harry potter imagine

the cursed child

*bu bölümde binanız Slytherin aşkolar

•Scorpius Malfoy•

Dolu gözlerini hızlı bir şekilde kırpıştırarak göz yaşlarının düşmesini engelledin ve tırmandığın ağaçtan gülerek arkadaşlarıyla sohbet eden abin James Sirius Potter'a baktın.

Sırf Slytherin olduğun için senden utanan ve okulda seni görmezden gelen abin.

Okulun ilk yılı ikiniz de Gryffindor'a seçileceğinize emindiniz. Hadi ama! Siz Potter'dınız ve Potter'lar Gryffindor'a seçilmeliydi. Bu hep böyleydi.

Abin Gryffindor'a seçilmişti. Masaya geçtiğinde sana güven verici bir gülümsemeyle göz kırpmış ve sıra sana gelene kadar gözlerini bir an olsun senden çekmemişti. O an abinin her anında yanında olacağını ve sana destek olacağını düşünüyordun.

Yanılmıştın.

Seçmen Şapka Slytherin dediğinde tüm salon sessizliğe bürünmüştü. Kimse Y/n Potter'ın Gryffindor'dan başka binaya gitmeyeceğini düşünüyordu. Özellikle Slytherin'e.

Bu yüzden yıllardır okulda lanetli çocuk muamelesi görüyordun. Kimse sana yaklaşmayı bırak konuşmaya bile tenezzül etmiyordu.

Abin James Sirius ise yalnızca tatillerde eve gittiğinizde bir kardeşi olduğunu hatırlıyordu. Kendisinin bir çevresi olabilmesi için okulda senden uzak duruyor ve görmezden geliyordu.

Baban ve annen, üzerinde olan baskının farkında olduğundan sana olabildiğince destek olmaya çalışıyorlardı. Bu konuda başarılı olduklarını düşünüyorlardı fakat durum değişmemişti. Sadece onların yanında her şey yolundaymış gibi davranıyordun.

Abin hakkında bir şey dememiştin çünkü aranız sadece ev ortamında iyiyken orada da aranızın bozuk olmasını istemiyordun.

Abine bakmayı sürdürürken bir anlığına göz göze geldiğinizde ona gülümsedin. Seni görmezden geleceğini biliyordun ancak dayanamamıştın. O senin abindi ve ne yaparsa yapsın ona olan sevgin değişmezdi.

Bakışlarını ondan çekerek kafanı gökyüzüne doğru çevirdin ve gözlerini kapattın.

Fakat oturduğun dalın sallanmasıyla irkilerek gözlerini açtın.

"Selam bebeğim. Benden kaçabileceğini sanıyorsan yanılıyorsun. 7/24 çalışan Y/n dedektörüm var."

Sevgilin Scorpius yanına oturarak sırıttı ve belinden tutarak seni kendine yakınlaştırdı.

"Birazdan dal kırılacak ve düşeceğiz farkındasın değil mi?"

"O halde son anlarımızı iyi değerlendirmeliyiz aşkım." Tam bir şey diyecekken dudaklarına kapanan dudaklarla gülümsedin ve sevgiline ayak uydurdun.

Scorpius ile okulun ilk günü Slytherin ortak salonunda tanışmıştınız. İlk başta ondan ukala ve kendini beğenmiş olduğu için hoşlanmamıştın ancak üçüncü senenizde onu zorbalığa uğrayan bir çocuğu korurken gördüğünde önyargıların ortadan kalkmıştı.

Şimdi ise birlikte ve mutluydunuz. Onu seviyordun. Sana değer veren ve destek olan sayılı kişilerdendi.

Dudaklarınızı ayırdığınızda gülümseyerek saçlarına küçük bir öpücük kondurdu.

"Neden mutsuzsun bebeğim? Anlat bana."

"Nereden anladın?"

"Hadi ama! Ne zaman mutsuz olsan ya ağaç tepelerinde ya Karagöl'de ya da ihtiyaç odasında oluyorsun. Anlamamam için seni hiç tanımıyor olmam lazım." Saçlarını omuzlarından geriye doğru itti.

"Söyle bana güzelim. Neden yüzün asık?" Başını omzuna koydun ve kokusunu içine çektin. Burnuna gelen koku ile gülümsedin ve küçük bir öpücük kondurarak kafanı kaldırdın.

"Biliyorsun işte. Şu lanetli çocuk olayı, James..."

Sinirle güldü ve hala arkadaşlarıyla gülüşmekte olan abine baktı.

"Eğer izin verseydin onu çok fena benzetirdim."

"Bunun farkındayım."

"O zaman izin ver de şunun ayarlarını düzelteyim!"

"Buna izin vereceğimi düşünüyorsan yanılıyorsun sevgilim. Hem sen dün bana bir şey söyleyecektin ama söyleyememiştin onu söyle."

Scorpius söylediğin şey ile aniden sinirli halinden çıkmış ve gülümsemeye başlamıştı. Ancak bunun normal bir gülümseme olmadığının farkındaydın.

"Beni meraklandırıyor-"

"Aileme senden bahsettim."

"Ne yaptın?!"

Ailenizin henüz bir ilişkinizin olduğundan haberleri yoktu. İlk başta ortak bir kararla bahsetmek isteseniz de bunu yapamamıştınız. Sebebi ise babalarınızın sorunlu geçmişiydi.

"Sadece sevgilim olduğunu biliyorlar merak etme. O kişinin Potter kızı olduğundan haberleri yok." Rahatlama hissiyle derin bir nefes verdiğinde gülerek kolunu omzuna attı.

"Ama onu da en kısa sürede söylemeyi düşünüyorum."

"Sence ailemizin tepkisi nasıl olur?"

"Ben babamı bilemeyeceğim ama annem aileye mükemmel bir Malfoy kazandırdığım için sevinecektir. Ayrıca büyükannem de seni sever."

"Malfoy mu?" Gülerek sevgilini hafifçe ittirdin. Yanaklarının ısındığını hissediyordun.

"Evet. Bir gün bir Malfoy olacağını ikimiz de biliyoruz bebeğim." Yanağını sıkarak konuştuğunda elini alıp tuttun ve kafanı omzuna yasladın.

"Belki bir gün."

[Buraya full performans ödevlerinden yakınmışım NANAKQKRKFJSAJW Haklıyım]