Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Ruh eşinizin sizi ne kadar düşündüğü bileğinizde belirir.
•James Potter•
"Ruh eşim beni 150 kere düşünmüş! İnanabiliyor musunuz?!"
Sınıftaki kızlar tekrar konuşmaya başladığında gözlerini devirdin. Bilerek yaptıklarının farkındaydın ancak diyecek bir şeyin yoktu.
"Benimkisi de 79 kere düşünmüş! Onunla tanışmak için sabırsızlanıyorum!"
"Benim ruh eşim 40 kere düşünmüş. Size göre az."
"Boşver canım. En azından düşünmüş. Hiç düşünmeyebilirdi değil mi?" Dediği şeyden sonra sana kısa bir bakış atıp önüne döndü ve kıkırdamaya başladı.
Durum tam olarak buydu. Ruh eşin seni bir kere bile düşünmemişti. Her ne kadar saklamaya çalışsan da başaramamıştın ve herkes bileğindeki koca sıfırdan haberdardı.
Bazıları sana acıyarak bakarken bazıları da böyle alay ediyordu.
Sen ise bu duruma sessiz kalmıyordun tabii ki de. Ancak artık bıkmıştın. Bir insan nasıl ruh eşini bir kere bile düşünmezdi.
Sen de inat edip düşünmemeye karar vermiştin ama bu bir kaç dakika sürmüştü. Elinde olmadan aklın ona kayıyordu ve bu durumdan nefret ediyordun.
Ders bittiğinde eşyalarını toplayıp sınıftan çıktın ve dışarıya, arkadaşlarının yanına ilerledin.
"Selam ezikler." Çimene uzanmış birbirleriyle boğuşan Sirius ve James toparlanarak oturdular.
"Naber bebeğim?" Sirius ve James'in ortalarına oturdun ve başını Sirius'un omzuna yasladın.
"Eh, iyi gibi."
O sırada ağaca yaslanmış kitap okuyan Remus kafasını kitaptan kaldırdı gülümsedi.
"İyi ki geldin Y/n. Sen gelmeden asla durmuyorlar."
Gözlerini devirerek güldün ve bacaklarını James'in bacaklarının üstüne koydun.
"Hâlâ bir şey yok mu?" Bileğine bakarak iç çektin.
"Hayır. Belki de benim ruh eşim yoktur."
O sırada bacağında hissettiğin el ile James'e baktın. Hiçbir şey olmamış gibi bacağını okşuyordu. Bir şey düşünüyor gibiydi.
"Y/n."
"Efendim Jamie?"
"Bileğine baksana."
"Az önce baktım zaten." Bileğini kaldırarak baktığında gördüğün 1 sayısıyla gözlerini kocaman açarak bacaklarını kendine çektin ve doğruldun.
"Hey, ne oluyor?" Bir şey söyleyemediğin için bileğini Remus ve Sirius'a doğru tuttun ve kahkaha atmaya başladın.
"Tanrım sonunda!" Gülümseyerek James'e döndüğünde sana tuhaf bir şekilde baktığını gördün.
"James, sorun ne? Sevinmedin mi yoksa?"
"Y/n b-ben..." Sirius, James'in sözünü keserek sana doğru eğildi fısıldadı.
"Biliyor musun James'te bu zamana kadar ruh eşini hiç düşünmedi. Çok tuhaf bir tesadüf."
"Bekle bir dakika." Kaşlarını çatarak bakışlarını James'e çevirdiğinde sana mahçupça baktığını gördün.
Şimdi her şey yerine oturmuştu. James sana her zaman ruh eşi olayının saçmalık olduğunu söylerdi ve haliyle de kendi ruh eşini hiç düşünmemişti. Yani seni.
"Sen...benim ruh eşimsin değil mi?" Sen James ile bakışırken Sirius şaşkınca bir Remus'a bir size bakıyor, Remus ise Sirius'a 'ben demiştim.' der gibi bakıyordu.
James soruna cevap vermeyerek ayağa kalktı ve elini tutarak seni Sirius ve Remus'tan uzak bir yere getirdi.
"Soruma cevap verecek misin?"
"Evet Y/n. Sen benim ruh eşimsin." Dediği anda göğsüne yumruğu indirmenle gerileyip şaşkınca sana baktı.
"Ne var? Bunu yapmam gerekiyordu. İnsan bir kere de olsa düşünür be. Ben seni kim bilir günde kaç kere düşünüyordum."
