Her Zaman BXB

Bölüm-18:Hiç durmadan ağla

"Annecim, Batuhan geldi aşağı in." annemin sesiyle izlediğim tavandan ayırdım gözlerimi ve yine ıslak olan yanaklarımı sildim. Biraz toparlanıp aşağı indim. Annemle koltuğa oturmuş konuşuyorlardı.

"Geldin mi oğlum? Biz Yiğit'lere gideceğiz Nergis teyzenlerde orada olacak siz evde durun beraber" dedi annem beni görür gözmez Batu hemen ayağa kalktı yüzünde endişe vardı ama anneme yansıtmamaya çalışıyordu.

"Biz yukarı çıkalım Buket teyze annemlerde gidecekmiş ben ondan geldim zaten" dedi o annemle konuşurken ben yavaş yavaş merdivenleri geri çıkmaya başladım ayak seslerinden peşimde olduğunu anladım merdiven bittiği gibi sıkıca sardı tüm vücudumu kollarıyla. Öyle bir sıkıyordu ki canım acımıştı ama içimdeki acıya iyi gelmişti.

"Odaya geçelim Batım"  kolumu tutarak odama soktu beni acele ediyordu bir şeyler için. Yatağa oturtu o da yatağa oturup bağdaş kurdu. Tüm dikkatini bana vermişti ve hiç sakin değildi.

"Batu sakinleş iyiyim." dedim sesim zor çıkmıştı uzun zamandır konuşmamıştı aşağı bile inmemiştim tüm gün. Gece de uyumamıştım yemekte yememiştim öylece duruyor ve sürekli ağlıyordum. Bayılmama az kalmış gibi hissediyordum artık.

"Bok iyisin Batım." dedi yüzüm dediklerimle zıt düşüyordu pes ettim.

"Kötüyüm Batu çok kötüyüm." gözlerimden yine yaşlar süzülmeye başlamıştı durmuyordu gözlerim hiç durmadan sürekli akıyordu. Batu'nun kolmu sıvazlamalarını hissediyordum kafamı kaldırıp ona baktığımda onunda gözleri dolmuştu.

"Neden hiç konuşmadın Batım?" dedi üzgünce kendini suçluyordu bu halim için.

"Konuşalım." dedim buruk bir tebessümle ve yine yanaklarımı sildim ama yerlerine yenileri geliyordu.

"Ağlama n'olur Batım canın çıkmış oğlum ağlaya ağlaya." kafa sallayıp vücudumu dikeştirdim derin nefesler alıp kendimi sakinleştirmeye çabaladım.

"Annen çok edişelenmiş Batım şimdi o sana bir seyler hazırlıyor onları alıp geleceğim ve sen de yiyeceksin." dedi onaylamamı beklediğini anladığımda kafamı salladım gülümseyip odadan çıktı. Kalkıp camı açtım her zaman temiz hava iyi hissettiridi. Biraz odayı toparladım o gelene kadar oyalanmazsam ağlardım yine üzerimdeki pijamayı çıkartıp yerine Yağız'ın sweatshort'lerinden birini giydim altıma kendi eşofmanımı giydim neden üstümü değiştirdiğimi bile bilmiyordum. Camın önündeki koltuğa oturup sokak lambasının altına baktım her zaman oarada olurdu.

"Hasta mı olmaya çalışıyorsun." diyerek kapıyı kapattı elindeki tepsiyi yatağa koyup homurdanarak yanıma geldi.

"Batım hadi abicim." diyerek tepsiyi işaret etti göz devirip yatağa oturdum ve tepsiyi kucağıma aldım o da camı kapatıp yatağa oturdu.

"Ye" dedi yiyecektim yemesine de muzlu süt vardı ben onsuz içmezdim ki her zaman sütü açar ilk yudumumu alıp ona uzatırdım o da içer geri bana veriridi anaokuludan beri aynısı yapardık.

"Hay sizin sütünüze" pür.dikkat süte diktiğim gözlerimden anlamış olacak ki sütü alıp pipetle açtı ve zorla elime tutuşturdu. Batu böyle şeylerle uğraşmaktan nefret ederdi genelde herkesle ben uğraşırdım Yağız'da benimle uğraşırdı.

"İç işte ne dramatize ettin" dedi sinirle ben sessizce bur yudum içtim kenara koydum sütü içemezdim daha fazla Batu derin bir nefes alıp tosttu bölüp ağzıma sıkıştırdı yüzündeki sinir sessizce tostu yememe neden oldu tepside su vardı ondan iki yudum alıp tepsiyi kaldırdım.