✔Dream Chapter: Magic | TXT [Yeonbin]

11

Yoongi trochę żałował, że nie wziął ze sobą żadnej kurtki, bo noc okazała się dość zimna i co jakiś czas, przez całe jego ciało, przechodziły dreszcze. Stał jednak dalej na werandzie obserwując Jina i Beomgyu siedzących w samochodzie, bo postanowił schować się do domu dopiero, gdy obaj znikną na granicy rzadkiej, jesiennej mgły, która otuliła ich małe miasto wraz z zapadnięciem mroku.

Na szczęście nie musiał czekać długo. Jin odpalił silnik, a chwilę potem z wprawą wykręcił auto, kierując się w stronę centrum.

- Wracaj szybko! - krzyknął głośno Yoongi do Jina, machając mu na pożegnanie. Odpowiedziało mu krótkie mrugnięcie przednich świateł, a chwilę potem samochód skręcił w prawo i zaraz zniknął mu z oczu. - Ach, zimno - mruknął sam do siebie, pocierając zziębnięte ramiona. Złapał za klamkę i wrócił do środka, zostawiając za sobą słodkie, jesienne powietrze, które zdążyło mu boleśnie zmrozić policzki.

Zamek w drzwiach przekręcił się prawie bezszelestnie i gdy Yoongi zdążył wytupać na korytarzu zimno, wszystkie dźwięki domu raptem ustały.

To było dziwne uczucie. Jakby cały dom raptem wstrzymał oddech, czekając na to, co stanie się dalej. Yoongi aż przystanął na chwilę nie bardzo wiedząc co ze sobą zrobić. Czy powinien przerwać tę ciszę? Z jakiegoś powodu wydawało mu się to niestosowne. Zerknął w stronę schodów prowadzących na górę i słabego światła, które odbijało się od drewnianej podłogi na półpiętrze.

Do you want to feel how it feels?

Do you want to know, know that it doesn't hurt me?

Do you want to hear about the deal that I'm making?

Soobin musiał włączyć muzykę na komórce. Jak zwykle, gdy miał paskudny humor, słuchał Kate Bush, która powoli dochodziła do drugiej zwrotki. Tym razem śpiewała o bieganiu po drogach i pagórkach w akompaniamencie niepokojących, metalicznych beatów. Yoongi aż przystanął na półpiętrze, wsłuchując się w jej melodyjny głos, czekając aż zacznie się kolejna zwrotka.

You don't want to hurt me

But see how deep the bullet lies

Unaware I'm tearing you asunder

Ooh, there is thunder in our hearts

Soobin stał przy oknie, wpatrując się w ciemną ścianę lasu i własne odbicie w szybie, gdy Yoongi stanął wreszcie w drzwiach jego sypialni.

- Mogę wejść? - spytał, pukając lekko we framugę drzwi. Chłopak aż wzdrygnął się wystraszony.

Gdy wcześniej zbiegał ze schodów, razem z całą swoją paczką, Yoongi nie przyjrzał mu się zbyt uważnie. Dopiero teraz, w pełnym świetle, widział, jak bardzo wymięte i poszarpane jest jego ubranie, podobnie jak włosy. Był też brudny na twarzy. Jakimś błotem, które też widać było na parapecie i oknie, co Yoongi zanotował od razu.