||•κεφ.46ο•||

1.4K 91 50
                                    

Μαμά?

«έλα μαμά!» είπα μόλις το σήκωσα
«γειά σου αγόρι μου, πως είσαι?» ρώτησε
«καλά, είμαι στη δουλειά? Εσύ όλα καλά? Έπαθες κάτι?» ρώτησα και την άκουσα να χασκογελάει

«όχι όλα καλά. Απλά ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις χρόνο να περάσεις από το σπίτι» απάντησε

«πάντα έχω χρόνο για εσένα ρε μάνα. Τι ώρα θες να έρθω?» ρώτησα

«μπορείς σε μισή ώρα?» ρώτησε
«έγινε, φιλιά» είπα και αφού χαιρετηθηκαμε κλείσαμε το τηλέφωνο

(…)

«καλώς το παλικάρι μου» είπε και φιληθηκαμε σταυρωτά «..ελα μέσα γιατί όπου ναι ναι θα έρθει και ο πατέρας σου ο χούλιγκαν να παρακολουθήσει τον αγώνα της Ρεαλ και της Μπαγιερ» είπε και γέλασα στο σχόλιο της

Καθίσαμε στον καναπέ και αρχίσαμε να μιλάμε

«εμ μαμά δεν νομίζω πως με έφερες από τη δουλειά για να με ρωτήσεις αν είμαι καλά. Μπες στο θεμα» της είπα καθώς ήμουν σίγουρος ότι ο σκοπός της συζήτησης ήταν άλλος

«πως με ξέρεις!» είπε
«σε έχω γεννήσει» είπα περιπαικτικά και γελασαμε

«με την Θεοφανια πως τα πας?» ρώτησε

«όχι και πολύ καλά μαμα» απάντησα με μια πίκρα

«γιατί?» ρώτησε
«είναι σαν...σαν να με αποφεύγει. Είναι απόμακρη» απάντησα

«έκατσες να το συζητήσεις μαζί της? Τα βάλατε κάτω να τα ξεδιαλυνεται?» ρώτησε και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου

«την αγαπάς?» ρώτησε
«όσο τίποτα άλλο στον κόσμο» απάντησα

(…)

1 Day later

Χτύπησε το κινητό μου και το άνοιξα για να δω την ειδοποίηση.

Mother🌹

«σήμερα στης 20:00 να είσαι στο δασάκι που σε πηγαίναμε μικρό. Πίσω από τα ξύλινο καλυβακι. Μην αργήσεις» έγραφε το μήνυμα της

Τι την έχει πιάσει από εχθές αυτή τη γυναίκα?

Πως της ήρθε το δασάκι έξω από την πόλη?

Εχω να πάω εκεί από οκτώ χρόνων.
Κάναμε συχνά πικ νικ.

(…)

Φορεσα τα μαύρα μποτάκια μου και πέρασα το χέρι μου μέσα από το μαλλί φτιάχνοντας τα.

Ο δικός μου μπάτσος 2Where stories live. Discover now