harry potter imagine

daddy issues

*Uyarı: Ciddi yaş farkı var aşkolar rahatsız olan okumasın♡

*bölümde 7. Sınıfsınız

•Remus Lupin•

Seri adımlarla sınıftan çıkmış, arkadaşların Harry, Hermione ve Ron'un seslenmelerini görmezden gelerek astronomi kulesine ilerliyordun.

Dersin yarım saat sonra olduğu ve yokluğun fazla dikkat çekeceği için elinden geldiğince hızlı olmaya çalışıyordun. Kimsenin bir şey fark etmemesi gerekiyordu.

Uzun zamandır sadece uzaktan görebildiğin sevgilin ile şu an yalnız kalabilecek olman, heyecanlanmana sebep oluyordu. Her bir zerresini özlemiştin.

Ancak bu şekilde olmak zorundaydı. O senin profesöründü ve eğer aranızdaki şey öğrenilirse başınız büyük bir belaya girerdi.

Astronomi kulesine geldiğinde kollarını demire yaslamış gökyüzünü izleyen sevgilini görünce gülümsedin ve ses çıkarmadan yanına yaklaştın. Her adımında kalbin daha da hızlanıyor, bacakların titriyordu.

Sevgilinin tam arkasına geldiğinde kollarını beline sardın ve kafanı sırtına yasladın. Burnuna dolan kokusu huzurla gözlerini yummana sebep olmuştu.

Remus beline sarılan kollarla ilk başta afallasa da sonrasında burnuna dolan kokudan ve karnında birleşmiş olan minik ellerden biricik sevgilisinin geldiğini anlamış ve büyük bir gülümseme ile arkasına dönmüştü.

"Ah, benim güzel Y/n'im." Remus kollarını beline sarmış ve seni hızla kendine çekerek sıkıca sarılmıştı. Sende kollarını boynuna sararken kafasını boynuna koydu ve kokunu ciğerlerine çekti.

"Seni çok özledim Remus. Bu hafta hiç bitmeyecek gibiydi."

Remus boynuna küçük öpücükler kondururken kıkırdadın ve boynunu yana yatırarak ona yer açtın.

"Fakat şu an buradasın miniğim, yanımdasın. Artık bu kadar uzun süre ayrı kalmak yok."

Öpücüklerinin arasında konuşurken sıcak nefesinin boynuna çarpmasıyla istemsizce titredin.

"Söz mü?" Remus kafasını kaldırarak gözlerinin içine baktı ve tek elini kaldırarak saçlarını okşadı. Ardından eli saçından yavaşça yanağına doğru kaydığında yanağını eline yasladın.

"Söz veriyorum miniğim." Belindeki kolunu sıkılaştırarak seni kendine çekti ve vücutlarınızı birleştirdi. "Ah, seni gerçekten çok özlemişim Y/n."

Parmak uçlarında yükselerek sevgilinin dudağına küçük bir öpücük kondurup geri çekildin.

Remus bu hareketine gülerken belindeki elini sırtına çıkardı ve seni kendine bastırarak dudaklarına yapıştı. Bir eliyle sırtını okşarken diğer eli eteğinin bitiş kısmına yerleşmiş bacağını okşuyordu.

"Benim küçük sevgilim." Dudaklarınızı ayırarak alınlarınızı yasladı ve nefes nefese mırıldandı. Gözleri her santimini ezberlemek istercesine yüzünde geziniyordu.

"Sadece biraz daha sabretmemiz gerekiyor. Sen mezun olduğunda artık ilişkimizi saklamak zorunda kalmayacağız."

"Biliyorum. Beni teselli eden tek şey bu zaten." Aranızdaki mesafeyi kapatarak dudağına küçük öpücükler kondurdu. Ardından bu öpücükler yanağına, çenene en son ise boynuna gelmişti.

Boynuna kondurduğu öpücükler iz bırakacak dereceye gelmişti. Bacağındaki eli yavaşça yukarıya çıkarken duyduğun seslerle kendini geriye çektin.

"Ders başlayacak gitmem gerekiyor sevgilim."

"Dersiniz benimle Y/n. Bence birazcık geç kalırsak sorun olmaz." Yanına adımladığında onu durdurdun ve üzerini düzeltirken kafanı iki yana salladın.

"Eğer ikimizde geç kalırsak anlaşılır Remus. Ben şimdi sınıfa gideceğim sen de biraz zaman geçtikten sonra gel."

Cevap vermesini beklemeden yanına yaklaşıp yakasından tutarak kendine çektin ve dudaklarına son kez öpücük kondurduktan sonra gülümsedin.

"Seni seviyorum." Sen gittikten sonra Remus duvara yaslanarak gözlerini kapattı ve gülümsedi.

"Bende seni seviyorum miniğim."

Hızla sınıfa girdiğinde diğerlerinin bakışlarına aldırmadan her zamanki yerin olan Hermione'nin yanına oturdun.

"Nerelerdeydin? Sana o kadar seslendik ama duymadın. Ayrıca- dudakların mı şişmiş senin?"

Seni daha dikkatli incelemeye başladığında gergince gülümsedin.

"Nerede olacağım tuvaletteydim. Hem bak Profesör geldi."

Remus dağılmış saçları ve şişmiş dudağıyla sınıfa girdiğinde yakalanmışlık hissiyle dudağını ısırdın.

"Geç kaldığım için kusura bakmayın çocuklar," sana bir bakış atıp yeniden sınıfa döndü. "Hemen derse başlayalım."

Hermione kocaman olmuş gözleriyle bir sana bir Remus'a bakarken bakışları sende durdu.

"Sen ve Profesör Lupin mi?!" Hiddetle fısıldadığında daha fazla kasmayarak onu onayladın.

"Siktir!"

Bir kişinin öğrenmesi sorun teşkil etmezdi değil mi?

[O yee ramazan ramazan]