünden antrenmana geç kalacaktım, hemde kaptan seçileceği gün !!

Yetişmek için antremana koşarak gitmeyi tercih etmiştim. Yoksa bir ilk yaşanacak ve geç kalacaktım. İdman sahasına vardım ve hemen koşarak sahaya ilerledim neyse ki daha antrenör gelmemişti. Kızlar da geç kalmama şaşırmıştı. Biz hafiften ısınmaya başlarken Tuğrul hoca sahanın ortasına kadar yanımıza ilerledi.