Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Lucius Malfoy•
Arkadaşlarınla birlikte quidditch sahasına doğru ilerliyordunuz. Slytherin'in antreman günüydü ve bu kaçırmak isteyeceğiniz bir şey değildi.
Sahaya ulaştığınızda tribüne geçip oturdunuz ve Slytherin erkeklerini izlemeye başladınız. Tabii sen daha çok Lucius'u izliyordun.
Lucius'tan uzun zamandır hoşlanıyordun. Hatta bu olay hoşlanmayı geçmiş bile olabilirdi. Ona yakın olduğun zaman hissettiğin o hisleri hiçbir şeye değişmezdin.
Fakat o hislerini belli etmezdi. Slytherin kızlarının yarısıyla çıkmış olabilirdi ama hiçbirinin yanında mutlu değildi. Herkes onun kafa dağıtmak için birileriyle kısa süreli çıktığını söylüyordu.
Ancak bu ona karşı olan hislerini değiştirmezdi. Öğrenmese de olurdu zaten. Sen kendi içinde yaşardın hislerini.
"Ben mi yanlış görüyorum yoksa Lucius Malfoy sana mı bakıyor?"
Arkadaşının dediği şeyle bakışlarını Lucius'a çevirdiğinde elinde yakaladığı snitch ile sırıtarak sana baktığını gördün.
Hızla bakışlarını ondan çekerek arkadaşlarına çevirdin ve ayağa kalktın.
"Ben kütüphaneye gidiyorum sonra görüşürüz." Koşar adımlarla sahadan çıkarken suratının kıpkırmızı olduğuna emindin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün boyunca Lucius ve arkadaşlarıyla elinden gelebildiğince karşılaşmamaya çalışmış ve nerede görsen kaçmıştın.
Tabii her ne kadar onlardan kaçmış olsan da kendi arkadaşlarından ve onların imalı bakışlarından kaçamamıştın.
Şimdi ise arkadaşlarınla sahaya gidiyordun. Gitmemek için dirensen de işe yaramamış, sürüklenerek odandan çıkarılmıştın.
Bu yüzden kimseye görünmemek için arkadaşlarının arkasına saklanarak yürüyordun.
Birden önünüze Lucius'un çıkmasıyla o görmeden kaçmak isterken arkadaşın seni ensenden tutarak Lucius'un önüne doğru çekti.
"Ah, merhaba Lucius. Bizde tam sahaya gidiyorduk." Arkadaşların sahaya giderken sende yavaşça arkalarından ilerlemeye başladın. Göz ucuyla Lucius'a bakıp gülümsedin.
"İyi şanslar." Bakışlarını yere sabitleyip ilerlemeye devam edecekken bileğindeki el ile durdun.
"Şans öpücüğü vermeyecek misin?" Şaşkınlıktan kocaman olmuş gözlerinle ona bakarken onun yüzünde tatlı bir gülümseme vardı.
"Lucius n-ne d-" aniden tuttuğu bileğini kendine çektiğinde ona yapıştın.
"Hadi ama Y/n. İkimizde beni sevdiğini biliyoruz. Bende seni seviyorum. Hemde çok uzun zamandır. Benden kaçmana gerek yok."
Suratını suratına yaklaştırdı ve saçlarını okşadı.
"Eee...anınızı böldüğüm için üzgünüm ama Lucius maç başlamak üzere."
Rabastan size sırıtarak bakıp uzaklaştığında Lucius kollarını senden çekerek uzaklaştı.
"Artık gitsem iyi ol-"
Lafını tamamlamasına izin vermeden elini ensesine koyarak kendine çektin ve dudaklarını dudaklarının üstüne örttün. Karşılık vermesini beklemeden ayrıldığında onu arkanda bırakarak koşar adımlarla sahaya ilerledin.
"Maç bitişi beni bekle güzelim. Tamamlamamız gereken bir öpücük var!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
