Akşam çay içmeye Görkem'lere gitmiştik. Leyla teyze doktor babası İsmail amaca ise bir şirkette birşeymiş pek dinlemedim. Iki tane kardeşi var Göktuğ on yaşında ve Doğu ondört yaşında bizim lisedeydi.Elisa hemen Göktuğ'a göz koydu ve beraber odalarına çıktılar. Bizde Görkem'in odasına çıktık.
"Dğu sen takıma gircek misin?" diye sordum babası futbolda çok iyi diye övmüştü.
"Bilmiyorum neden sordun?"
"Yağız takım kaptanı en yakın arkadaşım Yiğit'te takımda o da yakın arkadaşım yani seni söyleriz diye dedim." kafa salladı yalnızca.
"Doğu cevap versene salak oldun iyice telefona baka baka." dedi Görkem sinirle annemi görmüştüm bir an onda.
" Batım sen yarın tanıştırırsan sevinirim." dedi ve odadan gitti. Garip bir tipti açıkçası.
"Bulaşma bu gerizekalıya Batım. Tanıştırma Yağız'la" dedi siniri geçmemişti bu tepkisine güldüm.
"Yağız adam eder merak etme."
"Beni hiç sevemdi." dediğinde yine güldüm.
"Yok ya o başka şeye takılmıştı senlik değil." dedim geçiştirmek için. Telefonum titreyince cebimden çıkarıp bildirime baktım.
Yağız:Batım neredesin?
Batım:Görkem'lerdeyim söylemiştim ya sabah.
Yağız:Unutmuşum ben neyse boşver.
Batım:Yağızzzz
Yağız:Salak gibi size geldim geri dönüyorum.
Batım: jdnlahsgjssjgss
Attığı mesaja kahkaha atınca Görkem'in bana baktığını fark ettim.
"Yağız'a gülüyorum bize gitmiş salak." dedim hala gülerek.
"Aşık herhalde" dedi gülerek ama benim yüzüm düştü ve telefona döndüm.
Yağız:Gülme
Batım:Tamam gülmedim :)
Yağız:Mesaj atma bana
Batım: Ne :(
Yağız:Tamam ya görüşürüz yarın selam söyle Görkem'e
Batım: Görüşürüz :p
"Çok şanslısınız" dedi bana bakıyordu kafamı kaldırdığımda aptal aptal gülüyordum.
"Niye" dedim.
"Sevgilisiniz değil mi?" dediğinde kocaman açtım gözlerimi.
"Ben gay olduğum be sevgilim olduğu için anladım hemen. Birbirinizi çok seviyorsunuz." dediğinde salak salak bakıyordum. Yalanlasam mı anlatsam mı?
"Sevgili değiliz ki. Bebeklikten beri arkadaşız biz ondan öyle sandın." demeyi tercih ettim.
"Özür dilerim ama bence siz daha farkına varamamışsınız." dediğinde söylemeye karar verdim.
"Bak Görkem sana ne kadar güvenebilirim bilmiyorum ama ben de gayim ama bunu Ahsen dışında kimse bilmiyor ve Yağız'a aşık olduğumu da kimse bilmiyor aynı şekilde. Yağız beni kardeşi gibi görüyor ve daha yeni kız arkadaşından ayrıldı." dedim Ahsen'den daha kolay olmuştu alışıyordum sesli bir şekilde söylemeye.
"Sana umut vermek istemem ama bence Yağız'da sana aynı hisleri besliyor ama farkında değil." dedi kafamı karıştırıyordu.
"Verme o zaman." diyerek omuz silktim.
"Tamam o zaman sana sevgilimi göstereyim." diyerek yanıma geldi ve telefonundan bir fotoğraf gösterdi Görkem ile bir çocuk vardı ve Görkem yanığı öpüyordu çocuğun.
"Adı Mert bizimle yaşıt aynı okuldaydık ve bir senedir beraberiz." aynı zamanda bir kaç fotoğraf daha gösterdi ve çok güzeldi hepsi. Öpüştükleri, birbirlerine sataştıkları fotoğraflardı en çok sarılıp uyurken olan fotoğraflarını sevmiştim.
