Behind Those Glasses

EPILOGUE

Brant's POV

Naglalakad ako sa isang eskinita na hindi ko manlang alam kung paano ako napunta dito pero wala naman akong pake kung saan ako mapadpad ngayon.

Sobrang lalim ng iniisip ko kaya hindi ko na namalayan kung saan na ako nakakarating.

8 months had already passed, yet i can't still move on.

Sinubukan kong maging malapit kay Zakiah pero hindi ko talaga kaya.. Parehas lang sila ng panlabas na anyo pero iba talaga si Zoie para sa akin.

Marami ang pinagkakaiba nilang magkambal.

Ayokong paniwalaan na wala na nga talaga siya...

Lahat ng nangyari noong araw na iyon ay nananatili at hindi mawala sa isip ko.

*FLASHBACK*

"NOOOOOOO!!!! ZOIEEEE!!!!" Malakas na sigaw ko and i tried to get out from Zanders grip.

But i can't... Pakiramdam ko noon ay buong katawan ko ay nanghina nung hinila na akong palabas ni Zander.

The last word i heard from her was that she loves me.

After that... Everything explodes...

Sa lakas ng pagsabog ay nagpagulong gulong kami ni Zander sa lupa ng dahil sa impact.

I couldn't even stand from the ground after i fell, i was just crying my whole heart out...

I couldn't do anything but to cry...

I didn't get to save her..

*END OF FLASHBACK*

Tatlong araw lang ang nakapalipas pagkatapos nun ay ang Funeral nila Zoie, Mark at Felicity. Zoie's coffin wasn't open, dahil sa matinding pagkasunod ng balat na tinamo niya. Halos hindi mo makilala ang buong katawan niya.

Kagaya ng huling hiling ni Mark kay Aiden ay inilibing namin si Felicity sa katabi ng libingan ni Mark.

I can still remember every moment we spend together Zoie. Biglang pumasok sa isipan ko ang mga salitang lumabas sa bibig ni Zoie noon.

'You don't know who's infront of you mister.'

Hinding hindi ko makakalimutan yan dahil yan ang pinaka unang bagay na sinabi niya sa akin. Unang salita pero Warning na agad.

A warning that I'm thankful because after she said that, i told myself not to leave her alone. Kasi nga ayoko ng may estudyanteng nakakagawa ng ganun sa akin noon. Siya lang talaga ang nag iisang estudyabte na ginantihan ako.

Di ko din malilimutan yung first kiss namen sa Bar. Wala akong kaide ideya na yung nerd na pumapasok sa school ay yung babeng nasa bar ay iisa. Di ko din napansin na navideohan na pala yun at yun ang ginamit niyang pang blackmail sa akin.

'Tss, Wag mo 'kong pupuntahan samin ha, baka mamaya porket alam mo na kung saan ako nakatira eh samantalahin mo na ang pagpunta.'

Sinabi niya han noong araw na nalaman naming nasa iisang village lang kami nakatira.

And that time, I'm supposed to be her slave for 2 months, but I ended up being her lover.

And ofcourse, hindi ko din malilimutan yung pinaka unang beses niyang iligtas ako. Nung muntikan na akong mabaril sa school.