Gellert sinirle ayaklandığında peşinden Aberforth ve Albus'da kalktı. Sen ise yaslandığın duvardan dostlarının büyüyen kavgasını izliyordun.
"Mugglelar ve muggle doğumlular dünyamızı kirletiyor! Hiçbiri bu dünyayı hak etmiyor. Düşünsenize! Muggleların olmadığı ve büyücülerin egemen olduğu bir dünya. Sen, ben, Aberforth ve Y/n. Dördümüzün dünyaya egemen olduğunu bir düşünsene! Hiçbir büyücü kimliğini gizlemek zorunda kalmayacak, Ariana saklanmak zorunda kalmayacak..."
Gellert konuyu bir anda Ariana'ya getirdiğinde doğrularak hızla Gellert ve Albus'un arasına girdin. Kavga çıksın istemiyordun.
"Ariana'ya bunları yapan da mugglelar değil miydi zaten? Artık hepsinin hizaya gelmesi gerekiyor Albus. Hem hepsini öldürmeyeceğiz. Bazıları köle olarak çalışabilir."
Albus eski dostuna inanamayarak baktı. Sanki artık onu tanıyamıyormuş gibiydi. Eskiden onunla birlikte çalışıyordu ve amaçları, hedefleri aynıydı ancak bu çok fazlaydı. Bunu yapamazdı.
"Benimle misiniz?" Albus ve Aberforth kısa süreliğine birbirlerine baktılar. İkiside aynı şeyi düşünüyorlardı.
"Hayır Gellert." Gellert bir kaç adım gerileyerek histerik bir kahkaha attı ve asasını çıkardı.
"Yanımda değilsiniz diye duracağımı mı düşünüyorsunuz? Ah, dostum bunca yıldır beni hiç tanıyamamışsınız."
Gellert'ın asasını çekmesiyle Albus'da asasını çekti.
"Gellert! Albus! Yeter, durun artık!" Sessizliğini bozarak bağırdığında Gellert yanına yaklaşarak ellerini tuttu ve hafifçe eğilerek sadece senin duyabileceğin bir şekilde fısıldadı.
"Benimle gel Y/n. Buradan gidelim. Dünyada bizimle aynı fikirde olan milyonlarca safkan var. Kimse bizi durduramaz. Zamanın en güçlü büyücüleri oluruz."
Önce size merakla bakan Albus ve Aberforth'a sonra da sana beklentiyle bakan Gellert'a baktın.
Albus ve Aberforth'u çok seviyordun. Onları abilerin olarak görüyordun. Onlarda seni küçük kardeşleri olarak görüyorlardı.
Fakat sen Gellert'ı hiçbir zaman abi veya arkadaş olarak görmemiştin. O da seni kardeşi olarak görmüyordu. İkiniz de aranızdaki çekimi fark edebiliyordunuz ve bunu inkar etmiyordunuz.
Onu seviyordun ve bu senin için daha önemliydi.
Bakışlarını ondan ayırmayarak kafanı salladın. Buna karşılık Gellert gülümsedi ve tuttuğu ellerini öptü. Ardından gülüşünü bozarak Albus ve Aberforth'a baktı.
"Y/n bunu yapma. Onunla gitme." Aberforth üzüntüyle konuştuğunda cisimlenmeden önce son kez konuştun.
"Üzgünüm."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yoldaşlarım!" Gellert kollarını açarak onu izleyenlere seslendi.
"Bu sefer sizi buraya çağırma nedenimiz farklı." Gellert'ın yanında tetikte bekliyordun. Son zamanlarda köstebekler artmıştı ve hedefe bu kadar yaklaşmışken iki üç aptalın bunu mahvetmesine izin veremezdin.
"Sizi buraya çağırma nedenimiz aramızdaki hainler!" Herkesten şaşkınlık nidaları yükseldiğinde devam etti.
"Hatta şu anda aramızdalar." Uğultular birden kesildiğinde Gellert sana döndü.
"Onları bana getir aşkım."
Onu onayladın ve asanı salladığın gibi karşınızda iki kişi belirdi.
"Bu hainlerin sonları size ibret olsun!" Sana işaret verdiğinde karşılarına geçtin ve asanı ilkine doğrulttun.
"Bağışlayın beni yalvarırım!" Tek bir kelime daha etmesine müsade etmeden öldürdün ve diğerini de konuşmaya başlamadan öldürdün.
Ardından kalabalığa döndün. "Gösteri bitti!"
Herkes salondan ayrılırken Gellert ellerini beline koyarak seni kendine çekti.
"Az kaldı aşkım. Amacımızın gerçekleşmesine az kaldı."
Dudağına öpücük kondurduğunda gülümsedin ve ona sarıldın.
Amacınız gerçekleştiğinde kimse sizi durduramayacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