"Bunu Doğu çekmiş." dedi uyudukları fotoğrafta.
"Ailen biliyor mu?" dedim şaşırarak.
"Evet yani kolay olmadı açılmak ama sonuçları güzel oldu. Mert'i bizimkiler çok sevdi babam biraz kabul edemiyor üç oğlu da gay olur diye korkuyor ama annem doktor olduğu için çok güzel anlattı konuştu. Doğu kesinlikle düz ve Elisa'dan sonra Göktuğ'da düz bence." dedi.
"Ben hazır değilim." dedim sadece anlattıkları bana çok uzak geliyordu sorun ailem değilde sevgilimin olmasıydı aslında.
"Hiç kimseye açıklmaka zorunda değilsin ama bir gün sevgilini eve götürürsen o zaman şüphe etmelerine izin vermeden anlat." dedi samimi bir şekilde.
"Yağız'a aşık olmasaydın birini hemen ayarladık sana Mert'le ama." dedi üzülerek ama ben güldüm. Olduğum duruma yani kendimi fazlasıyla normal hissediyordum iğrenç hissetmiyordum anormal hissetmiyordum ve bu güzel bir histi.
"Seninle tanıştığıma çok mutluyum Görkem." dediğimde bana sarıldı.
"Aynı yollardan geçtim ve tek başımaydım ama sen yalnız değilsin. Ben varım ve Mert var." dedi güçlü bir bağydı bu kendin gibi biriyle tanışmak anında sana bağlıyordu onu. Sanki hayatın bizler için yeterince zor olduğunu bilen ruhumuz bizim için örüyordu bu bağı.
Bir süre sonra odanın kapısı çaldı.
"Görkem" diyerek içeri fotoğraflardaki çocuk girdi.
"Aşkım" diyerek boynuna atladı Görkem ve küçük bir öpücük verdi.
Ayrıldıklarında gözü ban takıldı.
"Selam Batım ben." dedim gülümseyerek.
"Mert." dedi uzattığım eli sıkarak.
"Sevgilim Batım'la aynı sınıftayız ve buraya baya yakın oturuyorlar aşağıdakiler ailesi." dedi açıklamak için.
"Ben haber vermeden geldim böyle ama misafir olduğunu bilmiyordum."dediğinde Görkem güldü.
"Aşık herhalde." dedim ve o an Yağız aklıma geldi resmen aynı şeyleri yaşamıştık. Salak unutup bize gitmişti ve Mert bana olan davranışı gibi Görkem'e soğuk davranmıştı ilk başta. Selamlaşmalar bile aynıydı.
"İyi misin?" dedi Mert.
"E-evet" dedim umutlanmamalıydım bunu yapmamalıydım ama kalbime laf geçiremiyordum.
"Yağız aklına geldi değil mi?" dedi.Görkem sırıtarak sadece kafa sallayıp geri koltuğa attım kendimi ve tavanı izlemeye başladım.
"Yağız kim?"
"Bence sevgilisi ama Yağız öyle düşünmüyor." dedi ve sevgilisinin elinden tutup beraber bir yere oturdular.
"Düşündürelim o zaman." dedi Mert gülerek.
"Kız arakdaşından yeni ayrılmış Yağız o yüzden şüpheleri var ve umutlanmak istemiyor." dedi Görkem.
İkiside salak suratıma bakarken ben çoktan aşkın derin sularına açılmış kendimi boğuyordum ama su nasıl güzel.
En minnoş bölüm mü neydi?
Mert ve Görkem Yağız ile Batımın geleceği inş ama belli de olmaz yanii jshhdagsgdnn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Zaman BXB
Kurzgeschichten[TAMAMLANDI] Yarı texting "Yağız valla anlamıyorum ben bunlardan." dedim bıkkınca ama beyimizin tribi geçmemiş omuz silkip ilerlemişti. Batımsu olmam gerekiyordu.Peşinden hızlıca gittim yüzüme en sevimli surat ifademi yerleştirdim. "Yağız'cım haya...
