Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*çeviri bölümü
*bu bölümde Evan Rosier ile kardeşsiniz ve Slytherinsiniz aşklar
•Regulus Black•
"Regulus, bir sorunumuz var."
Regulus, Evan'ın yorumuyla ona baktı. Evan bir sorun olduğunu söylediğinde, genellikle üç yoldan birine giderdi...
1. Bir sorun vardı ve Evan'ın önce kimin kıçına tekmeyi basacağına karar vermek için yardıma ihtiyacı vardı.
2. Evan, aşırı dramatik bir insandı ve sadece bir şey tarafından hafifçe rahatsız ediliyordu.
3. Aslında bir sorun vardı ve her ne sebeple olursa olsun Regulus'un bunu çözmesi gerekiyordu.
Kitabını kapatan Regulus, koltuğunda arkasına yaslandı ve herhangi bir ipucu için arkadaşının yüzünü yakından inceledi. Evan açıkçası bir şeyden rahatsız görünüyordu.
Numara 3, buydu.
Regulus konuşmadan önce düşündü.
"Sorun ne?"
Evan merdivenleri işaret etti.
"Ortak salondan yeni geldim ve Y/n berbat bir gün geçiriyor. Sana bundan bahsetti mi?"
Regulus başını salladı. Bir düşününce, seni sabahtan beri görmemişti. Günün büyük bir bölümünde turnuva için quidditch antremanı yapıyordu. Normalde her sabah ve öğleden sonra antrenmana kadar seninleydi ama bugün farklıydı.
"Hayır, neler oluyor?"
Regulus otomatik olarak endişeli bir şekilde sorguladı. Seni tipik olarak aşamalı hale getiren pek bir şey yoktu. Sen Regulus'un çok sevdiği o sarsılmaz çelik duvardın.
"Eh, Gryffindor ile iksir dersinde bir hata yaptı ve sonra Slughorn'u tamamen şaşkın bir halde bırakarak dışarı çıktı. Ortak salona geri döndüğümde, üç masayı ele geçirmiş ve her sınıftan aldığı tüm notları acayip renk kodlu bir sistemle dağıtmıştı. Sevimli davranıyordum ve onlara dokunursam elimi kesmekle tehdit etti."
Regulus tek kaşını kaldırdı. Sınavlar hakkında endişelenmeye başladığını biliyordu. Herkes sınavlar hakkında endişeliydi ama sen muhtemelen çoğu insandan daha fazla endişeliydin. Rosier'ler, konu notlar olduğunda çocuklarına çok fazla 'yüksek' beklentiler yüklüyorlardı. Uçan renklerle ebeveynlerinizin beklentilerini aşmıştın.
"Pekala, geç oldu. Ben onunla konuşurum, seni korkak pısırık."
Evan yüzünde minnettar bir gülümsemeyle oturdu.
"Sana çok şey borçluyum."
Regulus gözlerini devirdi ve zindanlara doğru yöneldi. Neden akşam yemeğinde olmadığını merak etmeye başlamıştı.
