Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Ruh eşiniz ile aranızda bağ var ve birbirinizin acılarını hissedebiliyorsunuz.
•Sirius Black•
Yaz tatilinden döneli birkaç gün olmuştu ve çoğu kişi oldukça heyecanlıydı.
Herkes ruh eşini bulmak için bir şeyler deniyordu. Bazıları onu hiç bulamayacağını düşünerek ağlıyor, bazıları ise çoktan bulmuş ve bunun verdiği mutluluk ile etraftakilere hava atıyordu.
Sen ise...bu konuda pek heyecanlı sayılmazdın. Nedeni küçüklüğünden beri ruh eşinin sana durmadan acı çektirmesiydi.
Sürekli ama sürekli bir yerlere çarpıyor, düşüyor, dayak ve lanet yiyordu. Daha onu tanımadan bencil ve düşünmeden hareket eden biri olduğunu anlamıştın. Bu yüzden onu bulma konusunda heyecanlı değil, aksine endişeli ve gergindin.
Onu bulduğun an suratına yumruğu geçirmeyi düşünüyordun. Kendi canının yanması umrunda bile değildi.
"Hey Y/n!" Dersten çıktığın anda yanına gelen arkadaşınla bakışlarını ona çevirdin. Fakat o bir şey demeden elinden tutarak dışarı çekiştirdi.
"Nereye gittiğimizi söyleyecek misin?"
"Tabii ki de quidditch sahasına! Maç Gryffindor ile Slytherin arasında. Bunu asla kaçıramam ve sen benimle gelecek ve maçı izleyeceksin."
Tribünlere geldiğinizde boş bir yer bulup oturdunuz ve maçı izlemeye başladınız. Daha doğrusu arkadaşın izliyordu, sen daha çok etrafa bakıyordun.
"Quaffle şu an Black'te! Fakat çemberden geçirebilecek- ow!"
Omzunda hissettiğin şiddetli ağrıyla aniden irkildin ve refleksle omzunu tuttun.
"Hey, sorun ne?" Arkadaşının sorusu ile gittikçe şiddetlenen ağrıyı umursamamaya çalışarak cevap verdin.
"Lanet olası ruh eşim. Yine bir yerini incitti anlaşılan."
"Bir saniye, yoksa..." arkadaşına baktığında bir sana bir de sahaya baktığını gördün.
"Ne oldu?"
"Y/n, az önce Sirius Black omzuna bir bludger yedi ve aynı zaman diliminde senin de omzun acıdı!"
Arkadaşın hala şaşkınca bir şeyler mırıldanırken gözlerini hala omzunu tutarak yere çömelmiş olan Sirius'a çevirdin. Takım arkadaşları etrafını sardığından çok fazla göremiyordun ama omzunun acısından durumunun pek iyi olmadığını anlamıştın.
En sonunda Gryffindor takımının kaptanı James Potter Sirius'u alıp götürdüğünde sen de daha fazla orada durmayıp ayağa kalktın.
"Hey! Nereye gidiyorsun?" Arkadaşının seslenişiyle ona dönüp gülümsedin. Biraz yalnız kalıp kafanı dinlemeye ihtiyacın vardı.
