Lily arkasını dönüp son kez bağırdıktan sonra yanına geldi ve oturup ağaca yaslandı.
"Bu çocuk beni sinir ediyor!"
"Ne olduysa kesin haklısındır Lils." Gözlerini okuduğun kitaptan ayırmayarak konuştuğunda Lily, kafasını omuzuna yasladı ve kitaba göz gezdirdi.
"Bir de bana kitap kurdu derlerdi. Biraz benimle ilgilen!"
Yüzüne değen kızıl saçlar ve burnuna dolan çiçek kokusuyla kalbinin hızlanmasını umursamamaya çalışarak kitabı kapattın ve ayağa kalktın. Bir anda kalkışın ile kızıl saçlı cadı afallamıştı.
"Yapacak işlerim var Lily. Sonra konuşuruz."
Lily'nin bir şey demesine müsade etmeden hızlı adımlarla okula girdin ve zindanlara ilerledin.
Zindanlara indiğinde aradaki ısı farkı seni titretirken hızla boş olduğunu bildiğin iksir sınıfına girdin. Tahmin ettiğin gibi arkadaşın sınıftaydı.
"Dediğin şeylerin doğru çıkmasından nefret ediyorum."
Regulus senin gelmenle gülümsedi. Geleceğini tahmin ediyor gibiydi.
"Sonunda onu sevdiğini anladın değil mi?"
Kafanı sallayarak onu onayladığında gözleriyle yanına gelmeni işaret etti.
"Yani, bilmiyorum. Onu seviyorum. Bu kesinlikle emin olduğum bir şey. Ama onun beni sevip sevmediğine emin olamıyorum. Bana arkadaşça yaklaştığını düşünüyorum."
Regulus'un yanına oturarak konuşmaya başladığında onaylar bir mırıltı çıkardı.
"Devam et."
"Bence en iyisi ona hiçbir şey söylemeyip duygularımı gizlemek. Potter konusunda çok güvensizim ve Lily'nin kızlardan hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyorum. Her şeyi söyleyip arkadaşlığımızı riske atmaktansa duygularımı içimde yaşamayı yeğlerim. En azından kimse zarar görmez."
"Kimse? Sen zarar göreceksin Y/n. Ruhun zarar görecek, kalbin zarar görecek. Artık başka insanları umursamak yerine biraz olsun kendini umursa. Başkalarını değil kendini düşün. Git ve aşkına sahip çık kızım!"
Regulus'un konuşması seni heyecanlandırmıştı. O haklıydı, her zaman olduğu gibi.
Sen her zaman önce kendini değil başkalarını düşünmüştün. Senin incinmenin önemi yoktu, başkaları incinmesin yeterdi sana göre. Hep bunun için uğraşmıştın.
