"Ah, tamam." En yakın arkadaşın doğum gününü unutmuş olamazdı değil mi? Belki de sürpriz yapacaktı. Evet, kesinlikle sana sürpriz yapacaktı. Moralini yüksek tutmalıydın.
Ortak salona geldiğinizde Her zamanki yerinize, Draco, Blaise ve Theodore'un yanına gittiniz.
"Selam çocuklar!" Karşılarına oturup aynı enerjiyle selam verdiğinde gülümsediler.
"Selam bebek. Bugün fazla mutlu gibisin özel bir sebebi var mı?" Theo imayla konuştuğunda gözlerini devirdin.
"Hayır sevgilim falan yok seni moron. Bugün bence çok güzel bir gün. Sizce de öyle değil mi?"
"Nesi güzel Y/n. Normal bir gün işte. Çok tuhafsın."
Şaşkınca arkadaşlarına baktın. Seni takmıyorlardı bile. Cidden doğum gününü unutmuş olamazlardı değil mi?
"Bir sorun mu var Y/n?" Sana soru soran Theo'yu es geçerek gözlerini üzerlerinde gezdirdin.
"Gerçekten bugünün ne olduğunu bilmiyor musunuz? Biriniz bile mi?"
"Ne olduğunu söylersen bilebiliriz değil mi?" Draco tekrar seni tersleyerek konuştuğunda hızla ayağa kalktın.
"Boşverin." Ortak salondan seri adımlarla çıkarken o anki dalgınlıkla birine çarptın.
"Özür dilerim. Önüme bakmıyordum." Çarptığın kişiye bakmadan konuşup ilerleyeceğin sırada duyduğun ses ile sinirle gözlerini yumdun.
"Orasını fark ettim prenses. Daha dikkatli olmalısın. Bir dahakine nefret ettiğin birine denk gelebilirsin."
Fred Weasley. Okulun başından beri seninle uğraşan kişi. Sana yapmadığı şey kalmamıştı. Ancak ne yaparsa yapsın cezaya kalan hep sen olmuştun. Ona ve ikizine sinir oluyordun.
Arkanı dönerek sahte bir gülüşle ona baktın.
"Çoktan geldim zaten Weasley. O kişi tam da karşımda duruyor."
