Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Ron Weasley•
"Hayır çiçekler oraya değil! Daha kaç kere tekrar etmem gerekiyor?!"
Elindeki listeye bakarak sinirle soludun. Arkadaşların Harry ve Ginny bugün evleniyordu ve sen ısrar ederek düğünün organizasyon işlerini üstlenmiştin.
Hayatının hatasını yapmıştın.
Hiçbir şey düzgün gitmiyordu. Her an bir terslik çıkıyordu ve artık kafayı yemek üzereydin.
Şu an son hazırlıklar yapılıyordu ve sen herkesten önce hazırlanıp alana gelmiştin. Büyük ihtimalle herkes yeni hazırlanmaya başlamıştı.
Sevgilin Ron'a yanına gelmesini söylemiştin fakat işi olduğunu, düğünün başlama saatine kadar gelemeyeceğini söylemişti.
Normalde olsa hiç beklemez ve yanına gidip ne yaptığına bakardın ama şu an bu sıkışıklıkta hiçbir yere gidemezdin.
Ayrıca görevliler hiçbir şeyi doğru düzgün yapamıyorlardı. Bin bir türlü sorunla karşılaşmıştın ve uyuşuk hissediyordun.
Listede yapılanların üstünü çizdin ve etrafa göz gezdirdin. Sade ama şık bir kır düğünüydü. Etrafı çiçeklerle donatmıştın ve hem güzel görünüyor hem de güzel kokuyordu.
Eserine bakarak gülümsedin ve kendini sandalyeye atarak gözlerini yumdun. Sonunda birazcık da olsa dinleneb-
"Biz geldik!"
Sanırım fazla erken konuşmuştun. Bitkinlikle yanına gelen Luna, Hermione ve Parvati'ye baktın.
"Saat kaç?" Gözlerini makyajını bozmamaya çalışarak ovuşturdun.
"Saat yedi. Misafirler birazdan burada olur." Şokla gözlerini açtın ve etrafa baktın. Havanın kararmaya başladığını yeni farketmiştin.
Sandalyeden kalktın ve gerindin. Anlaşılan bugün sana dinlenme yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Luna, Ron geldi mi?"
Düğün başlamak üzereydi. Tüm misafirler gelmişti ve sen herkesi karşıladıktan sonra son bir kez her şeyin yolunda gidip gitmediğini denetleyip sevgilin Ron'u aramaya başlamıştın.
Ancak hiçbir yerde yoktu. Nerede olduğunu bilmiyordun ve bu endişelenmene neden oluyordu. O dakik biriydi ve her zaman söylediği saatte gelirdi. Peki şimdi neredeydi?
"Hayır görmedim ama bak Harry ve Ginny geldi!" Luna'nın işaret ettiği yere baktığımda törenin başladığını gördün ve her ne kadar istemesen de yerinde durup alkışlayanlara katıldın.
Düğün yeminleri ediliyordu fakat kendini Ron'u bulmaya o kadar odaklamıştın ki etrafa bakmaktan başka bir şey yapmıyordun.
Uzaktan sana doğru gelen Fred ve George'u görüp sende onlara doğru adımladın.
"Hey, siz bir şey söylemeden direk konuya gireyim. Ron ortalıkta yok ve oldukça endişelenmeye başladım. Nerede olduğunu biliyor musunuz?"
"Hayır."
"Görmedik."
"Bizde sana soracaktık." Kafanı sallayarak yerine gittin. Gözlerin dolmaya başlamıştı ve bunu belli etmemeye çalışmak senin için zordu.
Herkesin tekrar alkışlamaya başlamasıyla sende onlara katıldın. O sırada Parvati seni kalabalığa doğru çekiştirmeye başladı.
"Hadi, gelin çiçek atacak!" Gözlerini devirerek elini çekmeye çalıştın fakat başarısız olmuştun.
Ginny arkasını dönerek çiçeği sallamaya başladı. Tüm kızlar heyecanla beklerken sen olduğun yerde duruyordun.
En sonunda Ginny arkasını döndü ve yanına gelerek çiçeği eline tutuşturdu. Herkes mutlulukla sana bakarken sen olanları anlamaya çalışmakla meşguldün. Şaşkınca etrafına bakıyordun.
O sırada karşıdan gelen Ron ile ona doğru adımladın. "Ron, neredeydin? Seni çok merak-"
Herkesin sizi dikizlediğini farkettiğinde Ron'a yaklaşarak fısıldadın. "Neler oluyor Ron?"
Ron sorularını görmezden gelerek ellerini tuttu ve konuşmaya başladı. "Y/n. Seni çok seviyorum. Seninleyken her şey daha güzel. Hayat seninle daha güzel. İlk tanıştığımız zamanı hatırlıyorum da, o zaman anlamıştım mükemmel biri olduğunu, birbirimize göre olduğumuzu. İlklerimi seninle yaşadım. Seninle ağladım, seninle güldüm, seninle eğlendim...Dört yıllık birlikteliğimizde bana o kadar çok şey kattın ki sana ne kadar minnettar olsam az. Fakat bunlar yeterli gelmiyor. Ben artık her günümü seninle geçireyim istiyorum. Seninle uyuyup seninle uyanmak istiyorum. Bir çocuğumuzun olmasını istiyorum. Beraber yaşlanmamızı istiyorum."
Ellerini bırakıp diz çöktüğünde farkında olmadan ağlamaya başlamıştın.
Cebinden yüzük kutusunu açtı ve sana doğru tuttu. "Benimle hayatı paylaşır mısın Y/n? Benimle evlenir misin?"
Ağlamaktan konuşamayacağını anladığında kafanı salladın ve Ron'un kalkmasını beklemeden eğilerek boynuna sarıldın. Etrafınızda sizi alkışlayan kişileri duyamıyor, göremiyordunuz. O an sadece ikiniz vardınız.
