Maureen's POV
"I'm sorry kasi hindi kita hahayaang mag-move on. Hindi ko na hahayaan pang mawalay sa'yo, Maureen. I'm sorry, but you can't rid me of your life. I will make sure to fit myself again in that life of yours. This is a curse, Maureen. A curse that you can't remove and replace me to that heart of yours."
Uminit agad ang ulo ko ng dahil sa sinabi niya. What the fuck? I was trying to move on from him tapos ito ang sasabihin niya?!
"Nababaliw ka na ba?! Do you even heard yourself?! Tyler may anak ka! You don't need me in your life! You're already complete without me in your life, and moving on from you is the only way I can do to find the missing piece in me."
Bumuntong hininga naman siya saka ginulo ang buhok niya. Is he high? Why is he not thinking?
"I'm sorry, but I can't do that anymore. Six years is already enough for me to suffer. Yes, Lexaire was there. She brings me light to those years. But in those years, I've never tried moving on from you. Kasi Maureen, ikaw pa rin. I don't care about being selfish because right now, seeing you around only makes me want to be with you again. I feel incomplete and you are the only piece that could fill me again."
Hindi agad ako nakapagsalita ng dahil sa sinabi niya. Hindi ko na siya naiintindihan. He doesn't care if he's being selfish. Magsasalita pa sana ako ng may biglang humawak sa kamay ko. Napatingin ako kay Lexus na seryosong nakatingin kay Tyler habang si Lexaire naman ay nasa gilid ni Lexus habang hawak ang tablet niya.
"Back off fucker. Once is enough, hindi na kita hahayaan pang makaagaw pa ulit. Tara na Maureen, uuwi na tayo." Sabi ni Lexus saka niya tinangay na ako papalayo sa mag-ama
Ano ba talaga ang problema nilang dalawa? Magkakilala kaya sila? Ano ba ang naagaw ni Tyler kay Lexus noon? Oo alam kong kaibigan ako ni Lexus, pero hindi ko rin maintindihan kung bakit ganito ang kinikilos niya.
Pumasok na kaming dalawa sa kotse niya at rinig na rinig ko ang malalalim niyang mga hininga. Gusto kong magtanong, pero hindi ko alam kung ano ang uunahin ko.
"Can I confess to you about something?" biglaang tanong niya
"S-sige." Naguguluhan kong tanong sa kanya. Tungkol saan kaya ito.
"Remember the first time we met?"
Napaisip naman ako sa sinabi niya. Yun yung natagpuan niya akong umiiyak sa gilid ng kalsada noon. Yun yung gabi na nalaman kong ikakasal sila, sa debut ni Claire. Bahagya naman akong tumango sa kanya.
"We were both hurting that time and we found comfort to each other. Have you ever wondered who's the girl I've told you before? Yung babaeng tinitignan ko lang sa malayo hanggang sa umamin ako sa kanya at binigyan niya ako ng chance para malapitan siya?"
Dahan dahan naman akong umiling sa kanya. Nung gabing nagkita kami, pareho kaming hindi maiintindihan ang naramdam. He was also feeling the same way I've felt that time. Betrayed and hurt.
"That girl was Claire. Nakakatawa no? I was also there nung mga oras na sinabi sa lahat na she's engaged."
Nanlalaking mata ko siyang tinignan. S-si Claire? Kung iisipin ko nga naman. May mga oras na parang nawawala nalang bigla si Claire. Nung foundation day, yung sa sports fest. At yung time na nakita kong nasa labas ng classroom namin si Lexus, he was waiting for Claire back then.
"B-bakit ngayon mo lang sinabi?"
"Looking at Lexaire earlier made me realize something. Pano kung hindi yun anak ni Tyler? What if she's my daughter?"
BINABASA MO ANG
Unexpected Love
Novela JuvenilSa isang mundo kung saan maraming tao ang namumuhay, karamihan ay swerte sa pag-ibig ngunit ang iilan naman ay nagpaka-tanga. Maliban sa isang natatanging babae na saksakan ng pait pagdating sa usapang pagmamahal. Maureen Margaux reflects on the exp...