harry potter imagine

obliviate

•Tom Riddle•

Uykulu gözlerle koridorları dolaşıyordun.

Öğrenci başkanı olduğun için koridorlarda hiçbir öğrencinin olmadığından emin olmalıydın. Ve daha kontrol etmen gereken bir sürü koridor vardı.

Başka bir koridora girdiğinde hızlıca kontrol edip gitmeyi planlıyordun ancak duyduğun konuşma sesleri, seni kızlar tuvaletine götürmüştü.

Elbette ki kızlar tuvaletinde erkek sesi duymayı beklemiyordun. Ve bu ses senin oldukça yakından tanıdığın bir sesti. Erkek arkadaşın Tom Riddle'ın sesi.

Sesi boğuk geldiği için bir şey anlamıyordun. Bu yüzden hızla içeri girdin.

Görmeyi beklediğin şey kesinlikle en yakın arkadaşına asa doğrultan sevgilin değildi.

Arkadaşın tuvaletin bir köşesine sinmiş titriyor, ağlıyordu. Seni görmesiyle ağlaması şiddetlendi.

"Y/n, yardım et!" Arkadaşının bağırışıyla Tom hızla asasını indirerek sana doğru döndü.

"Y/n."

"Tom ne yapıyorsun sen?! Bırak onu!"

"Senden emir alacak değilim Y/n. O dünyamızı kirleten bir leke ve ben onu temizleyeceğim."

Tekrardan asasını arkadaşına doğrulttuğunda ona doğru yaklaştın.

"Hayır! O sana hiçbir şey yapmadı! Ne istiyorsun ondan?!"

Tom'u daha önce hiç böyle görmemiştin. Koyulaşmış gözleri, suratındaki sırıtışı ve sözleri sana yabancıydı. Sanki şu an karşındaki kişi sevgilin değilmiş gibiydi.

"Ölmesini."

"Y/n, lütfen! Kurtar beni!" Arkadaşının bağırmasıyla Tom sinirle bakışlarını senden çekti.

"Kes sesini!"

"Tom, lütfen. Bu sen değilsin. Bırak onu. Onun bir ailesi var."

"Evet, kendi gibi iğrenç olan ailesi. Sıra elbette ki onlara da gelecek. Ama önce bundan başlayacağım."

"Y/n! Yardım e-"

"Avada Kedavra!" Asadan çıkan yeşil ışık arkadaşına çarparken elini şaşkınlıkla ağzına götürdün. Gözyaşların sen fark etmeden akmaya başlamıştı.

"Neden yaptın bunu?! Neden?!" Gözlerini arkadaşının cansız bedeninden ayırmayarak konuştuğunda Tom sana doğru yaklaştı.

"Sevgilim-"

"Yaklaşma bana!" Geriye doğru adımlarken asanı yanına almadığın için kendine kızıyordun.

"Ah, bu iğrenç varlık yüzünden benden kaçmayacaksın değil mi?" Tom üstüne yürüyerek konuştuğunda durdun.

"İğrenç varlık mı? Sen benim arkadaşımı öldürdün! Bunu da bırak sen bir insanı öldürdün! Canavarsın sen!"

Tom senin bağırışınla afallarken son kez arkadaşının bedenine baktın ve tuvaletten koşar adımlarla çıktın.

Olayın üzerinden 3 gün geçmişti.
3 gündür odandan çıkmıyordun. Korkuyordun. Yaşadıkların kolay atlatılacak türden değildi.

Tom ise bu 3 günde iyice çökmüştü. Aklından çıkmıyordun, günlerdir tek düşündüğü sendin.

İlk itirafınız, ilk öpücüğünüz, ilk dansınız...Tom seninleyken hiç olmadığı kadar mutluydu ancak bunu çok geç fark etmişti.

Yaptığı şey için pişman değildi. Fakat bunu senin yanında yapmamalıydı. Şimdi seni kaybetmişti.

Oflayarak ellerini masada birleştirdi ve kafasını ellerine yasladı. Saatlerdir kütüphanedeydi. Burada daha kolay düşünüyordu.

Kütüphanede yankılanan adım sesleri ile başını kaldırdı. Genelde bu saatlerde kimse burada olmazdı. Herkesin derste olması gerekiyordu.

Bakışlarını sesin geldiği yöne çevirdiğinde seni görmesiyle şaşkınlıkla ayağa kalktı.

Buraya arkadaşını aramak için gelmiştin. Senin kötü olduğunu anlamış ve nedenini sormuştu ancak cevap verememiştin. O da eğer önemli bir mesele ise beraber Dumbledore'un yanına gidebileceklerini söylemişti. Sende kabul etmiştin. Ancak şimdi ortalıkta yoktu.

Tom, seni günlerdir görmemenin özlemiyle izlerken birden aklına gelen şey ile kaşları havalandı. Ardından yanına adımladı.

Yanına yaklaşan Tom'u gördüğünde kütüphaneden çıkmak için hareketlendin ancak Tom kolundan tutarak seni köşeye çekti.

"Seni özledim." Dediği şey alayla gülmene neden olmuştu. Ona baktığında gözlerinin önüne arkadaşının cansız bedeni geliyordu ve buna dayanamıyordun. O ise hiçbir şey olmamış gibi seni özlediğini söylüyordu.

"Bana yaklaşma! Senden nefret ediyorum Tom Marvolo Riddle!" Yanından gitmek için hareketleneceğin sırada söylediği şey durmana neden olmuştu.

"Üzülme sevgilim. Artık benden nefret etmeyeceksin. Yine birlikte olacağız."

"Ne-" asasını çıkarak sana doğrulttu ve hızlıca büyüyü mırıldandı.

"Obliviate."

[cafer bez getir]